8 เมษายน 2547 01:32 น.
เด็กบางขุนเทียน
หรือฉันมีอะไรไม่น่ารัก...
แค่ดั้งหักปากหนาฟันหน้าห่าง
มีพุงออกหลังคู้ผมดูบาง
เดินแขนกางขาขวิดก้นบิดซ้าย
หรือฉันมีอะไรไม่น่าคบ...
แค่ชอบหลบงานหนักมักมาสาย
เอาเปรียบเพื่อนเห็นแก่ตัวไม่กลัวนาย
กินอยู่ง่ายจ่ายยากแถมปากบอน
หรือฉันมีอะไรไม่เทียมเพื่อน...
แค่เงินเดือนใช่แข่งกันฉันหมดก่อน
เป็นหนี้ทั้ง ธนวัฏ สหกรณ์
ของเงินผ่อนมีครบเหมือนเพื่อนเพื่อนมี
หรือฉันมีอะไรไม่น่าเชื่อ...
แค่ญาติเบื่อระอาคราทวงหนี้
เล่นไพ่บ้างเล่นม้าบ้างอย่างละที
นอกจากนี้ก็เหล้ายากับสาบาน
หรือฉันมีอะไรไม่น่าคู่...
แค่เจ้าชู้ตบตีที่เล่าขาน
เลี้ยงเมียน้อยรายไหนไหนก็ไม่นาน
รีบกลับบ้านหลังสองยามตามเวลา
แล้วเธอยังกล่าวหาว่าทุเรศ...
อ้างเป็นเหตุผลพอจะขออย่า
ที่เธอเลี้ยงฉันได้หลายปีมา
บอกสิว่าสิ่งใดฉันไม่มี
8 เมษายน 2547 00:53 น.
เด็กบางขุนเทียน
ถึงคืนนี้เป็นของใครฉันไม่ว่า
และคืนหน้าเป็นของใตรฉันไม่สน
แต่คืนหนึ่งเคยเป็นของเราสองคน
ฝังใจจนฝังกายไม่คลายรัก
8 เมษายน 2547 00:04 น.
เด็กบางขุนเทียน
ใต้น้ำที่แสงแดดต้องขี้แดด
ลูกแวดล้อมแม่ทั้งหลังหน้า
มีเงาคนนั่งคู่มองดูปลา
ด้วยท่วงทีเสน่หาเต็มอารมณ์
น้ำตื้นตื้นถูกแดดเผาจึงเร่าร้อน
แม่ลูกอ่อนจึงพาลูกหาร่ม
ไผ่ริมฝั่งบังแดดที่แผดตม
ใบไผ่จมลมพลิ้วผิวน้ำเย็น
แมลงปอล้อปลาเสืออยู่เหนือน้ำ
ผีเสือลายร่ายระบำให้คู่เห็น
ปลาเสือพ่นน้ำลอยฝอยกระเซ็น
แมลงปอกระเด็นไปตามแรง
สัตว์ใหญ่กว่าก็กินสัตว์ที่เล็กกว่า
สืบทอดมาทุกยุคทุกหนแห่ง
สัตว์เล็กกว่าไม่อาจหวาดระแวง
ยกเว้นแร้งไม่ฆ่าสัตว์...สัตว์ไม่ฆ่ามัน
คนเป็นสัตว์ชนิดหนึ่งซึ่งดุร้าย
เขม้นหมายมองเหยื่อดุจเนื้อสมัน
แล้วแม่ปลาที่ประมาทถึงฆาตพลัน
ลูกคอกนั้นจึงพลัดกระจัดกระจาย
ใต้น้ำที่ขี้แดดถูกแดดส่อง
เดี๋ยวนี้มองไม่เห็นปลาน่าใจหาย
เห็นแต่เงาคนผิดหวังนั่งเดียวดาย
คิดอยากตายตามปลาเพราะนารี
4 เมษายน 2547 23:58 น.
เด็กบางขุนเทียน
เรียนสายวิทย์ก็หนักใจชักท้อ
เรียนสายศิลป์หรือก็หนทางสั้น
เรียนอะไรสักอย่างพ้นทางตัน
เพราะฉะนั้นจึงต้องเรียนเขียนกลอน
4 เมษายน 2547 23:50 น.
เด็กบางขุนเทียน
เหตุเพราะคนข้างบ้านเมื่อวานนี้
ภรรยากับสามีตีกันใหญ่
เมียด่าผัว ผัวเลยชก ตกบันได
เมียเจ็บใจสุดโกรธโดดกังฟู
ผัวโดดถีบเมียโดดตบผัวหลบฉาก
เมียคว้า สาก เขวี้ยง มาจากหน้าตู
บังเอิญผมโผล่หน้าออกมาดู
สากทู่ทู่ทิ่มกบาลตกบ้านเอย
ชีวิตคนอยากรู้อยากเห็นก็งี้แล
หน้าส่วนตัว
1421
