24 กันยายน 2547 12:16 น.
เด็กอยากศิลป์
สายลมพริ้วไหวยามเช้า
มวลหมู่นกบินออกเริงร่า
พระอาทิตย์ส่องแสงแสบตา
ทะเลบอกลาความมืดมน
สัตว์ป่าบอกลาความเศร้า
มวลหมู่ไม้ไม่เหงาเหมือนเคย
ลองปล่อยเวลาให้ผ่านเลย
แล้วนั่งมองฟ้าเฉยๆเท่านั้นพอ
24 กันยายน 2547 11:55 น.
เด็กอยากศิลป์
สิ่งสำคัญของหัวใจ
คือความห่วงใยที่มีให้กัน
ด้วยความคิดถึงและใจที่มุ่งมั่น
ทำให้รักเรานั้นไม่จางไป
หัวใจที่ซื่อตรง
อีกทั้งไม่อ่อนแอและหวั่นไหว
สองใจจะมีให้กันตลอดไป
ชั่งสุขใจมีเธออยู่ใกล้ทุกเวลา
22 กันยายน 2547 10:58 น.
เด็กอยากศิลป์
ใจคิดอะไร
เข้า ใจ บ้างไหมว่ารักเป็นไง
ลองคิดเข้าไป
แล้วเปิดตาดูว่ามีค่าเพียงไร
ทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามา
และเวลาได้ทำให้หายไป
ก็เหมือนความรักที่เข้าใจได้ไม่ง่าย
มีแต่ประสบการณ์ที่สอนให้เข้าใจ
การจะรักใครสักคนหนึ่งมันไม่ง่ายดาย
เข้าใจตัวเองสักครั้งเป็นไร
ก่อนจะปิดใจให้ใครสักคน
ถ้าเกิดอ่อนแอเกินจะเข้าใจ
ก็ถอยออกมาก้าวนึง
เธอจะสิ่งที่รอคำตอบ..ที่ใจอยากบอก
สิ่งนั้นก็คือ..... ใจของเธอเอง
22 กันยายน 2547 10:01 น.
เด็กอยากศิลป์
ตามความอันยิ่งใหญ่
ทีจะก้าวต่ไปวันข้างหน้า
เพื่อวันพรุ่งนี้ที่ดีกว่า
ก้าวไปไม่ช้าไม่หวั่นภัย
เหน็ดเหนื่อยเพียงไรไม่ท้อ
อุปสรรคมากไม่ขอหวั่นไหว
แค่มีเธอเป็นกำลังภายในใจ
หนักแค่ไหนยังยิ้มได้ก็เพราะเธอ
22 กันยายน 2547 09:49 น.
เด็กอยากศิลป์
รักแท้อยู่หนใด
มีหลายดวงใจที่กำลังตามหา
รอสักคนที่มีความจริงใจส่งมา
ใครสักคนที่คอยห่วงหาห่วงใย
ฉันคนนี้ยังมีความหวัง
ว่าสักวันเขาเหล่านั้นจะไม่หวั่นไหว
ได้เจอรักแท้และมีรักตลอดไป
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกหัวใจที่มีรักจริง