5 มกราคม 2547 22:15 น.
เด็กหญิงสานฝัน
มีบางอย่าง ทำให้ฉัน นั้นสะดุด
มันเป็นจุด ทำให้ฉัน นั้นหลงใหล
ฉันยิ่งมอง ยิ่งหลง ยิ่งติดใจ
ไม่ใช่ใคร ที่ไหนเล่า นั้นคือ เธอ
ความรู้สึก จากใจ ในตอนนี้
ฉันเริ่มมี เธอเข้าแล้ว มิได้เผลอ
ไม่ใช่เพียง แค่ฝัน หลงละเมอ
ใจให้เธอ มิได้หวัง รักกลับมา
บางทีการให้ก็ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนกลับคืนมา เช่น ความรัก ที่คงเป็นได้แค่เพียงความฝัน
5 มกราคม 2547 22:04 น.
เด็กหญิงสานฝัน
มีบางอย่างอยู่ในใจอยากจะบอก
ไม่อาจหลอกความรู้สึกตัวเองได้
ทำได้เพียงเก็บมันไว้ข้างใน
รู้บ้างไหมว่าหัวใจฉันมีเธอ
ตัวเธอเองจะรู้บ้างไหมนะ
ว่าฉันหน่ะแอบมองเธอเสมอ
รอเวลาเธอสบตาหันมาเจอ
อย่าให้ฉันรอเก้อเธอคนดี
ขอแค่เธอลองหันมองมาบ้าง
คนอ้างว้างยังรอเธออยู่ตรงนี้
วันเวลาผ่านไปเป็นเดือนปี
จะรอเธออยู่อย่างนี้ตรงที่เดิม
4 มกราคม 2547 18:09 น.
เด็กหญิงสานฝัน
เธอไม่เคยรู้ใช่ไหมใครแอบสน
มีบางคนคอยพร่ำเพ้อและหลงใหล
คอยเฝ้ามองเฝ้าตามอยู่เรื่อยไป
คอยใส่ใจความเป็นไปตลอดมา
อันที่จริงฉันก็เคยบอกเธอแล้ว
ว่าเป็นฉันคนนี้เฝ้าฝันหา
แต่เธอสิคงไม่เห็นในสายตา
คงไม่อยากมองมาด้วยซ้ำไป
เธอคนดีอยากบอกให้รับรู้
ฉันจะอยู่ตรงนี้รอเสมอ
ไม่ว่านานเพียงใดจะพบเจอ
จะไม่เผลอใจให้ใครฉันสัญญา
ในตอนนี้แม้เป็นได้แค่เพื่อน
คล้ายดวงเดือนและดาวเมื่อพราวแสง
ที่คอยเป็นกำลังใจยามอ่อนแรง
คอยดูแลเป็นไหล่ซบให้กับ เธอ
แด่เธอคนที่ฉันเฝ้ามองมานาน ถึงแม้เธอจะไม่เคยรับรู้หรือสัมผัสมันจากฉัน คงเป็นเพราะตัวฉันที่ไม่มีความกล้าพอที่จะแสดงให้รับรู้ แต่อยากจะบอกไว้ว่ากาลเวลาไม่เคยเปลี่ยนแปลงใจฉันเลย
หน้าส่วนตัว
1001
