27 พฤศจิกายน 2548 15:12 น.
เด็กอยากศิลป์
ไม่เข้าใจตัวฉันเองเลย
ฉันนั้นเล่นๆหรือว่าจะลงเอยว่ารัก
เมื่อเขาห่างไกลใจเหมือนอกหัก
แต่เมื่อเขาเข้าใกล้นักก็เหมือนขาดอิสระไป
บอกจริงๆว่าคิดถึงเมื่อห่าง
บอกจริงๆว่าเหงาเมื่อไม่ได้พูด
ความรู้สึกมันเป็นยังไงบอกไม่ถูก
มันอาจเป็นความรู้สึกที่ยังไม่พันผูกละมั้ง
21 พฤศจิกายน 2548 17:56 น.
เด็กอยากศิลป์
ฉันอยากให้เธอมีรักใหม่
เพื่อฉันจะได้ลืมเธอนับจากวันนี้
อยากให้เธอเจอคนอื่นที่แสนดี
อยากให้เธอเจอคนที่ดีที่ต้องการ
เพราะฉันไม่ใช่เจ้าหญิง
ไม่ได้มีทุกสิ่งที่เธอใฝ่ฝัน
ไม่ได้รู้สึกที่อยากจะจริงจัง
ฉันยังคงเป็นเหมือนทุกวัน..คนโลเล
เมื่อตอนนี้เธอยังคงยึดติด
อยู่กับความคิดที่จะรักกันให้ได้
รอได้ไหมถ้าคนนี้จะรอดูที่หัวใจ
พิจารณารักครั้งใหม่ที่เธอให้มา
21 พฤศจิกายน 2548 17:33 น.
เด็กอยากศิลป์
รู้ไหมว่าฉันคิดเธอจนล้นใจ
ฉันคิดว้ว่าจะทำตัวใหม่นับจากวันนั้น
แล้วลืมความผูกพันที่เคยให้กัน
แต่ความจริงคือไม่มีวันลืมมันได้เลย
หากแม้ว่าเธอยังไม่มีใคร
ยังให้โอกาสได้ไหนกับคนคนนี้
คนที่ขอโอกาสเริ่มใหม่กับเธอนะคนดี
ให้เรามารักกันเหมือนอย่างที่ครั้งวันวาน
21 พฤศจิกายน 2548 17:26 น.
เด็กอยากศิลป์
ฉันฝันถึงวันหวานๆ
ฝันถึงวันวานวันก่อนนั้น
วันที่เธอกับฉันเคียงคู่กัน
วันที่เราผูกพันมากมาย
แต่วันนี้วันที่เธอไม่อยู่
วันที่คนเคียงคู่ไม่รู้อยู่ไหน
วันที่ความเหงาเข้ามาเต็มหัวใจ
วันที่เธอกกับหัวไกลห่างกัน
20 พฤศจิกายน 2548 14:27 น.
เด็กอยากศิลป์
กลอนนี้ เกี่ยวกับความรัก
มันเกี่ยวกับหัวใจ
มันเกี่ยวกับที่ว่างข้างใน
ที่เก็บไว้ให้เธอผู้เดียว
มันเกี่ยวกับความหวาน
ฝันหวานๆอยู่อย่างนั้น
มันเกี่ยวกับความฝัน
ที่มันเกิดขึ้นกับฉันคนเดียว
แม้ฉันทำทุกสิ่ง
แต่เธอก็ทิ้งฉันไป
แม้ฉันทำทุกอย่าง
ไม่มีทางจะรั้งเธอเอาไว้......