19 ธันวาคม 2547 18:06 น.
เด็กตรัง
จะทำไงดีติดต่อนายก็ไม่ได้
จะทางไหนทางเอ็มทั้งมือถือ
ก็ได้ยินข่าวมาที่เขาเล่าลือ
ว่าเธอคือคนรักตัวจริงของนาย
ได้ฟังเช่นนั้นตกใจยิ่งนัก
อยากประจักษ์กับตาสักหน
อยากได้ยินกับหูไม่ให้จากผู้คน
มากมายจนทนรับไม่ได้เลย
นายพบเขาตอนคบอยู่กับฉัน
ทำไมกันเขานั้นดีตรงไหน
อ่อนหวานน่ารักทะนุทนอมมากหรือไง
ไม่ห่วงใยคนรักเก่าของนายเลย
นายบอกฉันวันนี้ว่ารักมาก
จะไม่จากห่างกันไปที่ไหน
แล้วนี้หมายความว่ายังไง
ควงคนใหม่หน้าตาเฉยเลยนะนาย/font>
18 ธันวาคม 2547 01:19 น.
เด็กตรัง
ถึงเธอคนดีที่ฉันรัก
ช่างยากนักที่จักหาใครเหมือน
อ่อนโยนสุภาพและคอยเตือน
อยู่เป็นเพื่อนยามที่เศร้าและเหงาใจ
คิดถึงเธอจังคิดถึงมากอยากให้รู้
เพราะเราอยู่ห่างไกลแสนคิดถึง
ฟ้าดาวทะเลสายลมช่วยรำพึง
ส่งรักถึงคนที่ซึ้งแสนสุดหัวใจfont>
คิดถึงอยู่ได้ คิดไปเองแท้ๆๆ เขาคงไม่รู้ แบบได่แค่รักข้างเดียวก็เป้นสุขใจ
17 ธันวาคม 2547 00:30 น.
เด็กตรัง
บางทีที่ฉันคุยกับเธอ
ใจมันเผลอเพ้อไปหา
แต่ก็รู้ซึ้งถึงเจตนา
ทุกเวลาที่เธอหันตาแล
ถึงเธอดีแต่เราไม่ควรคู่
เหตุเพราะอยู่ต่างกันมิควรฝัน
ตัวฉันมันไม่ใช่คนสำคัญ
ที่เธอนั้นลดตัวมาข้างกาย
จุดเล็กเล็กขอยืนมองตรงนี้
ยืนตรงที่ฉันควรอยู่ไม่เพ้อฝัน
ไม่รั้งใจให้คิดถึงนึกรำพัน
แต่ตัวฉันคงไม่กล้ามองเครื่องบิน
15 ธันวาคม 2547 02:32 น.
เด็กตรัง
ชอบกับรักแตกต่างกันตรงไหน
ในเมื่อใจไม่บอกแจ้งแถลงไข
คนนี้ก็ชอบคนนี้ก็รักแล้วเป็นไง
ลางรถไฟมาพบเป็นเจอดี
โธ่น้องจ้าคนคนนี้พี่ไม่รู้จัก
โธ่น้องจ้าพี่ไม่รู้มาจากไหน
โธ่น้องจ้าโปรดจงให้เชื่อใจ
พี่เคลียไปให้พ้นทางเราเดิน
พี่ขอโทษนะลืมไม่บอกเจ้า
พี่ลืมเล่าว่าพี่แค่ชอบน้อง
จะให้รักให้สมที่หมายปอง
พี่ขอเลือกน้องจ้าก็แล้วกัน
จะเสียใจทำไมบอกตัวข้า
คนหน้า...อย่างนี้เจอะที่ไหน
จะขอแช่งให้เลิกทุกทางไป
ให้หัวใจพี่ได้เจ็บเหมือนน้องเอย
14 ธันวาคม 2547 00:28 น.
เด็กตรัง
กระดาษลังแผ่นนี้
แผ่นนี้ที่ฉันมอบหัวใจให้
เป็นแผ่นที่ประดิษฐ์กับมือด้วยหัวใจ
ปะติดไปกับกระดาษสีแดงแดง
เขียนข้อความหวานซึ้งส่งไปหา
ว่าแผ่นฟ้าแม้กว้างสักเพียงไหน
แม้สายลมจะพัดพาใจไป
หนึ่งฤทัยของฉันมีเพียงเธอ
วันวานผ่านไปยังฝังจิตร
นั่งพินิจตรึกตรองถึงความหลัง
นั่งนึกถึงถอยคำนับหมื่นพัน
นั่งคอยวันเมื่อไรเธอจะหวนมา
เหลียวมองกระดาษลังก็ยังอยู่
แต่ไม่รู้เจ้าของนั้นอยู่ไหน
อยากฝากกระดาษลังกับลมไป
ช่วยพัดใจของเธอนั้นคืนมา