29 พฤศจิกายน 2547 01:54 น.
เด็กตรัง
คนดีจ้า เขาคิดถึง ทุกเวลา
คนดีจ้า ช่วยมองฟ้า ยามคิดถึง
คนดีจ้า รู้ไหมว่า เขารําพึง
เขาคิดถึง วันวาน ที่ผ่านมา
จากกันใน วันนั้น ช่างใจหาย
มองข้างกาย ไม่มีแล้ว ไม่มีเหลือ
เหมือนดั่งนาย ท้ายที่ ขาดเรือ
เหมือดั่งเกลือ ไม่รู้ค่า ขาดความเค็ม
26 พฤศจิกายน 2547 00:44 น.
เด็กตรัง
คุณเชื่อไหมกับการได้แอบรัก
สุขใจนักไม่กังวลกับเรื่องไหน
เพราะว่ารักเป็นรักมอบจากใจ
ส่งให้ไปไม่ถึงคนที่มอง
ความรักแบบนี้มาแต่สุข
ไม่มีทุกข์ไม่ต้องหึงกับใครหนอ
เพราะว่ารักเป็นรักไม่ต้องรอ
และไม่ขอให้ได้รักจากคุณเลย
ถึงคุณจะหล่อเท่ห์และเพอร์เฟค
ไม่ใช่แป็คที่ฉันว่างฉันไม่สน
แต่ฉันชอบมองหล่อๆเป็นรายคน
หนีไม่พ้นคนต่อไปอาจเป็น .... คุณ
25 พฤศจิกายน 2547 21:18 น.
เด็กตรัง
จันทร์เจ้าขาเคยมองมาตรงนี้บ้างไหม
มีคนไกลคนทางนี้ที่ใจเหงา
ช่วยส่องแสงส่องประกายใต้แสงเงา
และให้เขามีความสุขช่วงเปิดเทอม
จันทร์เจ้าขาดูแลเขาแทนฉันด้วย
ถือว่าช่วยคนใต้ฟ้าให้สมหวัง
จะขอบคุณจันทร์ดวงนี้ทุกคืนวัน
ไม่มีจันทร์คงไม่มีฉันและเธอ
24 พฤศจิกายน 2547 19:31 น.
เด็กตรัง
พอเถอะบอกตัวเองให้เลิกเพ้อฝัน
ใจรำพันนั่งคิดถึงแต่เรื่องเขา
ในเมื่อเธอไม่เคยมีคำว่าสองเรา
จะให้เขาเข้ามาเป็นมารบันทอนใจ....ทำไมกัน
เธอก็มีคนที่รักคอยจ๊ะจ๋า
พี่นั้นหนามีเพียงเจ้าน้องรู้ไหม
พี่ไม่เคยมีหญิงอื่นให้คิดนอกใจ
พี่ห่วงใยรักเพียงเจ้าเสมอมา
วันคืนล่วงผ่านพี่คนนี้ก็แปรเปลี่ยน
น้องหมั่นเพียรปลูกต้นรักทะนุทนอม
แต่บัดนี้พี่กลับมาทำลายมิอาทร
น้องจำยอมตามใจพี่ตลอดมา
พอเถอะบอกตัวเองว่าพอแล้ว
หัวใจแป้วขนาดนี้ใครจะทนไหว
ต่อจากนี้คงต้องขอจรลาจากไป
เพราะว่าใจยับเยิ้นด้วยสองมือ ที่น้องนั้นรักจริง
23 พฤศจิกายน 2547 19:33 น.
เด็กตรัง
ในบางครั้งยังไม่แน่ใจตัวเอง
จนบางหนต้องนั่งคิดวินิจไฉ
ว่างสิ่งนั้นที่แท้จริงมันเป็นไง
ไม่เข้าใจว่าเราทั้งสองยังรักกัน
หรือผ่านมาคงเป็นเพียงแค่ความหลัง
มันอาจพังเพราะฝีมือเราทั้งสอง
ไม่มีสิทธิ์ที่จะคิดได้จับจอง
จึงต้องยอมปล่อยตัวเธอให้จากไป
เมื่อเวลาผ่านไปอาจดีขึ้น
ไม่ต้องพึ่งยารักษาจากหมอไหน
วันเวลาช่วยเยี่ยวยารักษาใจ
เป็นคนใหม่ที่เข้มแข็งขึ้นกว่าเดิม
หน้าส่วนตัว
789
