ยังไม่คิดเลย

เด็กซาตาน

บทนำเรื่อง

"อะไรกันนักหนาวะ  แค่กินแล้วไม่จ่ายคัยจะทำไม" ชายวัยกลางคนพูด
"แกก็ลองไม่จ่ายสิ แล้วจะรู้ว่าเกิดอะไร" เด็กหนุ่มในร้านพูดขึ้นมา ในขณะที่ชายวัยกลางคนกำลังจะเดินออกจากร้าน ชายคนนั้นหันกลับมาแล้วบอกกับเด็กหนุ่มว่า "แกจะทำอะไรกับฉันได้ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน" 
"แกรู้จักฉันน้อยเกินไปแล้ว" เด็กหนุ่มพูดด้วยสีหน้าเอาจิงเอาจัง เมื่อเด็กหนุ่มพูดจบชายวัยกลางคนก้อกระเด็นออกไปนอกร้าน แล้ววิ่งหนีไป เด็กหนุ่มเดินมาหน้าประตูร้านที่เพิ่งพังไป

โอ้ย ! ข้าเจ็บนะท่านพ่อ เด็กหนุ่มร้องด้วยความเจ็บ
จะให้บอกเจ้าอีกกี่ครั้ง ถึงจะจำว่าห้ามใช้กำลังในร้านของเรา

โธ่ ! พ่อ " บ่นมากเดี๋ยวก็แก่เร็วหรอก ไม่อายคนในร้านบ้างรึไง " เด็กหนุ่มพูดด้วยความทะเล้น
" เดี๋ยวเถอะเจ้าลูกบ้า รีบขึ้นไปบนร้านเลย " พ่อพูดกับเด็กหนุ่ม เมื่อพูดจบก็ไล่ลูกค้าออกไปจากร้าน แล้วเดินขึ้นไปหาเด็กหนุ่มบนร้าน 

" อะไรท่านพ่อ ข้าแค่อยากจะช่วยพ่อนะ " เด็กหนุ่มพูดด้วยความโมโห

" แต่ลูกค้าในร้านจะตกใจเอานะ " พ่อพูดจบ เด็กหนุ่มก็เดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง 

ช่วงเช้าของวันใหม่เริ่มขึ้น " เจ้าลูกบ้าตื่นได้แล้วลูกค้าเต็มร้าน "  พ่อตะโกนอยู่หน้าห้องนอนของเด็กหนุ่ม  ถ้าเจ้าไม่ตื่น พ่อจะพังประตูเข้าไป  เมื่อพูดจบก็พังประตูห้องของเด็กหนุ่ม 

พ่อของเด็กหนุ่มตกใจ เพราะใน ห้องไม่มีใครอยู่เลย มีเพียงแตกระดาษแผ่นเล็กๆ  ในกระดาษนั้นเขียนไว้ว่า 

" ท่านพ่อ ข้าขอโทษ ที่ข้าต้องหนีออกจากบ้าน เพราะว่าข้าไม่สามารถทำตามที่พ่อสั่งได้ ข้าขอใช้ชีวิตในแบบที่ข้าเป็น "
                                                                                คาออส

เมื่อพ่ออ่านจบถึงกับทรุดตัวลงนั่งกับพื้น  แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตา พร้อมกับพูดว่า ถึงยังไงพ่อก็คงห้ามเจ้าไม่ได้ ในเมื่อมันเป็นฝันของเจ้า พ่อก็ต้องปล่อยเจ้าไปในทางของเจ้า