16 เมษายน 2548 01:09 น.

มีเพียงรูปเธอ

เด็กน่าlove

มีน้ำตาและดวงดาว...
พร้อมกับความปวดร้าวเป็นเพื่อน
ความทรมานเริ่มเข้ามาเยี่ยมเยือน
ตอกย้ำให้นึกถึงคำเชือดเฉือนก่อน

มีเพียงรูปเธอใบเก่า ...
กับความทรงจำที่เคยมีเราอยู่ตรงนี้
เก็บเอาไว้เนิ่นนาน..ความรู้สึกดี ๆ
อะไร ๆ ที่เคยมีก็คงอยู่อย่างนี้เรื่อยไป

แม้ว่าจะไม่มีเธออีกแล้ว
ไม่มีวันจะได้สบตาวาวแววที่สดใส
ไม่มีวันคืนกลับมาเคียงใกล้อีกต่อไป
หากแต่ถ้อยคำในหัวใจ...
ยังกระซิบบอกอยู่ร่ำไป... ว่ารักเธอ 

เหมือนเป็นคนโง่คนหนึ่ง
ที่กลายเป็นที่พึ่งยามเธอเหนื่อยล้า
พอมีแรงก็ไร้ภาพฉันในแววตา
เที่ยวเสาะหา ... ความรักอยู่ร่ำไป

เป็นเพียงหัวหลักหัวตอ 
ใช้ยึดเหนี่ยวยามเธอท้อและร้องไห้
พอหมดคราบน้ำตา ... เธอก็ไป
ไม่เคยรับรู้ว่าตอไม้ก็เจ็บเป็น     
  
      
				
16 เมษายน 2548 00:54 น.

บอกที่เถอะบอกฉัน

เด็กน่าlove

เห็นเธอเดินกับเขากี่ครั้งก็เจ็บ
มือที่เขาเกาะคุมไม่ใช้ของฉัน
รอยยิ้มของเธอตรงหน้าเขาก็ไม่ใช้ของฉัน
มีเพียงความปวดร้าวที่เป็นของฉัน
ใจเอ๋ยเมื่อไรจะลืมเธอ

เค้าก็แค่คนที่เดินผ่านมา
ไม่มีค่าให้เราจดจำฝัน
ก็แค่หลายจตหลายหัวใจ
ที่ไม่เคยรักใครอยากจริงจัง

ขอบคุณพระผู้เป็นเจ้า
ที่นำให้เรามาเจอกันที่นี้
เรียนเล่นเป้นเพื่อนที่ดี
ตลอดเวลาที่เรามีคืดความจริงใจ

ฉันเป็นเพียงตะเกียงน้ำมัน
ไม่ว่าเธอจะวางฉันไว้ตรงไหน
แค่ปลายเท้าเบื้องล้างหรือกลางใจ
ก็ส่องแสงไปไม่เปลื่ยนแปลง

บอกทีเถอะบอกฉัน
ว่าจะหลอกกันไปถึงไหน
ฉันกลัวจะขาดใจ
กลัวน้ำตาที่หลั่งไหลจะไม่พอ

บทกลอนไทย				
16 เมษายน 2548 00:30 น.

แม้เวลาจะผ่านไปเหมือนสายน้ำ

เด็กน่าlove

แม้เวลาฝันเปลี่ยนเวียนไป
หัวใจดวงนี้ไม่เคยเปลี่ยนผัน
ดวงใจดวงนี้ให้เธอทุกคืนวัน
รักเธอนั้นรักเธอ Never die

เธอคนนี้คนเดียวที่ฉันรัก
ให้ประจักษ์หน้าไหนใครรู้ไว้
ใครมองเธอนิดเดียวหัวบรรลัย
ให้รู้ไว้ใครรักเธอจะเจอดี

หากจะจีบคิดให้ดีก่อนจะสาย
ไฟจะไหม้บ้านมึงให้ถึงที่
ทั้งปู่ย่าตายายไม่เหลือดี
พ่อแม่พี่น้องมึงจะถึงตาย

ใครแซวเธอมันจะเจอระเบิด
ได้ไปเกิดชาติหน้าเถอะน้องเอ๋ย
คิดดีแล้วถ้าอยากลองหรืออยากเคย
ก็ได้เลยจะได้ลองก่อนใคร ๆ

ช่วงแรกแห่งความรัก
คือรู้จักและทักทาย
ยิ้มมายิ้มไป
แล้วมอบหัวใจให้กันและกัน				
16 เมษายน 2548 00:08 น.

เมื่อรู้สึกรัก

เด็กน่าlove

แค่รู้สึกเมื่อรัก
เมื่อรู้จักได้ฝากฝัน
ได้พบเจอ เธอทุกวัน
เพียงเท่านั้นก็สุขใจ

ตะกร้าหวายสีขาว
บรรจุดาวแห่งความฝัน
เราสองมาช่วยมากัน
แขวนดาวนั้นคู่จันทรา

เกี่ยวก้อยมาร้อยดาว
ให้เต็มราวบนท้องฟ้า
เรียงรายสุดสายตา
เป็นคำว่าฉันรักเธอ

แค่ความรู้สึกที่อ่อนไหว
มันเบ่งบานอยู่ในใจของเธอและฉัน
เฝ้าถนอมให้เติบโตขึ้นทุกวัน
ให้ป็นความผูกพันธ์ระหว่างใจ

เพียงรักแรกแรกรักประทับจิต
เพียงใจคิดคิดน้อยใจเฝ้าคอยฝัน
เพียงใจฝากฝากใจส่งใหัถึงกัน
เพียงแต่ฝันฝันแต่ว่าจะได้เจอ

เพียงสบเนตรเนตรสบก็พบรัก
เพียงพบพักตร์พักตร์พบกันใจพลันเผลอ
เพียงบอกรักรักบอกใจให้ละเมอ
เพียงแต่เพ้อเพ้อหลงใหลใจพะวง

บทกลอนไทย				
14 เมษายน 2548 20:54 น.

ในนิยามของคำว่าคิดถึง

เด็กน่าlove

หากท้องฟ้ายิ่งใหญ่
แทนดวงใจแห่งความคิดถึง
หากดวงดาวนั้นคือคำซึ้ง ๆ
ฉันจะดึงมาเรียงร้อยถ้อยให้เธอ

เพราะท้องฟ้าดวงดาวอยู่ด้วยกัน
เหมือนเธอฉันที่ผูกพันกันเสมอ
ไม่เป็นไรหรอกนะแม้ไม่เจอ
จะไม่เผลอปันใจให้ใครเลย

อยู่คนเดียวบ้างก็ดี
ว้าวุ่นใจมานานปีกับใครคนนั้น
ไม่สนก็ได้..ไม่ต้องมาแคร์กัน
ทางใครทางมันแบบนั้นแหล่ะดี

แต่เราก็รู้กันอยู่แก่ใจ
ว่าทำไม่ได้หรอกนะ.ห่างกันอย่างนี้
ยังไง๊..ยังไงความรู้สึกก็คงเดิมที่เคยมี
ก็  คิดถึงเธอ ทุกนาทีที่ห่างกัน

ในนิยามของคำว่า คิดถึง
มีเพียงเธอคนหนึ่งเท่านั้น รู้ไหม
ทุก..ทุกช่วงจังหวะลมหายใจ
ฉันคิดถึงเพียงเธอคนไกล ทุกนาที



				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเด็กน่าlove
Lovings  เด็กน่าlove เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเด็กน่าlove
Lovings  เด็กน่าlove เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเด็กน่าlove
Lovings  เด็กน่าlove เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเด็กน่าlove