26 กุมภาพันธ์ 2557 21:33 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ชื่อมั่นในสิ่งใดเชื่อไปเถิด
ทำแล้วเกิดเป็นผลดีย่อมมีค่า
แต่สมมติผิดคาดพลาดขึ้นมา
ต้องยอมว่าคือจุดเปลี่ยนการเรียนรู้
เคารพใครคิดต่างก็ช่างเขา
ขอเพียงเราแน่ชัดยืนหยัดอยู่
ใจกว้างเปิดมุมมองลองเทียบดู
วางตัวกูก็ต้องวางในบางที
ยุติธรรมชั่วมาก็ว่าชั่ว
โดยไม่กลัวโดนด่าโดนปาหี่
ฝ่ายไหนทำถูกมาต้องว่าดี
อย่าให้มีความลำเอียงเบียงประเด็น
คนจะทำอย่างนี้มีได้ยาก
ใครจะอยากยกนิยามออกความเห็น
ไม่ถูกใจผิดพลั้งตายทั้งเป็น
คล้ายบำเพ็ญตบะไว้ใต้กะลา
ทั้งถูกผิดก็พร้อมจะยอมรับ
คงจะนับเป็นเรื่องใหญ่ให้ศึกษา
สนับสนุนทุกความเชื่อเมื่อเจรจา
ยอมรับว่ามีผิดถูกทุกทุกคน
เชื่อมันในสิ่งใดเชื่อไปเถิด
ทำแล้วเกิดเรืองดีดีย่อมมีผล
หากทำเพราะศรัทธาประชาชน
ใครจะก่นด่าท่านได้ย่อมไม่มี
21 กุมภาพันธ์ 2557 20:00 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
คนเราล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร
คนจะเปลี่ยนก็ทำได้ถ้าใจถึง
คว้าความฝันบนฟ้ามาตราตรึง
ให้ซาบซึ้งสำเร็จได้ด้วยใจเธอ
ถึงความเพียรซื้อความรักใครไม่ได้
แต่ความเพียรจากหัวใจยิ่งใหญ่เสมอ
แม้อาจไม่ได้พบรักอันเลิศเลอ
แต่จะเจอรักยิ่งใหญ่ให้ตัวเอง
9 กุมภาพันธ์ 2557 06:51 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ลิเบอร์รั่ลอย่าตลกแล้ว........ตอแหล
ผิดก็บอกผิดแฟร์................หน่อยเว้ย
พวกกันผิดอย่าแถ..............ทำเงิบ
ต้องติติงด้วยเห้ย.............หัดใช้วิจารณญาณ
สองมาตรฐานอย่าชี้............จนชิน
อริผิดเอ็งติฉิน..............เฉ่งได้
มิตรผิดก็ตัดสิน............ตามติ ด้วยเนอ
ลดละรัก-เกลียดไว้........วิพากษ์ชี้ยุติธรรม
ทำตาบอดกระทั่งบ้าน.........เมืองพัง
อย่าปล่อยรักและชัง...........ฉุดยื้อ
ลิเบอร์รั่ลจะเป็นพลัง..........บอกถูก ผิดเนอ
ผิดก็ผิดอย่าบื้อ.............เบ่งบ้าแล้วตะแบง
8 กุมภาพันธ์ 2557 05:28 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เรียนท่านประธานาธิบ่ดีที่เคารพ
เรียนท่านประธานาธิบ่ดีที่เคารพ
หลังจากครบสี่ปีที่เห็นเห็น เรามีเรื่องเหนื่อยหน่ายหลายประเด็น มาบ่นเป็นจดหมายทักทายกัน เมื่อชนะเลือกตั้งอีกครั้งหนึ่ง เสียงเกินครึ่งถูกเทียบเคียงกับเสียงสวรรค์ และเป็นเสียงส่วนใหญ่ใช้ยืนยัน ความเชื่อมั่นกับแนวทางที่สร้างมา
