5 มีนาคม 2547 13:47 น.
เด็กหญิงสานฝัน
คิดถึงคนที่อยู่ปลายของความเหงา
มีเพียงฉันที่นั่งเศร้าาพะวงถึง
ต่างกับเธอที่คงไม่ได้คิดและคำนึง
ว่าจะมีใครที่ซึ่งนึกถึงอยู่ไกลไกล
เพราะว่าฉันไม่เอ่ยไปให้เธอรู้
ไม่เคยสู้เพื่อความรักกลัวผิดหวัง
หากสักวันเธอได้รู้กลัวความฝันมันจะต้องพัง
เพราะเพียงฉันยังไม่อยากจะยั้งให้หยุดรักเธอ
เพียงแค่คิดไว้ว่าหากเธอไม่ได้รับรู้
ฉันจะยังคงอยู่เป็นคนนอกสายตาที่ห่วงหา
แม้เพียงเธอไม่เคยรู้ว่าใครคิดถึงทุกเวลา
กับทุกการกระทำที่ผ่านมาฉันก็เป็นสุขใจ
5 มีนาคม 2547 13:39 น.
เด็กหญิงสานฝัน
นานแล้วนะ ที่ต้องทน เก็บรักไว้
ไม่รักใคร นอกจากเธอ คนคนนี้
คนที่อยู่ ภายในใจ ที่ฉันมี
มีดีกรี ความน่ารัก ไม่เหมือนใคร
หลายหลายคน อาจมอง ไม่เหมือนฉัน
ว่าเธอนั้น ความน่ารัก ซ่อนตรงไหน
ดูดีดี ก็จะรู้ อยู่ข้างใน
ลึกลงไป มองด้วยใจ จะเห็นเอง
ดูภายนอก ก็เป็นแค่ ชายคนหนึ่ง
คนที่ซึ่ง ธรรมดา ไม่น่าหมาย
ถ้าหากมอง ดูดีดี จะคิดกลับกลาย
อาจทลาย ความคิดเดิม ที่เคยเป็น
ก็เพราะฉันมองลงถึงส่วนลึก
ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจึงไม่อยากให้ได้เห็น
ความรู้สึกในตอนนี้ก็อย่างทีเป็น
แอบซ่อนเร้นไว้ภายในไม่กล้าบอกเธอ
3 มีนาคม 2547 18:26 น.
เด็กหญิงสานฝัน
ที่รักเธอไม่ได้ไม่ใช่ไม่อยากรัก
เพียงแต่ในสมองมันมักยังคิดถึงแต่คนเก่าๆ
เมื่ออยู่กับเธอทีไรมันเหมือนไม่ใช่กับตัวเรา
เพราะยังคงมีภาพวันเก่าเก่าที่เคยร่วมสร้างกับใครมา
ติดอยู่แค่ภายในใจยังคงลืมเค้าไม่ได้
และไม่ใช่ว่าเธอเป็นคนที่ไร้ค่า
เพียงแต่ตอนนี้ยังไม่อยากให้เธอมาเสียเวลา
กลัวเธอต้องเสียน้ำตาเพราะฉันยังคงลืมเค้าไม่ลง
อยากให้เธอลองเปิดใจคบหากับใครบ้าง
มีคนเป็นแสนล้านต่างต่างกันได้สรรหา
ฉันจะไม่เสียใจเลยหากเธอลองเปิดตา
ลองคบหากับใครสักคนที่พร้อมจะรักจริง(จะดีกว่า)
3 มีนาคม 2547 18:09 น.
เด็กหญิงสานฝัน
เธอจ๋า ฉันรู้
แล้วว่า ตัวฉัน
รักมั่น แค่ไหน
ก็อย่าง ที่รู้
ไม่เคย รักใคร
ให้ได้ เท่าเธอ
หนึ่งใจ ที่มี
ก็เพียง คนดี
ไม่เคย รักใคร
ที่ให้ ทุ่มเท
ให้แม้ ชีวี
ฉันก็ เต็มใจ
เคยคิด จะเปลี่ยน
หาคน รักใหม่
ท้ายสุด ยังไง
ก็แพ้ ใจตัว
และ ต่อไปนี้
หนึ่งใจ ที่ให้
ก็จะ ตลอดไป
และ ชั่วกาลนาน(เทอญ)
******ไม่ค่อยเป็นกลอนเท่าไหร่ แต่ก็ลองๆแต่งดูค่ะ*****
24 กุมภาพันธ์ 2547 21:08 น.
เด็กหญิงสานฝัน
.......ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง.......
วันที่ซึ่งต้องลาจากห่างหน้าหาย
คนที่เคยให้ความรักดันกลับกลาย
ใจสลายเมื่อเธอเดินมาบอกกัน
นึกอยู่แล้วว่าต้องมีอย่างวันนี้
ก็วันที่เธอหมดรักในตัวฉัน
เป็นวันนี้นี่เองที่ทิ้งกัน
แต่ละวันยังทำใจไม่ได้เลย
จะทำใจให้ลืมได้อย่างไรเล่า
ก็ยังเศร้าภายในใจมิรู้หาย
ก็หัวใจที่เคยดีกลับมลาย
เหมือนเศษทรายแตกละเอียดต่างจากเดิม
มันคงยากที่จะหาใครมาเปรียบ
ยากจะเทียบหรือหาใครมาแต่งเสริม
คงจะไม่มีใครเหมือนมาช่วยแต่งเติม
ให้ได้เคลิ้มเติมจิตใจให้ส่วนเต็ม