๑. เติมพลังให้ฝันของวันใหม่ ฟากฟ้าใสเมฆม่านทะยานทุ่ง ขอบฝั่งโพ้นพราวพรายเส้นสายรุ้ง ต้อนรับรุ่งเรืองอรุณอันอุ่นไอ... ๒. เพราะชีวิตใช่เพลินต้องเดินต่อ อาจมีท้อมีหมองมีร้องไห้ หนทางซึ่งเหน็บหนาวและยาวไกล วัดระดับของใจใครบางคน... ๓. เมื่อถึงปลายสายฝันในวันหนึ่ง เธอย่อมซึ้งคุณค่าความเข้มข้น ความสำเร็จเสร็จได้ใช่ใครดล ทุกภาพผลเหล่านี้...อยู่ที่เธอ... ด้วยความหวังดี **.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)