16 กันยายน 2546 20:58 น.
เด็กหญิงข้างประตู
ฝนที่ตกลงมาที่หน้าต่าง
ดูอ้างว้าง..วังเวง..ป่าวเปลี่ยนจิต
ทำให้ใจของฉันนั้นเริ่มคิด-
-ถึงคนที่สนิทใกล้ชิดกัน
ว่าตอนนี้เธอทำอะไรอยู่
จะรู้ไหมว่าใครนั่งคิดถึง
ว่าตอนนี้มีใครนั่งคนึง
นั่งนึกถึงแต่เธอเพียงคนเดียว
11 กันยายน 2546 21:55 น.
เด็กหญิงข้างประตู
กลอนบทนี้อาจจะหวานเกินไปนิด
แต่ความคิดของฉันมันเป็นงี้
กลอนบทนี้อาจจะแต่งไม่ค่อยดี
แต่ก็เต็มไปด้วยความในใจ
ฉันรักเธอ...นี้หละคือเริ่มต้น
ความเหมาะสมฉันไม่สนมีไรไหม
เธอรักฉัน...ฉันก็รู้อยู่แก่ใจ
แต่ใครใครก็ว่าเราไม่สมกัน
เขาว่าเธอ...หน้าตาไม่ค่อยดี
เขาว่าเธอไม่เหมาะสมกับตัวฉัน
ทำไมหละ...ก็คนมันรักกัน
จะกี่วันฉันก็จะ รั ก เ ธ อ