5 ธันวาคม 2554 22:28 น.
**.. เช่นรวีโชติ..**
๑. เธอจะมัวรออะไร ...
ฟ้าผืนใหม่อาจไม่ทันในวันพรุ่ง
ตะวันเดิมจะไม่แย้มแจ่มจรุง
สายโค้งคุ้งรุ้งพาดอาจไม่มี ...
๒. จะขีดเขียนรูปใดใจจงวาด
ถึงพลั้งพลาดด่างพร้อยเปรอะรอยสี
เช่นชีวิตถูกตราเป็นราคี
ก็เพราะนี่คือนิยามความเป็นคน ...
๓. ถ้าเธอรอถนนให้คนว่าง
ฝันจะร้างร่างโหยโรยร่วงหล่น
กล้าจะก้าวเท้าจะข้ามความอดทน
แม้เสียงกร่นสาปแช่งจะแทงใจ ...
๔. เมื่อล่วงผ่านนาทีของชีวิต
ย่อมหมดสิทธิ์คิดหวนทวนมาใหม่
เธอล่ะ...รอคอย...ทำอะไร
วันพรุ่งนี้...หรือวันไหน...อาจไม่มา
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
18 พฤศจิกายน 2554 12:48 น.
**.. เช่นรวีโชติ..**
๑. ท่ามพายุหมอกดำกระหน่ำหนัก
คนก็มักยอมแพ้แก่ความชั่ว
ตราบกล้าลุกสู้ด้วยใจไม่หวาดกลัว
ภาพหม่นมัวจะสว่างกระจ่างครัน ...
๒. เธออีกหนึ่งผู้กล้าขอคารวะ
ถือสัจจะเป็นแก่นอย่างแม่นมั่น
พิราบขาวกร้าวกล้ามิจาบัลย์
มุ่งสร้างสรรค์สังคมใหม่ให้งดงาม ...
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
30 กันยายน 2554 21:40 น.
**.. เช่นรวีโชติ..**
๑. เธอเป็นนักกฎหมายต้องคลายปัญหา
ใช่ยิ่งยุยิ่งบ้าตาบอดใบ้
ทั้งที่เธอลำเอียงเบี่ยงโดยนัย
ควรหรืออ้างประชาธิปไตยให้บางคน ...
๒. เธอเทิดทูนนิติรัฐโดยขัดแย้ง
ใจแอบแบ่งฝักฝ่ายอยู่หลายหน
ตำราเธอจะล้มพับอัปมงคล
วางอยู่บนยอดพานหรือ จานกิโลฯ
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
27 สิงหาคม 2554 19:51 น.
**.. เช่นรวีโชติ..**
๑. เราลืมโลกเลือนร้างในบางอย่าง
ลืมเพื่อวางหัวใจไว้เบื้องหลัง
รับรู้โลกใบนี้ไม่จีรัง
ลืมความหวังความฝันอันยาวไกล ...
๒. เราลืมคนเคยหวงเคยห่วงหา
จนหัวใจด้านชาเกินร้องไห้
เมื่อเดือนปีผ่านพ้นจนสายไป
เธอกลับมา...ทำอะไร...ในตอนนี้
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
ประพันธ์เมื่อวันที่ 23 ก.ค. 2554
27 สิงหาคม 2554 19:47 น.
**.. เช่นรวีโชติ..**
๑. แสงจันทร์ยังส่องสว่างกลางฟากฟ้า
เจ้าอ่อนล้าแรงลงจงพักผ่อน
นกขมิ้นบินลับกลับคืนคอน
ฟังมนต์กลอนชื่นคำร่ำพิไร ...
๒. ภูมิใจนิติยังกึกก้อง
เพื่อนพี่น้องยังรักสมัครใคร่
หลับเถิดหนาอย่าหม่นกังวลใจ
เราจะพบกันใหม่ในหนึ่งวัน ...
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
ประพันธ์เมื่อวันที่ 25 ก.ค. 2554
หน้าส่วนตัว
1465
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟ**.. เช่นรวีโชติ..**
