5 พฤษภาคม 2548 22:47 น.
เด็กน่าlove
ห่างหายกันไปนาน
ไม่คิดว่าวันวานจะย้อนคืนมาใหม่
วันนี้ที่เธอเข้ามาทักทาย
ฉันรู้เลยว่าเธอไม่เคยตายจากความทรงจำ
หัวใจไม่รู้สึกเจ็บปวดเมื่อเจอหน้า
เฉย ๆ ชา ซะด้วยซ้ำ
แต่เมื่อเธอเอ่ยถ้อย-คำที่เธอย้ำ
จุดประกายความทรงจำในแววตา
ไม่เคยลืมเธอฉันรู้
แต่ไม่นึกว่าจู่ จู่ เธอจะมาหา
มาบอกว่ายังคิดถึงและรักตลอดมา
กับคนที่เธอไม่เคยเห็นค่าในวันนั้น
หัวใจเริ่มรู้สึกหวั่นไหว
อยากให้วันนี้เป็นเพียงความฝัน
แค่การหมุนของเวลาทำให้เราต้องมาเจอกัน
แต่อย่าผูกพันเหมือนวันนั้นเพราะใจฉันเจ็บเหลือเกิน
รู้ว่ายังลืมเธอไม่ได้
เธอคือคนที่ทำให้หัวใจได้อบอุ่น
อ้อมกอดที่อ่อนโยนละมุนยังอุ่น ๆในใจ
และยังไม่เคยตัดมันจากใจได้เลย
แต่ความเจ็บปวดครั้งนั้น
มันทรมานจนยากที่ใจจะเอ่ย
วันนี้หากจะรักกันก็อย่าให้เหมือนเช่นวันนั้นเลย
ขอให้สองเราเป็นแค่คนคุ้นเคยก็พอ
5 พฤษภาคม 2548 14:33 น.
เด็กน่าlove
ถ้าวันนี้เธอเลือกจากไป
ก็อย่าถามว่าฉันจะเป็นอย่างไรต่อจากนี้
ในเมื่อที่ผ่านมาไม่เคยมีค่าให้ใยดี
ก็อย่าทำเป็นแสนดี...เพราะมันไม่กินใจ
ปล่อยฉันเถอะ ให้อยู่ลำพัง
ให้น้ำตามันรินล้างความทรงจำที่ยากจะเลือนหาย
หากวันหนึ่งหยาดหยดน้ำตาร่วงลงเป็นหยดสุดท้ายเมื่อใด
วันนั้นจะเป็นวันสุดท้ายที่ฉันรักเธอ
เพราะฉะนั้นวันนี้
ไปเถอะคนดี อย่าให้ใครต้องรอเก้อ
ปล่อยทิ้งไว้ลำพัง..ก็แค่ความหลังกับผู้หญิงที่รักเธอ
อย่ากลัวถ้าเห็นฉันน้ำตาเอ่อ..ก็แค่ผู้หญิงที่รักเธอมันปวดใจ
ฉันไม่เป็นไรหรอกนะเธอจ๋า
แค่เธอมาบอกลาจะไปจากฉัน
เพราะนั่นก็เป็นเหตุผลเดียวกับฉัน
อยากให้เธอลาจากกันไว-ไว
เหตุผลกลใดนะรึ
สิ่งนั้นก็คือฉันมีคนรักใหม่
แค่เธอมาบอกว่าต้องไป
ฉันดีใจมากมายแต่ไม่แสดงออก
อย่าบอกว่าเธอเสียใจ
ขอโทษที่จากไปในวันนี้
เธอผิดเองที่ทรยศต่อสัญญาของเราที่มี
แอบปันใจให้กับใครอีกคนที่เข้ามาผูกพัน
5 พฤษภาคม 2548 14:22 น.
เด็กน่าlove
คนดี....ฉันขอโทษ
โปรดอย่าโกรธเคืองกันเลยเธอจ๋า
สำนึกผิดคิดได้แล้วจึงมา
ให้ขวัญตาลงโทษขังฉันไว้ในหัวใจ
ฉันรู้ว่าฉันผิดเอง
ทำเป็นเก่งคิดว่ามีสเนห์ใหญ่
เลยทิ้งเธอไปกับใครใคร
แต่ยังไงฉันก็ไม่เคยลืมเธอ
เธอจะเอาอะไรมาขอโทษ
ถ้อยคำแห่งความโกรธเธอมาลบเลือนมันได้ไหม
ก็ฉันมันไม่มีค่า ไม่มีราคา จนเธอทิ้งไป
แล้วกลับมาทำไม วันนี้ไม่ไหว ไม่เหลืออะไร ให้เธอ...
ผิดเองที่ฉันมันรักเธอ..
ผิดเองที่หลงเพ้ออยู่อย่างงั้น..
ผิดเองที่เข้าใจผิด หลงคิดว่าเธอรักกัน..
ผิดเองที่รู้ว่าเธอนั้น เพียงให้ฉัน เป็นคนขั้นของเวลา..
