12 กุมภาพันธ์ 2548 03:29 น.
เด็กตรัง
ดาวบนนั้นร้องไห้เป็นบ้างไหม
รู้ไหมใจเหนื่อยล้าแสนสาหัส
โดนคนรักหักหลังเจ็บชํ้าหนัก
หยุดแล้วพักเยียวยา...รักษาใจ
หากวันใดสดใสขึ้นอีกครั้ง
มีพลังมีแรงแข่งต่อสู้
จะกลับมายืนตรงนี้ที่เป็นอยู่
แค่ดาวพูดว่าบางครั้ง...ร้องไห้เป็น
คืนฟ้าหม่นมองดาวแทบไม่เห็น
ยากลำเค็ญเข็ญใจทุกข์หนักหนา
ขอมีดาวเป็นเพื่อนเตือนอุรา
ส่องแสงมายามลมหนาว...พัดโบยบิน
9 กุมภาพันธ์ 2548 20:02 น.
เด็กตรัง
ชอบ กับ รัก เค้า ว่ามันต่างกัน
แต่ก็ยังไม่เห็นว่าต่างกันตรงไหน
หรือฉันจะเป็นผู้หญิง2 ใจ
ความจริงในไม่กล้าจะบอกเธอ
สังหรณ์ว่าใจนี้มันแค่ชอบ
ไม่ถึงขอบเศษเสี้ยวในใจเขา
แต่ความจริงนั้นมีแค่สองเรา
อย่าให้เงาคนที่สามตามรังควาน
พยายามห้ามใจนี้มิให้คิด
คอยรั้งจิตรไม่ให้ใจมันคอยเผลอ
ก็รู้ไงว่าชายคนนี้ไม่เลิศเลอ
ไม่เหมือนเธอคนที่แอบมอบหัวใจ
แต่วันนี้ ณ. ตอนนี้ประจักษ์แล้ว
ไม่อยากแห้วอย่างที่ผ่านรู้ใช่ไหม
เพราะรักคนดีชายคนนี้ที่หัวใจ
หากวันใดต้องไกลห่างยังรักเธอ
27 มกราคม 2548 02:12 น.
เด็กตรัง
ถึงดอกข้าวเจ้าชายผู้ลึกลับ
นายนั้นกลับจากไปอยู่แห่งไหน
เพื่อนๆ thaipoem อยากรู้ความเป็นไป
ด้วยห่วงใยฝากกลอนตามหาตัว
27 มกราคม 2548 00:13 น.
เด็กตรัง
จันทร์ลอยเด่นแจ่มแสงกลางนภา
คนบนฟ้าเคยเหงาเป็นบ้างไหม
คนใต้ฟ้าคนนี้แอบเหงาใจ
เผลอคิดไปเรื่องต่างต่างนานา
กลัวคนไกลใจใกล้นั้นผันเปลี่ยน
วันคืนเวียนเขียนคำรักมั่นเสมอ
กี่วันแล้วที่เราไม่พบเจอ
ฉันรักเธอคู่เคียงฝันนิรันดร
ู^______^
14 มกราคม 2548 00:49 น.
เด็กตรัง
เลิกกันเถอะนะเผลอปากมาหรือเปล่า
ทิ้งให้เศร้าเคล้าหมองนองนํ้าไหล
ที่ผ่านมาไม่มีค่ากับเธอด้วยหัวใจ
หมดเยื้อใยจบแค่นี้ เหรอคนดี
ทั้งความทุกข์ความเศร้าเธอกับฉัน
ร่วมผูกพันฟันฝ่าได้เสมอ
แม้กายร่างใจใกล้เหมือนพบเจอ
ฉันไม่เคยเผลอใจให้ใครเลย
เธออยากจากฉันไปไม่เหนี่ยวรั้ง
แค่อยากฟังเหตุผลดีๆสักข้อ ขอได้ไหม
เธอมีคนอื่นหรือเบื่อความจำเจเหตุอันใด
ยํ้าให้ชํ้าใจกับคนโง่ๆที่แน่ใจว่ารักเธอ