4 มีนาคม 2547 11:59 น.
เด็กโง่
วันนี้ท้องฟ้าช่างมืดมิด
ต่างกับดวงอาทิตย์ที่ส่องแสง
ดังเช่นความรักของคนยังเปลี่ยนแปลง
เหมือนดังแสงตะวันที่ลบเลือน
โอ้ความรักนี้หนอยังเปลี่ยนได้
ทั้งแมกไม้ป่าเขายังต่างถิ่น
ทั้งสัตว์โลกต่างกันยังพึ่งพิง
ทุกทุกสิ่งยังไม่สิ้นความห่วงไย
4 มีนาคม 2547 11:53 น.
เด็กโง่
ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่าง
ขอบคุณฟากฟ้าที่สร้างฉัน
ขอบคุณตะวันที่สาดแสงบดบัง
ทำไห้ฉันนั้นมีพลังที่จะต่อสู้ไป
3 มีนาคม 2547 13:01 น.
เด็กโง่
เราชอบเธอไม่รู้เหมือนกันว่าตอนไหน
แล้วไม่รู้ด้วยว่าจะต้องทำอย่างไร
ที่จะยั้งไห้ใจไม่ชอบเธอ
ครั้งแรกก็คิดว่าจะไม่
แต่เผลอใจไปตอนไหนเราไม่รู้
ช่วยผู้หญิงคนนี้ด้วย..คนที่แอบไปรักเธอ
3 มีนาคม 2547 12:53 น.
เด็กโง่
ไกลแสนนาน
กว่าจะผ่านมาถึงตรงนี้
ท้อแท้ก็แค่เคยมี
แต่ไม่เคยสักที...ที่ยอมแพ้
ขอบคุณวันวาน
ที่ทำไห้ฉันยังเป็นฉัน
ขอบคุณปัจจุบัน
ที่ทำไห้วานวันฉันมีค่า
ขอบคุณทุกทุกคน
ขอบคุณฝนขอบคุณฟ้า
ขอบคุณเสียงหัวเราะและคราบน้ำตา
ขอบคุณคำเอ่ยลา...ทุกทุกคำ