1 ธันวาคม 2548 13:35 น.
เถ้าธุลี
ฉันไม่ใช่คนดีที่ควรรัก
แค่คนอกหักที่น่ารำคาญเสมอ
แค่คนที่น่ารังเกียจทุกทีที่พบเจอ
แค่คนที่เธออยากเดินหนีให้ไกลไกล
ฉันไม่ใช่คนดีที่ควรรัก
ไม่อาจเป็นที่พักพิงกับใครได้
เป็นแค่คนเห็นแก่ตัวอยู่เรื่อยไป
คอยเรียกร้องอะไรอะไรเสมอมา
..................................
ขอโทษทีที่ทำตัวแบบนี้
ก็รู้ดีว่าเธอคงถือสา
ทนไม่ได้ก็ไปให้พ้นหน้า
อย่าบังคับให้ฉันเป็นตามแบบใคร
ตัวของฉันเป็นของฉันใช่ใครอื่น
อย่ามาฝืนอย่ามารั้งกันได้ไหม
ให้รักเธอฉันก็รักสุดหัวใจ
แต่รักไปบังคับไป..ก็คงเลิกราต่อกัน
7 กันยายน 2548 13:28 น.
เถ้าธุลี
หมดแล้วความรักที่เคยมี
หมดเสียทีความห่วงใยความห่วงหา
หมดแล้วซึ่งรอยคราบน้ำตา
หมดแล้วคำว่ารักจนหมดใจ
จะโกหกอะไรฉันไม่สน
จะไปกับใครกี่คนแห่งหนไหน
จะทำเจ้าชู้กับใครต่อใคร
จะไปตายที่ไหนเรื่องของเธอ
เหนื่อยแล้ว..เหนื่อยจริงจริง
มาบอกรักแต่มาทิ้งให้มัวเก้อ
เพียงลมปากที่ทำให้มัวพร่ำเพ้อ
นอกจากนั้นมันก็แค่.....คนหลอกลวง
23 กรกฎาคม 2548 13:15 น.
เถ้าธุลี
หัวใจดวงหนึ่ง
กับวันซึ้งซึ้งที่เลยผ่าน
หัวใจดวงนั้นเมื่อวันวาน
ได้พบเจอแต่ความหวานทุกทุกวัน
หัวใจหนึ่งดวง
เฝ้าห่วงหวงเฝ้าดูแลไม่เปลี่ยนผัน
เพราะหัวใจดวงหนึ่งดวงนั้น
อาจสูญสลายไปตามวันและเวลา
หัวใจก็เป็นเช่นกระดาษ
จะวาดเขียนอะไรไปก็ได้หนา
แต่ความระวังต้องมีให้มากกว่า
ควรรู้ว่ามันบอบบางกว่าอื่นใด
บรรจงสร้าง บรรจงสรร บรรจงเขียน
แต่ก็ต้องเรียนรู้ให้ดีก่อนเผลอไผล
เผลอทำร้ายทำอะไรรุนแรงลงไป
อย่าเพิ่งคิดได้เมื่อหัวใจสูญสิ้นลง
19 กรกฎาคม 2548 19:50 น.
เถ้าธุลี
เดินผ่านร้านเดิมที่เคยนั่ง
ได้ยินเพลงเคยฟังเมื่อวันเก่า
มองหนังสือยังมีชื่อของสองเรา
บรรยากาศเหงาเหงาเหมือนเคยเป็น
ภาพเดิมเดิมเคลื่อนผ่านดูเคยคุ้น
ความทรงจำอันอบอุ่นยังมองเห็น
ยังคงอยู่ในเบื้องลึกอันหนาวเย็น
ในจิตใจคนที่เป็นเพียงวันวาน
จะมองเห็น จะได้ยิน จะสัมผัส
ภาพวันเก่ายังแจ่มชัดแม้วันผ่าน
ไม่จางหาย ไม่เปลี่ยนผัน ไปตามกาล
แม้ความหวานเลือนไปกลายขมแทน
18 กรกฎาคม 2548 10:50 น.
เถ้าธุลี
แม้อยู่ใกล้แต่ใจกลับคิดถึง
ยังดื้อดึงแม้รู้ไร้ความหวัง
เสียงเต้นของหัวใจยังก้องดัง
ความคิดยังดันทุรังไม่เปลี่ยนแปลง
ความเปลี่ยนไปตามเวลาที่เคลื่อนผ่าน
ความร้าวรานที่เพิ่มพูนคอยแอบแฝง
เก็บซ่อนอยู่ในจิตใจอย่างรุนแรง
แม้หัวใจไร้แสงยังเฝ้ามอง
เคยเป็นอย่างไรยังอย่างนั้น
ยังติดอยู่ในภาพฝันของเราสอง
แต่ก็ได้แค่คิดฝันไม่อาจต้อง
แค่จ้องมองอยู่แสนไกลอย่างเงียบงัน
เธอจะทำสิ่งใดฉันไร้สิทธิ์
ไม่อาจคิดแม้หัวใจไม่เปลี่ยนผัน
ไม่อาจมีความหึงหวงหรือผูกพัน
แต่ยังดื้อดึงดันแม้รู้ดี
หน้าส่วนตัว
1105
