21 ธันวาคม 2548 00:04 น.
เด็กตรัง
บทเพลงที่เธอ ให้ฉันฟัง คำว่ารักที่เธอนั้นชอบบอกกันตอนพบหน้า แต่แล้วทำไมมาวันนี้ เธอกลับเปลี่ยนมันไปทุกอย่าง จากเพลงที่ให้ฉันฟัง คำรักที่เธอนั้นบอกกับฉันคนเดียว มาวันนี้เธอเปลี่ยนไปให้เขาหมดทั้งสิ้น เธอรู้ไหมบางครั้งที่เธอนั้นพูดถึงเขา ถึงฉันจะไม่แสดงออกว่าไม่พอใจ แต่เธอก็น่าจะรู้ว่ามันสมควรหรือเปล่า
เขาบอกกับเธอว่าเธอไม่ขยันเรียน เธอก็กลับเครียดได้ถึงขนาดนั้น
ยังมาพาลกับฉันอีก ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้ บ้าๆๆ บอกว่าจะคบคนอื่น แต่ฉันก็ทำไม่ได้ ทำไมถึงเธอชอบพาลโกรธแล้วยังโมโหใส่ฉัน ทั้งๆก่อนหน้านี้เธอบอกว่าเธอรับได้ทุกอย่างที่ฉันเป็น หรือเป็นเพราะเขาคนนี้ใช่ไหม ที่เข้ามาในชีวิตเธอ ทำให้เธอเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ คนที่ทำให้เธอเครียดมากถึงพาลกับฉัน ฉันรู้ว่าเธอคิดยังไงกับเขา ฉันรู้ว่าเธอก็รักเขามาก อย่างที่ฉันรักเธอ แต่ทำไมละ ทำไมเธอถึงไม่บอกกับฉันตรงๆเรื่องของเราก็จะได้จบลงเสียที เธอกับเขาก็ได้ครองรักกันอย่างที่หวัง เขาคนนั้นดูเหมือนจะเข้าใจเธอมากกว่าฉันเสียอีก ดูเหมือนฉันซึ่งเป็นคนรักเธอ จะไม่เข้าใจอะไรเลยเกี่ยวกับตัวเธอ
นี้หรือ คนที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักของเธอ บางทีฉันคิดว่าฉันไร้ตัวตนสำหรับเธอด้วยซ้ำไป เธอกังวลใจที่เธอกับเขาทะเลาะ งอนกันฉันก็บอกวิธีง้อ อะไรต่อมิอะไรอีกมาก ฉันนี้มันโง่หรือบ้ากันแน่ ที่ทำแบบนี้ แต่มันก็สุขใจที่ได้ทำ
ถึงแม้ว่า ความเจ็บปวดจะตามมาทีหลัง ขอแค่ตอนนี้มีเธออยู่ใกล้ๆ ต่อไปถึงเธอจะเดินจากฉันไปฉันก็ไม่เสียใจที่ในครั้งหนึ่งชีวิตนี้ ได้รักผู้ชายดีๆอย่างเธอ
สุดท้าย สัญญานะว่าถ้าวันใดผู้หญิงคนใหม่ที่เธอเลือกนั้นทำให้เธอเจ็บช้ำ เธอต้องนึกถึงฉันเป็นคนแรก แล้วฉันคนนี้จะเป็นคนดึงผ้าเช็ดหน้าคอยซับน้ำตาเธอ หากถ้าเธอหายเมื่อไร ผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ก็จะพร้อมปล่อยเธอไปให้กับเขาคนนั้นที่เป็นตัวจริง ของเธอ