25 กันยายน 2551 21:59 น.
เดือนไร้เงา
หนาวลมต้อง น้องนวล ครวญถึงพี่
เพลานี้ คนดี พี่อยู่ไหน
ลืมแล้วหรือ สาวอุบล น้องคนไกล
สิ้นเยื่อใย ไปลับ ไม่กลับคืน
ยืนเดียวดาย เหว่ว้า น้ำตาตก
โลกทั้งโลก โศกซม จมทุกข์ฝืน
ปั้นหน้ายิ้ม ยันกาย ให้หยัดยืน
ผ่านวันคืน แม้นใจ ไร้เงาเธอ
น้ำมูลเอ่อ ล้นฝั่ง ดังใจฉัน
น้ำตานั้น ท่วมท้น กมลเหม่อ
เก็บสะอื้น กลืนกล้ำ คำพร่ำเพ้อ
กลัวใครเจอ ต้องสมเพช เวทนา
สร้อยสวรรค์ กลับผัน สวรรค์เศร้า
น้ำลดเบา ไหลเฉื่อย คล้ายเหนื่อยล้า
เช่นใจพี่ เมื่อรักเสื่อม เอือมระอา
จึงลืมลา ลับไป กับสายนที
แผลในใจ ยากลบ กลบความหลัง
เจ็บที่พลั้ง ยังชัด ปานวาดสี
เติมผาแต้ม เติมช้ำ ระกำทวี
กี่พันปี กี่ชาติ มิอาจลืม
หน้าส่วนตัว
3403
