26 พฤศจิกายน 2547 11:44 น.
เดือนไร้เงา
อยากให้คืนวันพรุ่งนี้มีสองเรา
ลงคุกเข่าที่ท่าน้ำตามประสา
เคียงริมฝั่งดั่งรักแท้แม่คงคา
คู่นาวาเนิ่นนานกว่าเวลากาล
25 พฤศจิกายน 2547 17:04 น.
เดือนไร้เงา
ความใส่ใจใครเลือกสรรวันเวลา
เดือนกุมภาขอนั่งอยู่คู่ฝั่งโขง
เช้งเม้งเดย์อาจทุมเทเห่จรรโลง
ใยต้องโยงเห่อตามเขาเราเป็นไท
25 พฤศจิกายน 2547 16:57 น.
เดือนไร้เงา
รักเปี่ยมหวังดังตะวันมันส่องโลก
แม้หมอกโศกปกนภาฟ้าอับแสง
แต่หาใช่ไฟตะวันมันสิ้นแรง
ยังเปล่งแสงแข่งจนกว่าเมฆาเลือน
24 พฤศจิกายน 2547 17:42 น.
เดือนไร้เงา
อยากหยอกยั่วกลัวอารมณ์เธอไม่ดี
ขืนเซ้าซี้ก็อาจมีที่ถูกด่า
ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่พูดจา
หรือภาษาของหัวใจไม่เหมือนเดิม
24 พฤศจิกายน 2547 17:37 น.
เดือนไร้เงา
อย่าปล่อยกายหนาวว้าเหว่โพล้เพล้ค่ำ
สองตาดำอย่าเหลียวใครให้ใจถอย
เตือนดวงจิตคิดถึงข้าอย่าใจลอย
หวงปลายก้อยร้อยเกี่ยวฝันวันวิวาห์