ถ้าแพ้ต้องช่วยเพื่อน แม้ว่าเถื่อนทุกวิธี คือเด็กของคนดี ขอกูได้ก็เกินพอ

จะอยู่แบบนี้หรือ ยิ่งกว่าซื้อเสียงสอพลอ ไล่บี้เหมือนสีซอ ให้คนดีมานั่งฟัง

บัตรเสียจึงต้องเสริม คล้ายแต้มเติมคอยแต่งตั้ง เลือกข้างเลือกชิงชัง ไม่ระวังจึงจังไร

บัตรผู้โขยกหยอก บัตรเมียบอกออกลูกให้ ตื่นเถิดประเทศไทย ใครเชื่อออกลูกเป็นลิง

ไม่ใช่ภูเขาไฟฟูจิที่ยิ่งใหญ่ ก็ยังได้เป็นภูเขาลูกอื่น ไม่ได้เป็นจันทร์งามยามค่ำคืน จะเป็นหิ่งห้อยพื้นพื้นส่องแสงมา

สายน้ำพัดชีวีไปที่ไหน ถึงจะเป็นอะไรใช่ปัญหา ขอให้เป็นทุกทุกอย่างด้วยปัญญา ให้มีค่าที่สุดเท่าที่เธอเป็น

เหมือนพรรคก่อนเลือกตั้งครั้งปราศรัย นโยบายซื้อใจไว้ทุกที่ ไม่ยุ่งคนรัฐประหารการันตี ใช้เป็นยี่ห้อการค้าหาคะแนน

เลือกตั้งเสร็จได้เสียงนับสนับสนุน นั่นต้นทุนคนหยิบยื่นนับหมื่นแสน แล้วเปลี่ยนจุดยืนสู้ของผู้แทน ทำแป้นแล้นเล่นลีลาน้ำตานอง

เหมือนสินค้าออนไลน์จ่ายเงินครบ แต่กลับพบว่าคนขายไม่จ่ายของ พวกเสียสัตย์เพื่อชาติทำอย่างช่ำชอง พวกเราต้องตรวจตราอย่าให้มี!

คนผูกไทใส่สูทแต่พูดแย่ ด่าโคตรแม่โคตรพ่อเขาแช่งชาวบ้าน โยนเปลือกกล้วยท้าต่อยตีมีมานาน นั่นสันดานเห็นชัดกว่าเสื้อผ้าดี

คนฉลาดดูวิธีที่เขาพูด ไม่ใช่เรื่องเสื้อสูทมีกี่สี จะดูคนดูปัญญาดูบารมี ให้ดูที่ชุดเหตุผลเขาสนทนา