30 พฤศจิกายน 2547 12:51 น.
เถ้าธุลี
ฉันกลับมาวันนี้..
กลับมาหาคนดีด้วยใจ..สั่นไหว
ฉันรู้ดีฉันได้ทำ..ผิดพลาดไป
ไม่ได้กลับมาขอให้เธอคืนดี
เธอบอกว่าอภัยให้ฉัน..
แต่ไม่อยากเจอหน้ากัน..ต่อจากนี้
เธอบอกให้ไปให้พ้นเธอเสียที
ขอเถอะนะคนดีก่อนจากลา
ให้ฉันได้พูดคำหนึ่ง..
ไม่ลึกซึ้ง..ไม่บังคับเธอหรอกหนา
ณ ตอนนี้ฉันรู้ดีฉันไร้ค่า
แค่มาเอ่ยคำ..ขอโทษ และ..ลาก่อนเธอ
ได้..ฉันจะยอมนะ..
เธอจะพูดกี่คำว่าพลั้งเผลอ
ฉันยอมให้เธอพูดได้นะเออ
แต่อย่าน้ำตาเอ่อให้เห็นเลย
ฉันมันเจ็บ..มันจำไว้..
เธอจงเก็บคำอภัย..ยามฉันเอ่ย
บอกแล้วฉันไม่เกลียดเธอเหมือนเคย
ยังเป็นเพื่อนไม่ละเลยออกจากใจ
พูดจบ..แล้วซินะ
เธอจะไปไหนก็ย่อมได้
หันหลังแล้วอย่าหันมานะทรามวัย
ลาก่อนนะ..ลาจากใจ..ลาก่อน...เธอ
29 พฤศจิกายน 2547 19:09 น.
เถ้าธุลี
คิดถึงนะคิดถึง...
แม้บางครั้งฉันหน้าบึ้งใส่เธอ..มากไปหน่อย
แม้บางทีฉันอาจดู..ขี้ใจน้อย
แม้บางทีฉันทำตัวล่องลอย..เหมือนไม่สนใจ
หึงนะฉันหึง...
ฉันดื้อดึง..โกรธขึ้ง..เพราะหึงนะรู้ไหม
เห็นเธอเดิน..เห็นเธอยิ้ม..อยู่กับ..ใครต่อใคร
แล้วลืมฉันทิ้งเอาไว้..รู้ไหม..ฉันหึงนะเธอ
ห่วงนะฉันห่วง...
เธอคิดว่าที่เคยบอก..ฉันหลอกลวง..เธองั้นเหรอ
เวลาเห็นเธอทำหน้าเศร้า..นั่งมองเหม่อ
ใจเป็นห่วงเธอเสมอ..แต่ไม่เคย..ได้บอกไป
ไม่ใช่คนอ่อนหวาน...
บางทีก็น่ารำคาญจนเธอเหนื่อยหน่าย..ใช่ไหม
รู้นะรู้..แต่คงเปลี่ยนตัวเองไม่ได้
เหมือนกับหัวใจ..ยังคงมีที่ไว้ให้เธอ..เพียงผู้เดียว
26 พฤศจิกายน 2547 21:11 น.
เถ้าธุลี
ฉันรู้..ฉันเห็น
ทุกสิ่งที่เป็น..ในทุกวันที่พ้นผ่าน
หนึ่งคำที่เธอให้ไว้..แต่วันวาน
หนึ่งคำที่ยึดเหนี่ยวฉันไว้..แต่นานมา
เข้าใจ..ทุกอย่าง
อาจมีบ้างบางครั้งที่ใจ..มีปัญหา
แต่จะพยายามเข้าใจว่าเธอ..ไม่มีเวลา
จะไม่บ่นไม่ว่าขอแค่เห็น..เธอสุขใจ
แต่วันนี้..
หนึ่งคำถามที่มี..ขอถาม..หน่อยได้ไหม
การกระทำที่เห็นมานาน..มันค้างคาใจ
ความหวั่นไหวที่ก่อตัว..มันมาก..ขึ้นทุกที
ฉันเป็นอะไร..
ตอบคำถามฉันได้ไหมแค่เท่านี้
ในความหมาย..ในการกระทำ..ในคำพูด..ที่เธอมี
เธอจะให้ฉันอยู่ตรงนี้..ในฐานะอะไร
เป็นห่วงนะ..
แต่ฉันไม่อาจจะ..เดาความคิด..ของเธอได้
ขอเถิดนะเวลาเธอรู้สึก..ไม่สบายใจ
ช่วยรับรู้หน่อยได้ไหมว่าฉัน..อยู่ตรงนี้..ใกล้ใกล้เธอ
หรือมันใกล้เกินไป..
เธอจึงไม่เคยมองเห็นฉันอยู่เสมอ
อย่าเลยนะ..อย่าปล่อยให้ฉันรอเก้อ
ฉันก็อยากมีความหมาย..ในใจเธอ..บ้างเหมือนกัน
19 พฤศจิกายน 2547 14:27 น.
เถ้าธุลี
ฉันรักเธอไม่ใช่เธอไม่รู้
ฉันรักเธอเธอก็รู้อยู่ใช่ไหม
ฉันรักเธอให้หมดแล้วทั้งดวงใจ
ฉันรักเธอแล้วทำไมทำไมกัน
เธอบอกให้ฉันเผื่อใจเอาไว้บ้าง
เผื่อเส้นทางข้างหน้าจะแปรผัน
เผื่อจะมีใครสักคนในสักวัน
ไม่อยากยึดตัวฉันไว้กับตัวเธอ
เรากำลังคบกันอยู่ใช่ไหม
คำพูดเธอคงไม่ใช่ใจพลั้งเผลอ
คงไม่ใช่แค่ใจฉันที่พร่ำเพ้อ
คำที่เธอเอ่ยมาว่า...ลองคบกัน
อย่าเพิ่งคิดว่าจะคบนานแค่ไหน
อย่าเพิ่งคิดใครจะทำฉันไหวหวั่น
อย่าเพิ่งคิดในเมื่อยังไม่ถึงวัน
แค่รู้ไว้ว่าตอนนี้.....ฉันรักเธอ
17 พฤศจิกายน 2547 16:51 น.
เถ้าธุลี
ฉันคือใคร..
ตอบตัวเองได้ไหมในคำถาม
อันตัวเราที่มีเงาเฝ้าติดตาม
มีชีวิตใต้ฟ้าครามอยู่ทุกวัน
ฉันคือใคร..
ตอบตัวเองได้ไหมคำถามนั่น
ส่องกระจกเงาไปเห็นใครกัน
ใครคือเขาที่มองฉันช่วยบอกที
ฉันคือใคร..
สิ่งที่สัมผัสได้คืออะไรนี่
เขาบอกว่าคือมนุษย์สุดแสนดี
แต่บางทีมนุษย์--สัตว์ ไม่ต่างกัน
ฉันคือใคร..
เคยถามไหมถามตัวเองให้เฉลย
หาคำตอบให้ตัวเองอย่าเฉยเมย
ลองเปิดเผยตัวตนต่อใจเราเอง
หน้าส่วนตัว
1412
