29 มกราคม 2549 16:17 น.
เด็กอยากศิลป์
ฉันนั้นยิ้ม ให้กับรัก ที่จากไป
ทั้งทั้งที่ ภายในใจ เจ็บทุกครั้ง
ต้องการมาก เวลาพัก เมื่อรักพัง
ไม่ขอมาก แค่เพียงหวัง ให้ฉันลืม
ความทรงจำ เก่าๆ ที่กระหน่ำ
ความปวดร้าว หลายครั้ง ยังส่งผล
ให้คนหนึ่ง ทรมาน ใจเหลือทน
มีเพียงตน ตัวคนเดียว เปล่าเปลี่ยวใจ
ดูในตา ตัวตน ช่างเศร้าหมอง
แค่เพียงมอง ก็เห็นว่า ล้าแค่ไหน
ขอเวลา ปรับตัว ปรับหัวใจ
จะกลับมา ยิ้มได้ ดังเช่นเดิม
29 มกราคม 2549 16:13 น.
เด็กอยากศิลป์
ฉันนั้นยิ้ม ให้กับรัก ที่จากไป
ทั้งทั้งที่ ภายในใจ เจ็บทุกครั้ง
ต้องการมาก เวลาพัก เมื่อรักพัง
ไม่ขอมาก แค่เพียงหวัง ให้ฉันลืม
ความทรงจำ เก่าๆ ที่กระหน่ำ
ความปวดร้าว หลายครั้ง ยังส่งผล
ให้คนหนึ่ง ทรมาน ใจเหลือทน
มีเพียงตน ตัวคนเดียว เปล่าเปลี่ยวใจ
ดูในตา ตัวตน ช่างเศร้าหมอง
แค่เพียงมอง ก็เห็นว่า ล้าแหน
ขอเวลา ปรตัว ปรับหัวใจ
จะกลับมา ยิ้มได้ ดังเช่นเดิม
29 มกราคม 2549 12:08 น.
เด็กอยากศิลป์
ฉันนั้นรักเธอทั้งหมดของหัวใจ
แต่เป็นความลับข้างในที่เก็บไว้เท่านั้น
ฉันอยากให้เราสองคนได้ผูกสัมพันธ์
อาจจะเหมือนว่าฉันนั้นฝันกลางวันเหมือนเคย
และเป็นอีกครั้งที่คอยส่งข้อความ
เมื่อยามที่เธอเดินผ่านทุกครั้ง
แต่ยังก็ยังคงมีที่ว่างคอยขวางกั้น
ต้องบอกตัวเองทุกวันว่าฉันนั้นไม่ใช่คนที่เธอเฝ้ารอ
22 มกราคม 2549 15:32 น.
เด็กอยากศิลป์
ไม่ตามสมัย ไม่เหมือนใคร คือนิยาม
ไม่ซ้ำซาก ไม่มากความ ไม่เฉไฉ
ไม่ยึดติด ไม่เลียนแบบ ไม่ลอกใคร
ไม่ใช่ใคร คุณเป็นใคร ก็ตัวคุณ
22 มกราคม 2549 15:28 น.
เด็กอยากศิลป์
สิ่งต่างๆรอบตัวล้วนเปลี่ยนไป
แต่สิ่งในใจฉันไม่เปลี่ยนแปลง
มองผู้คนมากมายเป็นการเสริมแรง
เพื่อจะได้เอาสิ่งที่เป็นตัวเองออกมา
เหมือนกันทำไมใช่ตัวตน
มองดูแล้วสับสนว่าเป็นอะไร
ลองคิดมีแนวของตัวเองดูบ้างเป็นไง
เป็นตัวของตัวตัวเองเข้าไว้ถ้าจะดี
ผู้คนอาจมองว่ามันแปลก
แต่สำหรับฉันมันคือสิ่งใหม่
สิ่งที่เป็นพลังให้หัวใจ
ให้คิดใหม่ทำใหม่เหมือนเคย