25 พฤศจิกายน 2546 15:36 น.
เดฟ
ยิ้มที่เธอมอบให้
เปรียบเหมือนกำลังใจหลากหลาย
อบอุ่น เหมือนเธอมาเคียงการ
มีความหมายมีค่าน่าประทับใจ
อยากรู้ความในใจของเธอนัก
สำหรับฉันนั้นเธอคิดแบบไหน
แบบน้องสาว เป็นแบบเพื่อนหรือแบบใคร
หรือเป็นส่วนหนึ่งของใจก็บอกมา
คราวหน้าเธอมากกว่ายิ้มจะได้ไหน
เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่ฉันปรารถนา
แวะมาคุยทักทายหรือพูดจา
บอกความในใจออกมาฉันจะคอย
25 พฤศจิกายน 2546 15:31 น.
เดฟ
อยากให้เธอเรียกชื่อฉัน
แล้วบอกว่าคิดถึงกันมากแค่ไหน
อยากฟังเธอกระซิบว่าห่วงใย
เท่านี้ก็ดีใจแม้ไกลตา
ได้ฟังเสียงผ่านโทรศัพท์
ก็อบอุ่นเหมือนกับได้เห็นหน้า
แค่ค่ำ คิดถึงก็ตรึงตรา
ซาบซึ้งเกินกว่าถ้อนคำใด
ต้องการเพียงเธอเรียกชื่อ
มีโทรศัพท์เป็นสือสานใจให้
มีกำลังที่จะรอรักจากคนไกล
ถ้อนคำใคร ไม่ซึ้งใจ เท่าคำเธอ
25 พฤศจิกายน 2546 14:45 น.
เดฟ
หยดน้ำ...นาฬิกาทราย
ปล่อยมันให้ไหลไปเพื่อคลี่คลายความเหงา
ให้หยดน้ำ ช่วยระบายความเศร้า
เปิดเสียงเพลง เบา เบา เพื่อผ่อนคลาย
ทะเล ท้องฟ้า
คลื่นซัดสาดในคืนเดือนหงาย
เส้นขอบฟ้าช่วยผูกสายใยของหัวใจ
ให้มันเป็นไปตามความจริง
ภูผา หน้าฝน
ให้ความสดชื่นทุกแห่งหนในทุกสิ่ง
ลบภาพความปวดร้าวที่เจ็บปวดยิ่ง
นั่งเอนพึงไปกับภาพวันวาน
ทั้ง เธอ และ ฉัน
เปรียบด้วยกันกับเราเหมือนเส้นขนาน
และสิ่งที่ฉันพบมันคือความร้าวราน
หมดแล้วทั้งวิญญาณที่เคยมี
ความหลังในอดีต
ไม่อยากเก็ยมานั่งคิดในสิ่งนี้
อีกไม่นานเวลาคงช่วยรักษาให้มันหายดี
แล้วก็คงจะถึงวันที่ฉันจะกลับมาสดใสเหมือนอย่างเคย