25 กรกฎาคม 2548 16:51 น.
เด็กอยากศิลป์
เธอทำเหมือนว่ามันจะเปลี่ยนได้ง่ายดาย
กับการที่เราสองคนจากไปแล้วกลับมา
ช่วงเวลาที่ผ่านฉันนั้นทำใจได้แล้วว่า
หากมีเธอกลับมามันคงไม่มีค่าเลยสักนิดเดียว
เธอยังทำเหมือนเมื่อเรายังคบกัน
ลืมนัดฉันบอกผัดวันแชเชือนไป
ทางที่ดีเธอควรกลับไปมองตัวเองใหม่
ไหนบอกว่าเธอเป็นคนใหม่
ไม่เหมือนที่พูดไว้ที่ผ่านมา
12 กรกฎาคม 2548 16:39 น.
เด็กอยากศิลป์
มัน เบื่อที่จะรัก
มันเบื่อที่จะทักใคร
เบื่อหน้าตัวเองในกระจกใส
ไม่รู้ว่าใครนั้นเคยเป็นไหม
เหลือเพียงแค่ความว่างเปล่า
เหลือแค่ตัวเราที่นั่งอยู่ตรงนี้
ไม่เหลือแม้แต่คนคอยหวังดี
ไม่เหลือเลยคนที่เคยมีใจให้กัน
กับชีวิตที่ต้องเดียวดาย
กับผู้คนมากมายที่เดินผ่านฉัน
กับหลายสิ่งที่ต้องเผชิญทุกวี่วัน
กับความผันของฉันที่เลือนหายไป
6 กรกฎาคม 2548 15:42 น.
เด็กอยากศิลป์
ดูผู้คนหลากหลาย
ดูแมกม้ายริมข้างทาง
สัมผัสสายลมที่ปลิวผ่าน
สัมผัสสายน้ำไหลผ่านมือ
เหมือนชีวิตคนเรา
ที่มีสุขก็มีเศร้าเคล้าปะปน
ชีวิตไหลไม่หยุดไม่หลุดพ้น
ขอให้สู้แม้ทุกข์ทน แม้ถอดใจ
เพื่อน คืด กำลังใจ
เพื่อน คือ ผู้ยิ้มให้ยามสับสน
เพื่อนคอยปลอบใจครั้งร้อนรน
เพื่อน คือ คน คอยห่วงใย
6 กรกฎาคม 2548 15:33 น.
เด็กอยากศิลป์
เมื่อยามที่ลมพัดถึงฝั่งฝัน
เมื่อนั้นความสุขล้ำคงมาถึง
เมื่อชีวิตล่องลอยไร้คำนึง
ได้ซาบซึ้งกับชีวิตที่สวยงาม
เมื่อใดที่หัวใจเปลี่ยวเหงา
เมื่อนั้นความว่างเปล่าก็หา
เมื่อวันใดคิดถึงใจที่บอบช้ำมา
ให้คิดว่าเหมือนการบอกลาที่ไม่น่าจดจำ
5 กรกฎาคม 2548 16:33 น.
เด็กอยากศิลป์
เรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย
ถ้ามีแรง กำลังใจ ฉันสู้ต่อ
แต่ตอนนั้เกินหัวใจจะรีรอ
ฉันขอพอให้หัวใจได้พักพิง
อยากหยุดงาน หยุดกาล หยุดเวลา
หยุดเรื่องบ้าๆ ที่ต้องมา ให้ปวดหัว
อยากหยุดพัก เรื่องเครียดๆที่เมามัว
อยากปล่อยตัว ตามสบาย สไตล์เรา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเด็กอยากศิลป์
หน้าส่วนตัว
1038
