21 มิถุนายน 2547 21:48 น.
เด็กบางขุนเทียน
กรรพุ่มหัตถ์หมอบลงตรงพื้นราบ
มุ่งก้มกราบครูกวีศรีสยาม
เจ้าอาลักษณ์หลักภาษาสง่างาม
เกริกก้องนาม สุนทรภู่ ครูกวี
โลกยกย่องก้องปัญญาปรากฏยศ
เพียงคำพจน์หวานคำกลอนสุนทรศรี
สร้างงานมานับคล้อยสองร้อยปี
คมวาที...เลิศวาทะ...อมตะกลอน
ถ้าส่งแข่งในโรงเรียนจะได้ไหมนี่
6 มิถุนายน 2547 09:32 น.
เด็กบางขุนเทียน
จากวันนั้นที่ได้ทำเราเจ็บ
ทั้งเหน็บแนมมาหักหลังยังทำได้
ที่เคยเคารพเคยรักเคยวางใจ
กลับทำให้ใจเจ็บต้องเจ็บจำ
แต่วันนี้ทำมาเป็นขอโทษ
ให้เลิกโกรธมาคืนดีนี้น่าขำ
อยากกระทืบให้ตายอ้ายระยำ
คนตัวดำพูดชั่วไม่กลัวตาย