17 พฤษภาคม 2547 20:31 น.
เซเลอร์วีนัส
>สักวา ห้องคิงส์ กะห้องบ๊วย
>ว่ากันด้วย ความลำเอียง น่าอิจฉา
>ห้องบ๊วยโดด คาดโทษ ต่างนานา
>อ้ายเด็กห่า เด็กเหว เด็กเลวทราม
>ห้องคิงส์โดด เขาไป หาความรู้
>น่าเชิดชู หายไป ทัศนศึกษา
>เรียนแบบเก่ง เปิดโลก นอกตำรา
>ไม่มีว่า เพราะเขาเก่ง เด็กเรียนดึ
>ขอถามว่า ต่อยกัน ใครจะผิด
>ไม่ต้องคิด เด็กห้องคิงส์ ถูกสิพี่
>เขาเด็กเรียน ไม่หาเรื่อง ไม่ราวี
>ไม่เคยมี ความผิด ที่ติดตัว
>เด็กห้องบ๊วย โดนตราหน้า ว่าห่าเหว
>ชั่วช้าเลว มาสาย ไม่เป็นที่
>ไม่เข้าเรียน เกเร ผิดทุกที
>ทั้งๆที่ เด็กสายวิทย์ ผิดเหมือนกัน
>เรื่องมาสาย ข้ออ้าง แม่งมีเยอะ
>ขอผมเหอะ ขอแฉ เป็นหน้าที่
>เด็กห้องบ๊วย มาสาย ตายทุกที
>อ้างนู่นนี่ มัวเล่นเกมส์ ให้มันมือ
>เด็กสายวิทย์ อ่านหนังสือ เลยตาลาย
>หลับในห้อง ก็โดนเฉ่ง ว่าขี้เกรียจ
>แสนซีเรียส ทีมันหลับ ไม่ผลักไส
>ปล่อยเขาเถิด เขาเรียนหนัก มากเกินไป
>อ้ายฉิบหาย ผมเจอมัน อยู่ร้านเกมส์
>อ่านหนังสือ ข้างใน ใช่หรือเปล่า
>สอดไส้เข้า เล่มใน โป๊ทุกเล่ม
>พอถึงจารย์ จับได้ โหโคตรเซง
>ให้ครื้นเครง เรียนหนัก เลยพักใจ
>ไม่เป็นไร หรอกครับ เด็กห้องวิทย์
>ท่านไม่ผิด ท่านประเสริฐ เป็นไหนๆ
>ท่านจงเรียน จงเก่ง แข่งกันไป
>ข้างหน้าไซร้ ท่านคงได้ สมใจกัน
>จะเป็นหมอ ฆ่าเมีย ก็เอาเสีย
>เอ็นจิเนียร์ ตึกถล่ม ดั่งใจหวัง
>ส่วนพวกผม ห้องบ๊วย ไม่จีรัง
>วันหน้ายัง ไม่รู้ เป็นอะไร
>ห้องบ๊วยเอ๋ย เล่นเข้าเถิด ให้สนุก
>อย่ามัวทุกข์ ไปแข่งเขา จะเฉาได้
>เรียนให้ฮา มาให้เฮ เป๋บ้าง ไม่เป็นไร
>ชีวิตไซร้ มีรสชาติ ขาดคงตาย
>หัวเราโง่ เรายอมรับ เรียนนั้นยาก
>อย่ามาดัด ซะให้ยาก จะไม่ไหว
>ผมเรียนให้ จบมอหก จบไวไว
>จะได้ไป ใช้ชีวิต ตามต้องการ
>จีพีเอ จีพีอาร์ อย่าได้ฝัน
>รามคำแหง สถาบัน อันยิ่งใหญ่
>ลูกขุนราม 8ปี เจ๋งจะตาย
>แน่กว่าใคร ปริญญาไซร้ ได้เหมือนกัน
>รวยมาหน่อย รังสิต เซนต์จอร์นโลด
>ราชฎัฏ เกษมบัณฑิต อย่างที่ฝัน
>หอการค้า เอแบค จบเหมือนกัน
>ที่สำคัญ ใช้ชีวิต ให้คุ้มเอย
14 พฤษภาคม 2547 13:00 น.
เซเลอร์วีนัส
เหตุผลที่ผู้ชายไม่ยอมเอ่ยคำว่ารัก+++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
sinbad ฝากมาบอกว่า ...
