12 มีนาคม 2548 01:19 น.
เด็กตรัง
การกระทำคำพูดมันเย็นชา
ความว่างเปล่าในสายตานั้นเลวร้าย
ทุกอย่างที่มีสีหน้าเปลี่ยนแปลงจนกลับกลาย
กำลังสื่อความหมายออกมาว่าเลิกรากัน
ทำไหมถึงใจร้ายขนาดนี้
หรือหมดสิ้นความรู้สึกดีๆที่มีให้ฉัน
คนที่เธอเคยบอกเสมอมาว่ายังรักกัน
เป็นคนเดียวกับที่กำลังยืนร้องไห้ใจสลาย ตรงหน้าเธอ
ู^-__
8 มีนาคม 2548 03:07 น.
เด็กตรัง
ไม่มีคำพร่ำพรอดหรืออ่อนหวาน
กลอนหอมหวานพาใจให้ชวนฝัน
มีแค่ความจริงใจให้แก่กัน
จะยืนยันแน่นหนัก...ว่ารักเธอ
อาจดูไม่อบอุ่นไม่ลึกซึ้ง
แต่เมื่อถึงจะทำสม่ำเสมอ
ไม่เอาใจให้มากเหมือนปรนเปรอ
แต่ไม่เผลอเมินเฉย...ละเลยกัน
สงบเงียบแบบเรียบง่ายคือชีวิต
คอยลิขิตบนทางหลากสีสัน
พร้อมเผชิญทุกข์สุขไปด้วยกัน
เธอกับฉันเคียงข้าง...บนทางใจ
ทั้งหมดนี้คือตัวฉันฝากเธอคิด
กับชีวิตแบบนี้ยินดีไหม
อย่ารีบร้อนรวบรัดตัดสินใจ
แต่ขอให้ไตร่ตรอง...ทบทวนดู
ใคร่ครวญถ้วนถี่แล้วบอกฉัน
จะรอวันคนดีมาเคียงคู่
ให้ใจนี้เปี่ยมสุขทุกอณู
แม้ไม่รู้ นานเท่าไร เต็มใจรอ
6 มีนาคม 2548 17:11 น.
เด็กตรัง
เก็บเรื่องราว ข่าวคราว ของเธอไว้
ซาบซึ้งใจ ในวัน เราทั้งสอง
เก็บเรื่องราว หลากหลาย ว่างกายกอง
ความหมายสอง สุข เศร้า เคล้าปะปน
ก็เป็นเพียง ความหลัง ในครั้งหนึ่ง
ที่เราซึ้ง บนทาง แห่งความหวัง
วาดอนาคต ในใจ ไว้ด้วยกัน
เธอและฉัน ขอหมั้น สัญญาใจ
อนาคต ไกลห่าง ไม่อาจรู้
หากที่อยู่ ตอนนี้ มีแต่เหงา
กับอดีต คอยตาม มานานเนา
กับความเศร้า บรรจุ ลุกลางใจ
หมดสิ้นแล้ว ความหวัง ในครั้งก่อน
เธอจากจร หม่นหมอง แห่งความหวัง
อนาคต เราสอง กลับต้องพัง
อนิจจัง ไม่เที่ยง สัญญาใจ
5 มีนาคม 2548 04:31 น.
เด็กตรัง
มุมตรงนี้ ขอยืนมองดูเธอ
มุมตรงนี้ มีคนเพ้อละเมอหา
มุมตรงนี้ ยืนอยู่ไกลสายตา
มุมตรงนี้ ไม่มีค่าสำหรับใคร
ฟ้าแกล้งกัน ใช่ไหมฉันขอรู้
ฟ้าแกล้งกัน ให้คู่อันอ่อนหวาน
ฟ้าแกล้งกัน กับรักแสนงดงาม
ฟ้าแกล้งพาล จับคู่เดินจากกัน
ไม่มีวัน เหมือนเดินต่อจากนี้
ไม่มีที่ สำหรับฉันได้ใกล้ชิด
ไม่มีคน คนเดิมคอยยํ้าคิด
ไม่มีสิทธิ์ ทวงรักจากเธอคืน
ขอให้เธอ จงพบเจอความสุข
อย่าได้ทุกข์ เจ็บป่วยที่ตรงไหน
ขอให้คน ที่เธอรักปักดวงใจ
เดินก้าวไป พร้อมความสุขนิจนิรันดร์
27 กุมภาพันธ์ 2548 02:34 น.
เด็กตรัง
เธอจ๋าเธอรู้บ้างไหม?
รู้ไหมว่ามีใคร แอบคิดถึง
กับท้วงท่ารอยยิ้มที่คอยดึง
ยังตราตรึงให้นึกถึงเสมอมา
เธอจ๋าเธอตอนนี้อยู่ไหน?
รู้ไหมว่ามีใคร คอยห่วงหา
นั่งตรงนี้คอยเธอแวะเวียนมา
กับเวลาทุกนาทีที่ผ่านไป
เธอจ๋าเธอเคยรักหรือเปล่า?
ก็จดหมายข่าวคราว มาเงียบหงาย
เธอคิดเหรอว่าฉันนั้นอยู่สบาย
ฉันต้องกลายเป็นคนบ้าเพราะห่วงเธอ
หากเธอรู้วันนี้รีบมาหา?
มานั่งมาสบตา ตอบคำถาม
พร้อมเอื้อนเอ่ยถ้อยคำแสนงดงาม
ทุกโมงยามรอคำตอบเธอคนดี
หน้าส่วนตัว
1972
