26 พฤศจิกายน 2549 14:11 น.
เด็กอยากศิลป์
สายลมหนาว
เจ้าจะพัดไปถึงไหน
ถ้าเจ้านั้นพัดไปสุดไกล
อยากขอฝากใจไปกับลม
ให้คนที่นั้นได้ตรอมตรม
กับความรู้สึกที่ตรอมใจ
เมื่อคนรักมาห่างไกล
สุดห่วงใยจากคนไกลที่ผ่านมา
ยามใดทีรู้สึกเหว่ว้า
ได้โปรดหันหน้าเข้าหาลม
ความเย้นจะนำผล
นำให้ความทุกข์ทนเธอค่อยจาง
ลืมเรื่องราวในวันวาน
แล้วพ้นผ่นทางไปด้วยดี
20 พฤศจิกายน 2549 16:50 น.
เด็กอยากศิลป์
นานมากที่ห่างไป
แต่หัวใจยังโหยหา
ตัวหนังสือที่ผ่านตา
ทำให้ฉันมาพบเจอ
เป็นอย่างไรบ้าง
อยู่ว่างๆเหงามากไหม
พอดีว่าฉันต้องจำใจ
ห่างเธอไปไม่มาดูแล
ตอนนี้ฉันกลับมา
ด้วยปราถนากล้าแกร่ง
ด้วยสมองและสองแรง
จะนั่งแต่งเธอให้สวยงาม
ให้โอกาสอีกสักครั้ง
ที่ฉันจะมีวันได้เติมแต่ง
คราใดที่ใจมันเต้นแรง
ครั้งนั้นแหละที่บรรจงแต่งเธออย่างมากมาย