ยอมรับผิดแต่โดยดี
เธอจะว่า...จะทุบตี..ฉันไม่ว่า
สมแล้วกับคนโง่...ที่ต้องทำให้เธอเสียน้ำตา
หวังเพียงว่า..เธอจะให้อภัยกัน
5 พฤษภาคม 2548 14:17 น.
เด็กน่าlove
ใจฉันยังคงเดิมอยู่อย่างนี้
ตั้งแต่วันที่เธอมาบอกลา
เธอจะไปกับฉันก็ไม่ว่า
เมื่อใดที่เธอเจ็บช้ำกลับมา
ฉันจะเช็ดน้ำตาให้เธอเอง
ทำไมต้องรัก.ทำไมต้องห่วง
ทั้งที่เขาทำให้เราน้ำตาร่วง
ยังจะห่วงเขาทำไมใจเจ้าเอย
เธอรู้แล้วใช่ไหมในวันนี้
ว่าคนที่ถูกทิ้งความจริงให้
อยู่กับความอ้างว้างเป็นอย่างไร
สะใจไหมกับความช้ำเขากำนัล
เธอก็เป็นเช่นฉันเมื่อวันก่อน
ถูกตัดรอนเยื่อใยให้ไหวหวั่น
ดาบนั้นคืนสนองต้องจาบัลย์
และเป็นวันฉันหัวเราะ.....เยาะเย้ยคืน.
อาจเจ็บปวดเจ็บในใจอยู่ลึก ๆ
ความรู้สึกเก่าเก่าเข้าปนเป
กับความรักความลวงที่เสเพล
ใจโลเลไร้รักหนักอกจริง
เจ็บใจบ้างแต่ก็พอทนไหว
ไม่ว่าใครเจอคงเจ็บทั้งนั้น
ความรักความหลงที่รอคอยวัน
ที่รักนั้นหวังว่าจะเป็นจริง
5 พฤษภาคม 2548 14:02 น.
เด็กน่าlove
ในหัวใจเต็มไปด้วยความเหงา
มีแต่เรื่องเศร้า และความทรงจำที่ย้ำว่า
ที่ตรงนี้ไม่มีใคร มีเพียงความเดียวดายเสมอมา
รอคอยวันทีฟ้า จะปิดตา พรากหัวใจ
ให้ฉันได้อยู่ในโลกสีชมพู
อยากเพียงตื่นขึ้นมาแล้วรับรู้ ว่าเธอยังอยู่ .. และไม่เคยจากไปไหน
อยากนอนหลับในอ้อมแขนอุ่น ที่เคยคุ้นตลอดไป
อยากให้เช้าวันใหม่ เป็นเธอได้ไหมที่สบตา
อยากใช้เวลาให้หมดไปพร้อมๆกัน
อยากให้แต่ละวัน หมุนไปอย่างช้า ๆ
อยากบอกลาความเศร้า ทุกความเงียบเหงาในแววตา
อยากหยุดความเย็นชา อยากมีวันเวลาของเรา
อยากให้เป็นอย่างนั้นจริงๆ
อยากหนีทุกสิ่งที่รุมเร้า
อยากล่วงรู้วันข้างหน้า ไม่อยากเสียเวลามาคาดเดา
ว่าใครกันจะก้าวเข้ามาในวันเหงา และบอกกันที่ฉันเศร้า ... เค้าเข้าใจ
อยากให้เป็นได้ตามคำขอ
ฉันคงไม่ทุกข์ท้อ กับการเฝ้ารออย่างหวั่นไหว
ฉันคงไม่เศร้าบนโลกใบเก่าอีกต่อไป
ชีวิตนี้คงมีความหมาย มากกว่าการหายใจทิ้งไปเพียงวันๆ
เพราะเธอจะอยู่ข้างๆคอยห่วงใย
ในวันที่ฟ้าเปลี่ยนไปนับจากวันนั้น
เส้นทางที่ก้าวผ่านจะยาวนานนับนิรันดร์
ชีวิตในโลกแห่งความฝันจะมีฉันและมีเธอ
ทะเลก็ดูเหงา ~ ภูเขาก็เดียวดาย
หัวใจยังไร้ความหมาย ขาดคนข้างกายคอยห่วงหา
บังคับใจที่ไหวสั่นสะกดกลั้นรอยน้ำตา
เงยหน้ามองดาวบนผืนฟ้า น้ำในตารินหยดรดผืนดิน
เช้าแล้วยังอยู่บนที่นอน
เงียบ ๆ คนเดียว ยังไม่อยากตื่นขึ้นพบใคร
เพราะว่าใจก็ยังเสียดาย
ที่ฝันดีดีกำลังจะจบและหายไป
ภาพที่ฉันได้เป็นดั่งคนที่เธอรัก
ช่างเป็นอะไรที่ประทับใจ
อยากซึบซับนาน นาน และเก็บไว้
...ไม่ให้มันผ่านไป...
หน้าส่วนตัว
732
