30 กันยายน 2548 21:47 น.
เด็กอยากศิลป์
ห่อเหี่ยวใจ เหลือเกิน
กับทางที่เดิน เปลี่ยนผัน
อยากนอนหลับให้สบายสักวัน
แต่ก็เท่านั้น ฉันคิดเอง
เมื่อต้องเลิกกับใคร
ที่หัวใจยังคิดไม่เปลี่ยนผัน
หวังให้เขาเจอคนดีในสักวัน
หวังว่ามันคงไม่จริง ฉันคิดเอง
เจอคนมากมาย
อยากให้ใครสนใจในบางครั้ง
ไม่อยากนั่งเหงาอย่างนี้ไปวันๆ
ขอแค่เพียงใครคนนั้น ฉันคิดเอง
30 กันยายน 2548 21:15 น.
เด็กอยากศิลป์
รู้ว่าตอนนี้ฉันอาจไม่สำคัญ
แต่รู้ไหมว่าเธอนั้นสำคัญขนาดไหน
ฉันก็เพียงแค่คนหนึ่งที่ห่างไกล
คงไม่น่าสนใจอย่างที่ใครเขาพูดกัน
เรามันก็แค่ผู้หญิงธรรมดา
ที่ไม่ค่อยเข้าตาใครๆทั้งนั้น
ไม่สวย หวาน โฉบเฉี่ยวไปทั้งวัน
ฉันก็แค่คนคนนั้นที่ห่างไกล
ไม่ว่าจะเธอจะคิดยังไงก็ตาม
ฉันก็จพะไม่เข้าไปจุ้นจ้านอะไรทั้งนั้น
ขอแค่ได้มีเธออยู่ในมุมของฉันทุกวัน
ขอแค่มีเธอเท่านั้นอยู่ในใจฉันก็พอ
22 กันยายน 2548 13:25 น.
เด็กอยากศิลป์
เก็บเธอไว้ในความฝัน
ครั้งเห็นเธอครั้งแรกนั้นใจหวั่นไหว
เธอได้ใจฉันไปเลยทั้งใจ
ไม่มีใครคนไหนแทนที่เธอ
แต่ขอดูเธออยู่ห่างๆอย่างนี้
อยากมีเธอคนดีไว้ข้างกายหนักหนา
แต่คิดดูแล้วฉันขอแค่แอบสบตา
ก็แค่บอกกับตัวเองไว้ว่าฉันชอบเธอ
สุขใจแล้วเพียงเท่านี้
ขอแค่มีมุมดีๆให้ฉันจำเธอได้บ้าง
ถ้าเธอรู้เธออาจไปไกลห่าง
ถ้าเนอย่างนั้นฉันคงอ้างว้างเหลือเกิน