10 พฤศจิกายน 2548 16:24 น.
เด็กอยากศิลป์
มันเหงา เปล่าเปลี่ยว เดียวดาย
ปวดร้าว มากมาย วันนั้น
วันนี้ ไม่อาจ ลืมมัน
ตัวฉัน นั้นยัง ทุกข์ตรม
ความรัก ทำให้ ตาบอด
หรือรัก เป็นเหมือน ยาขม
ดั่งรัก ห่างหาย ตรอมตรม
ความรัก ขื่นขม ระทมใจ
เมื่อเธอ มาจาก ตอนนี้
เหมือนฉัน ขาดเพื่อน สนิทนั้น
บ่มรัก เอาไว้ เนิ่นนาน
แต่ก็ ไม่หวาน เท่าน้ำตาลใน
5 พฤศจิกายน 2548 17:18 น.
เด็กอยากศิลป์
มองผู้คนที่เดินผ่าน
มองพวกนั้นอยู่นาน
มองพวกเขาผ่านไป
นั่งปล่อยลมหายใจทิ้ง
มองผู้คนเดินผ่านอีกครั้ง
คนคนหนึ่งเดินเข้ามากัน
พี่ พี่ เอาขนมไหมอร่อย หวาน มันดี
กลับมามองตัวเอง
การนั่งของเรามีค่าอะไร
ดูการไขว่คว้าหา ดิ้นรนกันไป
เลิก คิดอะไรบ้าบ้า แล้วกลับสู่โลกทีน่าค้นหาดีกว่าเธอ
5 พฤศจิกายน 2548 16:56 น.
เด็กอยากศิลป์
ฝนที่โปรยอยู่ข้างนอกนั้น
มันทำให้ฉันคิดถึงเมื่อวันเก่า
เรื่องต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา
รวมกับความเหงาและว่างเปล่าในใจ
ไม่รู้วันไหนข้างหน้า
จะเจอกับวันเวลาที่ใฝ่ฝัน
อีกนานแค่ไหนกว่าจะได้เจอกับมัน
ทำทุกอย่างตามที่ฝันได้ดั่งตั้งใจ
รอ รอ รอ ถึงแม้นานแค่ไหน
รอจนกว่าจะได้มาซึ่งความฝัน
ทำทุกอย่างให้หัวใจได้เข้าใกล้มัน
ไม่ขออยู่อย่างไร้กหัวใจถ้าไม่ได้ทำ
สิ่งที่กำลังค้นหาตอนนี้
เป็นสิ่งคาดว่ามันจะพามาซึ่งความฝัน
ได้ทำอะไรในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ
จะคิดอะไร จะทำอะไร อย่างที่ใจฉันต้องการ
2 พฤศจิกายน 2548 13:47 น.
เด็กอยากศิลป์
เธอกลับมาให้หัวใจพองโตอีกครั้ง
เธอกลับมาให้ฉันหวั่นไหวอีกหน
เธอกลับมาทำให้ฉันคิดวกวน
เธอคือคนที่มีอิทธิพลอย่างมากมาย
ฉันต้องยอมรับความจริง
ว่าทุกสิ่งฉันหลอกตัวเองไม่ได้
ความรู้สึกกลับเธอมันช่างดีมากมาย
แต่ในใจก็ยังไม่วายได้แค่เพื่อนเธอ
14 ตุลาคม 2548 15:44 น.
เด็กอยากศิลป์
สิ่งที่ฉันเป็น คือตัวฉัน
ขอบคุณที่เธอยังห่วงใยกันตอนนี้
แต่สิ่งที่เธอยังไม่เข้าใจก็คือตัวฉัน คนดี
จบกันไปก็คงจะดี กว่าที่ต้องทรมาน
สิ่งที่ฉันเป็น คือตัวฉัน
ขอให้เธอปล่อยวาง มันไว้อย่างนี้
ไม่ต้องดูแลใส่ใจมันมากเลยคนดี
เพราะว่ายังไง มันก็คงไม่ได้ดีขึ้นมา
อยู่กับความเป็นจริง กับสิ่งที่เป็นไป
ดูแลตัวเอาไว้ให้ดีที่สุดเถิดหนา
ปล่อยคนๆนี้ให้อยู่อย่างเดียวดายไร้ค่า
มันจะได้เรียนรู้ว่า ตัวมันเองจะได้รู้คุณค่าของชีวิตมัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเด็กอยากศิลป์
หน้าส่วนตัว
976
