7 กุมภาพันธ์ 2549 20:51 น.
เด็กอยากศิลป์
อำนาจแห่งแรงศรัทธา
คือที่มาของความเลื่อมใส
บทบาทของสิ่งหนึ่งสิ่งใด
จะอยู่ได้ถ้าอาศัยศรัทธา
ศาสดามีอยู่หนใด
มีใครเคยตั้งคำถาม
ศรัทธาคงไว้เนิ่นนาน
ยืนกรานสิ่งต่างๆมีตัวตน
เลื่อมใสพร้อมด้วยสติได้
มิใช่หลงไปไร้แห่งหน
เห็นกงจักรเป็นดอกบัวมีตัวตน
บ่เห็นสิ่งสัปดนเป็นของเลว
7 กุมภาพันธ์ 2549 20:44 น.
เด็กอยากศิลป์
สับสน สิ่งสร้าง สรวลเส
ลึกลับ โลเล ลางร้าย
นิ่งแน่ นานเน เนีอยนาย
กลั่นแกล้ง เกลือกกาย เกเกิน
ร็อคร้าย เหลือล้น ร่อยเล่ห์
รักแล้ว รวนเล ร้อยหลา
เลือนลาง ร่องลอย โรยรา
รุ่งริ่ง หรูหรา รอลง
ปล.งงป่ะ เรางงหว่ะ แต่หนุกดี
4 กุมภาพันธ์ 2549 17:27 น.
เด็กอยากศิลป์
ตอนนี้ฉันยังไม่แน่ใจ
วันเวลายังผ่านไปเหมือนวันก่อน
ชีวิตฉันมันไม่แน่นอน
เป็นชีวิตบางตอนยังไม่เต็ม
และแล้วฉันนั้นนั่งคิด
ว่าชึวิตใช่ของใครมันของฉัน
ตัวฉันเองเป็นคนกำหนดมัน
นับจากนั้นฉันตั้งมั่นฉันเอาจริง
ฉันไม่สนคนข้างๆจะว่าไง
ขอแค่ใจได้ทำตามทางที่ฝัน
ขอลองเสี่ยงกับมันดูสักตั้ง
สุดท้ายนั้นเป็นอย่างไรไม่เสียใจเลย
เอาหละ ปลอบใจตัวเองก่อน
สิ่งนี้สะท้อนอะไรในตัวฉัน
ใช้ชีวิตให้สุดๆอย่าหยุดมัน
เพื่อความฝัน เพื่อพลังก้าวต่อไป
ปล. กูขอทำตามที่ใจกูฝันไว้นะทีเนี้ย
กูขอปลดปล่อยพันธาการตัวกู
ตัวกูเป็นของกู กูรักตัวกูเอง
กูขอเลือกทางงของกูเอง
29 มกราคม 2549 16:17 น.
เด็กอยากศิลป์
ฉันนั้นยิ้ม ให้กับรัก ที่จากไป
ทั้งทั้งที่ ภายในใจ เจ็บทุกครั้ง
ต้องการมาก เวลาพัก เมื่อรักพัง
ไม่ขอมาก แค่เพียงหวัง ให้ฉันลืม
ความทรงจำ เก่าๆ ที่กระหน่ำ
ความปวดร้าว หลายครั้ง ยังส่งผล
ให้คนหนึ่ง ทรมาน ใจเหลือทน
มีเพียงตน ตัวคนเดียว เปล่าเปลี่ยวใจ
ดูในตา ตัวตน ช่างเศร้าหมอง
แค่เพียงมอง ก็เห็นว่า ล้าแค่ไหน
ขอเวลา ปรับตัว ปรับหัวใจ
จะกลับมา ยิ้มได้ ดังเช่นเดิม
29 มกราคม 2549 16:13 น.
เด็กอยากศิลป์
ฉันนั้นยิ้ม ให้กับรัก ที่จากไป
ทั้งทั้งที่ ภายในใจ เจ็บทุกครั้ง
ต้องการมาก เวลาพัก เมื่อรักพัง
ไม่ขอมาก แค่เพียงหวัง ให้ฉันลืม
ความทรงจำ เก่าๆ ที่กระหน่ำ
ความปวดร้าว หลายครั้ง ยังส่งผล
ให้คนหนึ่ง ทรมาน ใจเหลือทน
มีเพียงตน ตัวคนเดียว เปล่าเปลี่ยวใจ
ดูในตา ตัวตน ช่างเศร้าหมอง
แค่เพียงมอง ก็เห็นว่า ล้าแหน
ขอเวลา ปรตัว ปรับหัวใจ
จะกลับมา ยิ้มได้ ดังเช่นเดิม