13 ธันวาคม 2547 00:27 น.
เด็กตรัง
เสียงเพลงบรรเลงดังขับขาน
นักเดินทางต่างพากันสังสรรค์
เสียงพูดคุยจ๊ะจ๋าเชื่อมสัมพันธ์
ความผูกพันเป็นดั่งฉันน้องพี่
ร่วมเดินทางจากใต้ขึ้นสู่เหนือ
นั่งรถเรือขึ้นดอยก็ไม่หวั่น
เพื่อนไปถึงจุดหมายนั่นร่วมกัน
สิ่งสำคัญคือ มิตรภาพนักเดินทาง
12 ธันวาคม 2547 00:11 น.
เด็กตรัง
เมื่อรถแล่นออกไปเหมือนใจห่าง
เห็นเพียงข้างที่เธอโบกมือให้
ระวังตัวดีดีเดินทางไกล
อย่าเที่ยวไปหลงใหล่ในเมืองกรุง
สัญญานะถ้าถึงจะโทรหา
จะเมลล์มาบอกกันหน่อยจะได้ไหม
เพื่อให้รู้ข่าวคราวความเป็นไป
ไม่งั้นใจคงไม่สงบ.....เพราะห่วงเธอ
4 ธันวาคม 2547 00:27 น.
เด็กตรัง
ว่าแล้วว่าต้องมีผู้หวังดีเช่นนี้
มาทำที่ออกความคิดแนะนำให้
แต่ขอโทษเถอะพี่บิ๊กแย่งแฟนคุณหรือไง
แนะนำไปอย่างนี้ก็โอเค
จะไม่โกรธหรอกนะที่ขึ้นมึง
แต่ก็ถึงพ่อแม่ใครทนไหว
แล้วมันหนักกระบานคุณหรือไง
แค่กำลังใจที่มอบให้เท่านั้นเอง
เป้นพ่อแม่ใครใครก็ห่วง
คุณล่วงเกินแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน
น่าจะเคารพสิทธิกันบ้านนะไค
แปลกอะไรแค่คนที่ความคิดติดตํ่าชาม
**** โทษนะอะ คนที่อ่านแล้ว รุ้สึกไม่ดี ที่จริงก้ไม่ได้อยากโกรธอะไรหรอกนะ แต่ถ้าขึ้นมึงแบบนี้ บอกตรงๆว่ารับได้ แต่ถ้าลาปามถึง พ่อแม่ มันก็ไม่ได้ แล้ว คนที่โพล ถ้าอ่านแล้วนะ เขียนในวันเกิดบิ๊ก คิดได้สดๆ ผิดด้วยหรอนี้ ที่คุณไม่ชอบเค้า แต่มาด่าว่า คนอื่น**** ใช้คำไม่สุภาพ โทษทีนะ
3 ธันวาคม 2547 00:10 น.
เด็กตรัง
วันนี้ครบรอบวันเกิดบิ๊ก....
ขอชีวิตสดใสคืนอีกครั้ง
ขอเสียงเพลงเสียงหัวเราะทุกคืนวัน
วอนขอจันทร์ให้บิ๊กนั้นหายดี
แต่ปาฏิหารย์จะเกิดอีกครั้งไหม
สั่งหัวใจให้เข็มแข้งขึ้นกว่านี้
ขอให้บิ๊กมีความสุขทุกนาที
แด่น้องพี่นกกระเรียนสู่ชายแดน
1 ธันวาคม 2547 20:35 น.
เด็กตรัง
ถึงแม้ว่าไม่เคยเห้นหน้าประการแรก ถึงแม้ว่าเข้ามาเพื่อพูดคุยเท่านั้น
แต่เมื่อได้คุยไปนานๆ ใจพี่มันก็เลยหวั่นไป
ว่าทำไมเป็นอย่างนี้ ไม่น่าจะเป็นไปได้
หวิวๆอยู่ในหัวใจ แปลกอะไรอย่างนี้ไม่มีเลย
อยู่ๆก็รู้สึกท้อ ยามพี่รอคำตอบนานๆ
คิดว่าเจ้าคงทิ้งกัน ไปคุยกับชายอื่นไม่ใช่เรา
คิดอย่างนั้นมันแปลกหรือเปล่า
.........
หรือเรารักเขาแล้วนั้น
ใจเอ๋ยใจเลยมาเร็วพลัน
ยังไม่ทันเห็นหน้ากันก็ดันเกิน
คิดมากเกินไปหรือเปล่า
ยามเหงาเจ้บปวดหนักหนา
......
อยากพูดอยากคุยสบตา
แต่ว่าห่างไกลเกินไป
รักไม่รักไม่รู้หรอกจิต
อาจจะผิดที่ใจมันมักง่าย
รักเขาดื้อๆจนเกินไป
ทำไงช่วยบอกพี่ที............