ความเป็นไปได้ที่เขาไม่กล้าเอ่ยคำว่ารักนั้น อาจเพราะ ความกลัวต่อสิ่งที่คุณจะแสดงออก หลังจากเขาพูดมันออกไป แหมก็ผู้ชายเขาออกจะกลัวเสียฟอร์มซะขนาดนี้ ถ้าเกิดเขาพูดออกไป แล้วคุณหัวเราะเยาะเขา หรือทำหน้าเหยเกเข้าใส่ เขาก็ยิ่งขาดความมั่นใจ และไม่สามารถพูดคำคำนั้นได้อีกเลย ซึ่งเป็นที่มาของสาเหตุที่สองคือ จากประสบการณ์รักเก่าที่เขาเคยเจอ ทำให้เขาเรียนรู้ ที่จะไม่สะกดคำว่ารักออกมา ให้ผู้หญิงคนอื่นๆ ได้ฟังอีกต่อไป ซึ่งอาจถือเป็นโชคร้าย ถ้าคุณเกิดเป็นสาวคนนั้น แต่ในท้องฟ้าที่มืดมน ก็ย่อมมีแสงสว่างอยู่บ้าง คำว่ารักนั้น ไม่ได้แสดงออกด้วยคำพูดเพียงอย่างเดียว การกระทำอย่างอื่นของเขา อาจจะเป็นสิ่งที่ยืนยัน ได้ดีกว่าคำพูดซะด้วยซ้ำ
แต่ถ้าเขาคนนั้น เป็นหนุ่มเพลบอย ที่บอกรักหญิงสาวไปทั่ว แต่พอมาพบคุณ เขาก็ไม่ยอมเอ่ยปาก มาให้คุณฟังบ้างซะที นั่นแสดงว่า เขาเริ่มจริงจังกับคุณมากกว่าใครๆ แล้วค่ะ ผู้ชายประเภทนี้ จะไม่ยอมปริปากบอกรัก กับหญิงที่เขาจริงจังด้วยเป็นอันขาด เพราะว่า เขาอาจจะยังไม่พร้อม ที่จะผูกมัดกับใครในตอนนี้ ให้เวลาเขาหน่อยนะคะ ไม่นาน คุณจะได้ยินคำรัก จากปากของเขาเอง
มีผู้ชายอีกประเภทหนึ่งที่ แยกไม่ออกระหว่างความรัก กับความสงสาร ทำให้เขาไม่สามารถพูดว่ารักคุณ ได้เต็มปาก ประเด็นนี้ คุณคงต้องพิจารณาดีๆ แล้วว่า คุณกับเขาเริ่มคบกันเพราะอะไร ถ้าเพราะความสงสารล่ะก็ ค่อยๆให้มันแปรเปลี่ยนเป็นมิตรภาพ ของเพื่อนหรือเป็นความรัก ระหว่างหนุ่มสาวก็ย่อมทำได้ ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจ ของคุณทั้งสองมากกว่า
(เราบอกก่อนว่าผู้ชายประเภทนี้ข้านค่องจะกวนทีนนิดหน่อย)
สุดท้ายเราอยากจะบอกว่าคำว่ารัก ไม่ได้เป็นเครื่องยืนยัน ถึงความรักที่เขามีให้คุณ มันเริ่มออกมาจากลมปาก และลอยปลิวไปเป็นอากาศ ถ้าเขายังไม่พร้อมที่จะพูด ไม่ว่าเหตุผลใดก็ตาม คุณก็น่าที่จะให้โอกาสเขา ค่อยๆ สั่งสมความรักนั้น นานวันเข้า มันเริ่มล้นออกมาเมื่อไหร่ เขาจะเริ่มพูดให้คุณได้ฟังเองนั่นแหละ
4 พฤษภาคม 2547 19:39 น.
เซเลอร์วีนัส
ตอนเด็กๆ...............ตอนที่ฉันยังไม่รู้ว่าความรักคืออะไร....
ตอนนั้นรักของฉันมีเหตุผล........ฉันเริ่มมีความรักครั้งแรกตอนอนุบาล.....
เพราะเขาเป็นผู้ชายที่หล่อมาก.......แล้วก็มักจะใจตรงกับฉันเสมอ.......
แต่เค้าชอบเพื่อนของฉัน..........ก็เลย แอบรัก เอง แล้วก็อกหักเอง
แต่ต่อมาก็รู้ว่านั่นมันไม่ใช่ความรัก...............
พอโตขึ้นมาหน่อย................
ก็ชอบเพื่อนของเพื่อนที่เรียนเก่ง หล่อ มีน้ำใจและร่าเริง
ก็แอบชอบอีกแล้ว..........ก็คนมันไม่กล้านี่นา
เรามองเค้าบ่อยเกินไป.....เราว่าเค้าต้องรู้แน่ๆเลย......เพราะเค้าก็หันมาสบตาเราบ่อยๆ++++++++++
แล้ววันนึงก็เกิดเรื่อง.........
เรากับเค้าอยู่คนละโรงเรียน
เค้ามาเชียร์กีฬาที่โรงเรียนเราแล้วเราก็ขึ้นไปด้วย
เราไม่รู้ว่าเค้าอยู่ด้วย พอเจอหน้าเค้า เราก็ทำอะไรไม่ถูก
เลยวิ่งหนีลงมาทันที น่าอายจริงๆ..................
ตอนนี้เรากับเค้าไม่เจอกันแล้ว.............
เค้าเพิ่งเอ็นติด...........แพทย์ด้วย............
เราก็ยิ่งห่างกันอีก................
........เพราะเราไม่กล้าที่จะรัก............
ไม่กล้าที่จะบอกรัก..................
สายเกินไปแล้ว............เค้าไปแล้ว...........
แต่เราจะไม่ลืมเค้า..........