11 พฤษภาคม 2551 15:10 น.
เด็กอยากศิลป์
เคยรู้สึก ว่าตัวเอง ว่างเปล่าไหม
มันเดียวดาย แม้นรอบกาย นั้นพลุกพล่าน
รู้สึกเสียดาย ที่เกิดมา ตั้งเนิ่นนาน
ทรมาน เมื่อนึกถึงวันวาน ที่ผ่านไป
อยากจะบิน ฉันนั้น อยากจะบิน
ออกจากสิ่ง ที่ยึดถือทุกสิ่ง ถ้าเป็นได้
ไม่ต้องทน ความรู้สึก จากข้างใน
อยากจะออก ออกไป ไม่กลับคืน
21 มกราคม 2551 19:41 น.
เด็กอยากศิลป์
อยากถามเธอว่าได้ยินไหม
เสียงที่อยากบอกออกไปให้ได้รู้
มันเป็นเรื่องของหัวใจที่เฝ้าดู
วันที่เธอไม่อยู่ ยังเฝ้ารอ
ยังคงรอยังรออยู่ไม่ไปไหน
ยังคงเฝ้าถามใจฉันเสมอ
มีสิทธิ์ไหมที่หัวใจจะได้เจอ
นั่งรอเธอมองเหม่อที่ปลายทาง
21 มกราคม 2551 19:27 น.
เด็กอยากศิลป์
แล้วฉันจะทำใจได้ใช่ไหม
เมื่อในทุกๆวันผ่านพ้นไป
ทุกๆเรื่องราวไม่เป็นดั่งใจ
จะมีไหมใครช่วยบอกทาง
อีกเนิ่นนาน เพราะมันคือความจริง
หลายสิ่งที่ชีวิตต้องผ่าน
จนวันที่ความอ่อนล้าเลือนลาง
ความทุกข์ทรมานผ่านไป....
8 ธันวาคม 2550 16:29 น.
เด็กอยากศิลป์
กลับมาใหม่เพราะใจเรียกร้อง
ท่วงบทกลอน ยังพร้อมขับขาน
เป็นเสียงเรียกให้นึกถึงวันวาน
ความต้องการปล่อยผ่านไปกับกลอน
แสนคิดถึงความหลังยังฝังจำ
เพื่อนผู้นำความรู้สึกส่งผ่านได้
เข้ามาบอกความกล่าวเล่าเรื่อยไป
ต้องขอบใจพวกเธอได้ผ่านบทกลอน
เด็กอยากศิลป์กลับมามาอีกครั้ง
ขอแนะนำตัวให้ได้เข้าถึง
แต่งบทกลอนมากมายคล้ายคำนึง
ฝากบอกเพื่อนนิดส์นึง "คิดถึงจัง"
1 กันยายน 2550 19:00 น.
เด็กอยากศิลป์
ถ้าครั้งหนึ่งฉันทำผิดไป
บอกตัวเองว่าเริ่มใหม่อีกหน
แต่ทำไม่ได้เพราะว่าใจเจ็บจน
มันรู้สึกว่ามีคนยังไม่ให้อภัย
แค่บอกว่า เธอยกโทษ
ในสิ่งที่ทำให้เธอเคืองโกรธได้ไหม
ขอเท่านี้เพราะรู้ว่าไม่มีสิทธ์อะไร
ที่ทำได้ไม่ขอให้ใจเธอคืนมา