แม้ไม่ใช่อเมริกันโดยสัญชาติแต่ก็หวาดหวั่นกลัวกันทั่วหน้า การแทรกแซงทุกแผ่นดินเห็นชินตา อเมริกาทำให้เห็นเป็นประจำ ท่านหวังไล่ “ตอลิบัน” ทันใจนึก เลยยิ่งคึกคะนองใหญ่ใครก็ขำ โหมโรงบทปราบศัตรูสู้อธรรม เป็นเหตุนำศึกสงครามลุกลามไป
“หลักการบุช” ฉุดกระชากเคยลากถู ใช้ต่อสู้เพื่อยืนยันความทันสมัย คอยหวังตั้งรัฐบาลการชักใย หลังขับไล่รัฐที่ค้านหลักการตน อัฟกานิสถานเป็นด่านแรก เพื่อแบ่งแยกแล้วปกครองต้องเห็นผล ตามด้วยบุกอิรักชักเหลือทน อ้างตรวจค้นอาวุธร้ายป้ายสีเอา ถือเป็นความเลวร้ายวุ่นวายมาก เรื่องหลายหลากไฟร้อนแต่ก่อนเก่าคิดว่าเปลี่ยนพรรคการเมืองเรื่องคงเบาที่ไหนเล่าก็ยังเห็นเป็นเหมือนเดิม พอ “บุช” ปลดระวางว่างตำแหน่ง“เดโมแครต” ก็ยังแรงตามแต่งเสริม“โอบาม่า” ก็ไม่ใช่ไม่เหิมเกริม แต่แค่เริ่มทำกร่างอย่างแยบคาย
“บินลาเดน” ถูกจัดการสังหารแล้วคงไม่แคล้วตั้งเค้าเปลี่ยนเป้าหมาย เกาหลีเหนือพะวักพะวงคงเสียวตาย อิหร่านส่ายหน้าปรับรับไม่ทัน ยุทธศาสตร์เปลี่ยนแปลงแถลงไว้ รับยุคใหม่ชี้แจงอย่างแข็งขัน จีนยิ่งแข็งแกร่งจริงยิ่งโจษจัน ชาวมะกันยิ่งต้องรับปรับครรลอง เพื่อเกี่ยวพัน “อาเซียน” ยิ่งเนียนมาก ก็ยิ่งฝากฝั่งมิตรให้คิดสนอง การคานจีนให้รู้ว่าอย่าลำพอง คือข่าวกรองเปิดประเด็นเห็นกันมา
เราก็บ่นเพ้อเจ้อเสนอไว้ก่อน เพื่อสั่งสอนมหาอำนาจชาติผู้กล้า แต่เขียนเป็นภาษาไทยไว้แทงตา “โอบาม่า” ที่พูดไทยได้สองคำ คือ “สวัสดี” กับ “ขอบคุณ” คุณก็รู้
โปรดตรองดูเพื่อพิจารณาและอย่าขำ
จากประชาชนชาวไทยผู้ใฝ่ธรรม
แต่ชอกช้ำเพราะถูกสาวอเมริกันทิ้ง
12 กุมภาพันธ์ 2557 21:58 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ถึงเขารุมไล่ด่าว่าเราเฉย
เราไม่เคยตอบโต้โอ้อวดเก่ง
สิทธิของใครของใครให้ยำเกรง
ไม่คิดเบ่งบังเบียดเกลียดชังใคร
ถึงเขายังรุมด่าว่าเราโง่
หยิ่งยโสหยามเหยียดเกลียดกันใหญ่
เรายังเพียรหาข่าวทุกคราวไป
ทุกเคลื่อนไหวหลากมุมมองลองเทียบดู
ถึงเขายังรุมด่าว่าเราชั่ว
ด่าเป็นวัวเป็นควายป้ายสีอยู่
วาทกรรมเกลียดชังล้วนพรั่งพรู
เรารับรู้เข้าใจเขาเราเคยเป็น
ถึงเขาโมโหร้ายโวยวายนัก
เรายังรักความแตกต่างอย่างที่เห็น
รักเหตุผลมนุษย์เราทุกเช้าเย็น
ทุกประเด็นถกเถียงกันบันเทิงดี
ถึงเขาอยากให้เราตายให้เราเจ็บ
เราไม่เก็บมากล่าวร้ายมาป้ายสี
ยังเป็นห่วงเขาทุกคราทุกนาที
อย่าให้มีใครเจ็บตายได้อีกเลย
ชีวิตหนึ่งน้อยนี้มากมีค่า
ภาวนาจากหัวใจของไทยเฉย
ขอให้เอาตัวรอดไว้ได้อย่างเคย
ที่ต้องเอ่ยไม่อยากให้ใครตายฟรี