17 สิงหาคม 2548 21:48 น.
เด็กตรัง
อยู่เพียงนี้มีฉากม่านขว้างกั้น
เธอและฉันเหินห่างด้วยเหตุไฉน
อยากจะรู้ความเปลี่ยนแปลงที่เปลี่ยนไป
ว่าเหตุใดหัวใจเธอไม่เหมือนเดิม
รอยยิ้มใสใบหน้าที่อ่อนหวาน
กลับร้าวร้านเมื่อเธอทำห่างเหิน
ฉันคนนี้มีค่าแค่ส่วนเกิน
ต้องเผชิญความอ้างว้างอย่างเดียวดาย
สุดท้ายคือไม่คู่ควรกันใช่ไหม
ให้ทำไงเมื่อเหตุผลมีหลากหลาย
เราก่อรักสานสายใยแต่กลับกลาย
พังทลายแหลกสลายด้วย น้ำมือเธอ
ความใกล้ชิดกัดเซาะในรักแท้
ยินดีแพ้ปล่อยให้ไปไม่รั้งเผลอ
คุ้มค่าไหมบทเรียนรักที่ได้เจอ
น้ำตาเอ่อท้วมอกซ้ายคนไม่เจียม
28 กรกฎาคม 2548 00:37 น.
เด็กตรัง
เฝ้าไตร่ถามหัวใจใคร่ประจักษ์
ว่าที่รัก"รักเธอ"เพราะสิ่งไหน
ความรักเหนือเหตุผลหรือกลใด
คิดรอบคอบแล้วให้ตอบออกมา
หนึ่ง--รักที่แก้มใสไร้เดียงสา
เอ่ยวาจาคำใดช่างอ่อนหวาน
บุคลิกท่วงท่าสง่างาม
ยามขับขานไพเราะจับหัวใจ
สอง--รักเธอเพราะคล้ายใครคนหนึ่ง
เป็นที่พึงเป็นหลักคราอ่อนไหว
และอบอุ่นเมื่อแนบหนุนลงกลางใจ
ปัญหาใยหมดไปเพราะมีเธอ
สาม--รักเธอที่ใจเป็นไทยแท้
ไม่หลงแต่ต่างชาติขาดเหตุผล
มีมารยาทนอบน้อมสะอาดล้น
ประพฤติตนอยู่ในศีลประเพณี
สี่--รักเธอที่เธอรักฉันเป็นหนักหนา
มั่นวาจาหัวใจไม่หน่ายหนี
เอ่ยคำใดตรงใจและภักดี
รักเรานี้ทั้งที่อยู่ห่างกาย
ห้าสำคัญยิ่งหัวใจให้เหตุผล
หลากผู้คนเช่นนี้มีมากหลาย
จะรักหมดหรือไรให้บรรยาย..
ข้อสุดท้าย ๑_ฉันรักเพราะเธอเป็นเธอ_๑
~ู@-____-@ ~
20 กรกฎาคม 2548 03:06 น.
เด็กตรัง
o ในแววตาอึดอัดใจใช่ไหม
ทิ้งกันไปยื้อไว้ไร้ความหมาย
ปล่อยเอาไว้ทำไมให้วุ่นวาย
ดั่งพระพายพัดแล้วมิหวนคืน
รุ่งฟ้าสร่างสายหมอกน่าระรื่น
กลับไม่ชื่นในจิตคิดสับสน
ก้าวผ่านมาบนทางหลากผู้คน
แค่สักหนขอพระเจ้าประทานพร
o ทฤษฎีรักแห่งไหนวอนช่วยสอน
ร้างแรมรอนตรอมตรมมิสดใส
ห่างกายไปแต่ยังต้องติดใจ
เปล่าเปลี่ยวในสายทางเหลียวหาเธอ
ยามไก่ขันแว่วขานใจคอยเพ้อ
เหมือนละเมอเผลอยิ้มจิตถวิล
ทุกคืนคํ่ารํ่าครวญยังไม่ชิน
เป็นอาจิณขื่นขมตมเดียวดาย
17 กรกฎาคม 2548 01:11 น.
เด็กตรัง
...ไม่แน่ใจ ตัวเอง หรือใครนี่
ทำให้พี่ คนดี มีสับสน
คิดเป็นห่วง อันใด ใจกังวล
อยากรู้จัง คนคนนั้น คือผู้ใด
คงน่ารัก อ่อนหวาน ตรงนิสัย
ห้าวหาญให้ หัวใจ พี่ชายหวั่น
บอกมานะ น้องคนนี้ ชักรู้ทัน
มิเช่นนั้น ได้เฮแน่ พี่คอยดู
แนะวิธี สารภาพ ให้เอาไหม
เดินเข้าใกล้ แล้วกระซิบ ลงข้างหู
ว่ารักนะ ย้ำมั่นใจ ไอเลิฟยู
นกบินคู่ เหมือนตัวพี่ อยู่เคียงนาง ...
10 กรกฎาคม 2548 00:29 น.
เด็กตรัง
อยากหยุดเวลาเก็บเดือนดาวไว้
อยากจะให้ใจดวงนี้นั้นหายเหงา
อยากมีเธอเคียงข้างคอยเป็นเงา
อยากมีเราผ่านค่ำคืนไปด้วยกัน
เพียงเท่านี้ทำได้แค่สิทธิ์ฝัน
สายสัมพันธ์สองเราเริ่มหม่นหมอง
คำสัญญาควรค่าว่างกายกอง
ได้เพียงมองเธอก้าวเดินจากไป
ทุ่มเทรักภักดีมอบทุกอย่าง
บนความต่างฉันพร้อมเปลี่ยนนิสัย
ให้ความรักดูแลและจริงใจ
แต่แล้วไยยังไม่พอหรือคนดี
คำถามนี้ก่อนเธอไปตอบได้ไหม
หลอกลวงใจร้ายกาจกว่าภูตผี
ขอสาบานชาติหน้าขอลาที
สิ้นชีวีดีกว่าไปรักเธอ .