22 มีนาคม 2548 18:51 น.
~เดือนมีนา~
แปลกไหม....
ทุกครั้งที่เสียใจ ฉันจะคิดถึงคุณ
ทุกทีที่สัมผัสน้ำตาอุ่น ๆ
จะรู้สึกว่ามีคุณอยู่ข้างๆ
แปลกนะ...
ฉันไม่เคยรู้สึกว่าอ้างว้าง
เพียงมองภาพคุณ ในความห่างไกล
สิ่งเลวร้ายต่าง ๆ ก็หายไป
มีเพียงภาพคุณ...ก็อบอุ่นอย่างนี้
จึงไม่เคยหวังจะมีคุณอยู่ใกล้ๆ
ขอแค่มีคุณเป็นกำลังใจ
คุณจะรู้หรือไม่...ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย
22 มีนาคม 2548 16:57 น.
~เดือนมีนา~
หอมเอย..แสนหวานหอมหวล
กลิ่นรัญจวนยวนยั่วให้หวั่นไหว
หอมระรินกลิ่นระทวยเหนืออื่นใด
หอมกลิ่นไอแห่งรักเฝ้าภักดี
เพลานี้..กลิ่นหอมยังหอมหวล
กลิ่นนุ่มนวลชวนหลงพะวงหา
ขอเถิดจงหวานหอมทุกเพลา
รักษาความหอมหวลจนกว่า..ชีพวางวาย...
22 มีนาคม 2548 15:12 น.
~เดือนมีนา~
ฮัลโหล ๆ โทรหาว่าคิดถึง
อีกครั้งหนึ่ง SMS ที่แสนหวาน
เฝ้าคิดถึงไม่เป็นอันทำงาน
ต่างขยันขับขาน คิดถึงจัง
ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นจนถึงค่ำ
ต่างคอยพร่ำที่รักฉันคิดถึง
โอ้อกเอ๋ยพองโตหวานตราตรึง
ขาดไปแค่เวลาหนึ่งแทบบ้าตาย...
21 มีนาคม 2548 19:46 น.
~เดือนมีนา~
เพียงความรักความเข้าใจ
เพียงความห่วงใยและห่วงหา
เพียงรอยยิ้มแสนหวานทุกเวลา
เพียงแค่คอยเช็ดน้ำตาอย่างอ่อนโยน
21 มีนาคม 2548 15:02 น.
~เดือนมีนา~
พริ้ว พริ้ว ลมพัดไหวสะท้าน
ทุ่งหญ้าไร้แรงต้านโอนอ่อนไหว
แสงทองผ่องฟ้าเฉิดอำไพ
หมู่ไม้น้อยใหญ่หัวเราะรวน
หมู่เมฆขาวนวลลอยละลิ่ว
เหล่าสกุณาตัวจิ๋วบินเริงร่า
แต่งแต้มสีสรรสวยบนนภา
เพลินใจนักหนาบนทุ่งหญ้าแห่งแสงตะวัน