10 พฤศจิกายน 2547 10:16 น.
เถ้าธุลี
ใดใดในโลกนี้ ไม่เที่ยง
ทุกสิ่งล้วนบ่ายเบี่ยง ปดโป้
แต่ใจยิ่งเอนเอียง ไปสู่ สิ่งลวง
ใจคิดว่าสุดโก้ ที่แท้ จอมปลอม...
ควรออมทุกสิ่งไว้ ในจิต
จงอย่าลวงมิ่งมิตร เพื่อนแท้
แม้ลวงอยู่ในกิจ โดยทั่ว ไปนา
แต่หากใจยอมแพ้ จะแก้ อย่างไร...
9 พฤศจิกายน 2547 22:06 น.
เถ้าธุลี
ถามหน่อยได้ไหมคนดี
เธอเข้ามาอยู่ที่นี่แต่เมื่อไหร่
เปิดประตูที่ปิดตายได้อย่างไร
กระชากโซ่ที่ล่ามใจฉันมานาน
ฉันปิดใจปิดความรักไปหมดสิ้น
ไม่ต้องการยลยินคำหวานหวาน
ปล่อยรักเก่าให้หลุดลอยไปตามกาล
ขอสาบานอย่าพบพานรักต่อไป
แต่วันนี้ตอนนี้ฉันสับสน
จากเป็นคนแข็งแกร่งกลับหวั่นไหว
เธอช่างดีต่อฉันมากกว่าใครใคร
เธอเข้ามาทำให้ใจฉันวุ่นวาย
8 พฤศจิกายน 2547 11:33 น.
เถ้าธุลี
เคยรักฉันไหม...
อยากถามคำในหัวใจที่ซ่อนเร้น
ถึงฐานะในอดีตที่ฉันเป็น
ก่อนเห็นเธอจากไปขอฉันฟัง
เคยรักฉันไหม...
ไม่ได้มาเพื่อให้เธอพูดความหลัง
พูดตรงตรงออกมาอย่าปิดบัง
อย่าอ้อมค้อมว่าเธอยังรู้สึกดี
เคยรักฉันไหม...
แค่สองคำ รัก ไม่รัก เพียงเท่านี้
ไม่ต้องคิดให้มากหรอกบอกเสียที
ช่วยแก้ไขข้อข้องใจที่มีมา
เคยรักฉันไหม...
จากที่ฉันเคยชิดใกล้เคยห่วงหา
เคยเห็นไหมเห็นฉันอยู่ในสายตา
ตอบคำถามก่อนจากลาแล้วค่อยไป
5 พฤศจิกายน 2547 15:51 น.
เถ้าธุลี
ไกลออกไป...มีใครอยู่ตรงนั้น
นอกกำแพงขวางกั้นมีอะไรอยู่
ฉันอยู่ที่ตรงนี้เฝ้ามองดู
ในความมืดเงากำแพงยังบดบัง
กลัวหรือกล้า...ใจคอยคิด
จะปิดใจแล้วยอมโดนกักขัง
หรือจะเดินต่อไปโดยระวัง
แต่มีสิทธิ์ล้มทั้งยืนเจ็บกายใจ
ไกลออกไป..มีอะไรใจอยากรู้
เสียงข่มขู่รอบกายว่าทำไม่ไหว
แต่ไม่ลองเราจะรู้ได้อย่างไร
ออกเดินไปนอกกำแพงจะรู้เอง
4 พฤศจิกายน 2547 18:26 น.
เถ้าธุลี
ขอโทษจริงจริง
สำหรับสิ่งที่ทำให้เธอลำบาก
ขอโทษเพราะบางทีทำใจยาก
เพราะใจรักเธอมากเกินห้ามไว้
ขอโทษจริงจริง
ฉันสลัดความหลังทิ้งไม่ได้
ฉันไม่รู้จะต้องทำอย่างไร
ให้หัวใจที่วุ่นวายสงบลง
ขอโทษจริงจริง
ทำไมนะยิ่งเห็นเธอใจยิ่งหลง
ยิ่งอยากไกลจากเธอยิ่งพะวง
เธอก็คงอึดอัดใจเหมือนกัน
ขอโทษจริงจริง
รู้ว่าใจของเธอนิ่งไม่เหมือนฉัน
เธอก็คงรำคาญฉันเช่นกัน
แต่ฉันคงยังยืนยันว่า..ฉันรักเธอ