1 สิงหาคม 2545 15:57 น.
เชษฐวัจน์
ชีวิตเอ๋ยชีวิตที่แสนเศร้า อยู่กับความเหงาที่เหว่ว้า
มีสุขมีทุกข์มีน้ำตา ใครจะมารับรู้ด้วยก็ไม่มี
หัวใจเหงาของเราช่างโดดเดียว จะแลเหลียวทางใดก็ไม่เห็น
นึกอยากได้อยากดีและอยากเป็น ใครจะเห็นคุณค่าในตัวเรา
ความรักคนเราที่แสนสุข หรือว่าทุกข์เพียงใดใคร่อยากรู้
จะจอมปลอมจริงใจอยากลองดู ดีกว่าอยู่คนเดียวให้เปลี่ยวใจ
*********
ช่วยติ-ชมผลงานหน่อยนะครับ เพราะว่าถ้าเพื่อน ๆ เข้ามาชมผลงานแล้วติ-ชม ผมจะได้มีกำลังใจปรับปรุงผลงาน และสรรค์สร้างผลงานใหม่ ๆ ออกมาอีก ขอบคุณล่วงหน้านะครับ
1 สิงหาคม 2545 15:45 น.
เชษฐวัจน์
พี่รู้ดีตัวพี่ไม่มีสิทธิ
ขอแค่คิดถึงเธอจะได้มั้ย
แค่ได้บอกว่ารักเธอจากหัวใจ
เจ็บแค่ใหนพี่นี้ก็สิยอม
...........................................
ช่วยติ-ชมผลงานหน่อยนะครับ เพราะว่าถ้าเพื่อน ๆ เข้ามาชมผลงานแล้วติ-ชม ผมจะได้มีกำลังใจปรับปรุงผลงาน และสรรค์สร้างผลงานใหม่ ๆ ออกมาอีก ขอบคุณล่วงหน้านะครับ
1 สิงหาคม 2545 15:42 น.
เชษฐวัจน์
ใต้ต้นไทรมีใครนั่งเศร้าโศก ลมโชยโบกพัดพลิ้วสยิวไสว
ตัวของพี่นั่งเศร้าระทมใจ คิดถึงเจ้าดวงใจที่ไกลกัน
เจ้ารู้มั้ยใจพี่นี้แทบขาด สุดสวาทนิราศไปไกลสถาน
พี่แอบชอบแอบมองแต่นงคราญ ให้ราวรานดวใจใฝ่หาเธอ
หากพบเธอพี่นี้มีเรื่องบอก ไม่ปลิ้นปลอกออกจากใจใช่มุสา
หลายครั้งแล้วอยากบอกกับแก้วตา แต่ไม่กล้าสักทีว่ามีใจ
พี่รักเธอมานานสะท้านจิต มากกว่ามิตรใด ใดในสถาน
พี่รักเธอกว่าสิ่งใดจะเปรียบปาน สุดทรมานถ้าแก้วใจไม่ใยดี
**************************
ช่วยติ-ชมผลงานหน่อยนะครับ เพราะว่าถ้าเพื่อน ๆ เข้ามาชมผลงานแล้วติ-ชม ผมจะได้มีกำลังใจปรับปรุงผลงาน และสรรค์สร้างผลงานใหม่ ๆ ออกมาอีก ขอบคุณล่วงหน้านะครับ