27 กรกฎาคม 2552 20:50 น.
เด็กเกาะ
ชีวิตคนเกิดมาทำหน้าที่
สร้างสิ่งดีให้โลกเห็นเป็นคุณค่า
ดับแล้วเกิดเกิดแล้วดับลับวิญญาณ์
วันข้างหน้ามิรู้เป็นเฉกเช่นไร
ถ้าชีวิตคือใบไม้กลางสายน้ำ
ต้องลอยลำอย่างมุ่งหวังฝั่งฝันไหน
ก่อนน้ำกัดกร่อนกายลอกลายไป
ฝากก้านใบเป็นปุ๋ยตายแด่สายน้ำ
18 กรกฎาคม 2552 22:26 น.
เด็กเกาะ
เธอพร่ำเพรียกเรียกหาว่าคิดถึง
ฉันก็ซึ้งในความหวงที่ห่วงหา
อยากเคียงใกล้พานพบสบสายตา
ทุกเวลามั่นรักแท้แห่งไกล
ฝากสายลมโอบอุ้มคุ้มครองขวัญ
ฝากพระจันทร์กล่อมนอนตอนหลับใหล
ฝากตะวันสาดแสงแห่งอุ่นไอ
ฝากความนัยบอกย้ำคำว่า "รัก"
นิค 407 สีรุ้ง 506
บ.ม.
กลอนสดวลัยลักษณ์ 2552