4 พฤศจิกายน 2544 01:12 น.
เด็กเมืองยศ
ยอดภูชูชี้ชันเหยียบชั้นฟ้า สุดสายตาแหงนเงนหวังเชยเจ้า
ทิวสนเสียดเบียดทุ่งหญ้าป่าลำเนา ทิวเขาซ้อนเหลื่อมลับสลับกัน
ก่อกำเนิดเกิดสายธารละหารห้วย ไหลรวมช่วยเกิดน้ำตกลงลดหลั่น
สู่พื้นราบอาบชุ่มดินฟื้นชีวัน สายสวรรค์ สายน้ำ ฉ่ำชื่นใจ
รอยยิ้มงามแย้มปริ่มริมฝีปาก พืชพันธุ์จากหยาดเหงื่อที่รินไหล
หายเหนื่อยล้าคุ้มค่าชาวนาไทย มีป่าไม้ มีน้ำ มีชาวนา
4 พฤศจิกายน 2544 00:51 น.
เด็กเมืองยศ
บ้านเรือนบ้านเมืองยับพังพ่าย เด็กหญิงเด็กชายต่างโหยไห้
พ่อรบแม่อยู่ระวังภัย พ่อไปไม่กลับล่วงลับลา
เด็กน้อยวัยเยาว์เจ้าพิสุทธิ์ โลกมนุษย์โหดร้ายเข่นฆ่า
ภาพฝันภาพหวังพังลงมา ดินแดงเดือดกว่าจะด้นเดิน
สายรุ้งแสงแดดจะหมองหม่น ดอกไม้กลีบหล่นมานานเนิ่น
ผีเสื้อปีกสิ้นแรงเผชิญ เหนื่อยล้าเหนื่อยเกินจะก้าวไป
เพลงแห่งสันติร้องแสนโศก เพลงรักชาวโลกอยากบอกให้
เลิกรบเลิกฆ่าเลิกก่อไฟ เพื่อเด็กเยาว์วัยใต้ตะวัน
3 พฤศจิกายน 2544 01:21 น.
เด็กเมืองยศ
ฟ้าก็คือฟ้า จะให้เป็นพสุธา ยังไงไหว
ใจก็คือใจ ไม่ใช่เหล็ก หินก็ไม่ใช่
ที่เธอคิดจะเดิน มาเหยียบมาย่ำ มาทำลาย
มันโหดร้าย ทรมาน กันเกินไป ..นะ
.......เด็กเมืองยศ.......
3 พฤศจิกายน 2544 00:41 น.
เด็กเมืองยศ
เรื่องขับรถผมต้องถือยังมือใหม่
เรื่องหัวใจผมก็ยังอ่อนหัด
เรื่องหลอกลวงยิ่งแล้วใหญ่ไม่สันทัด
ที่ถนัดคือแอบรักเขาข้างเดียว...ชีวิตมันเศร้าครับ
.......... เด็กเมืองยศ....
3 พฤศจิกายน 2544 00:11 น.
เด็กเมืองยศ
คืนจันทร์เพ็ญเดือนสิบสองน้ำนองหลาก
สองฝั่งฟากหลากเชี่ยวเป็นเกลียวไหล
หนุ่มสาวมาเป็นคู่ชูชื่นใจ
ปล่อยกระทงลงในสายชลธา
คืนจันทร์เพ็ญคืนสุขแต่พี่เศร้า
ความรักเราสิ้นสุดลงต่อหน้า
คนอื่นสุขแต่พี่ทุกข์ตรมอุรา
น้องแก้วตามาตกไปกับสายน้ำ...ฮือ
......... เด็กเมืองยศ.....