30 กันยายน 2556 22:40 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
แม้เธอจะตดเหม็นเป็นบางครั้ง
แม้เธอยังฝ่าไฟแดงแกล้งตีนผี
แม้ข้ือของปลอมเขาขายเหมือนได้ฟรี
แม้เธอขี้เม้าไปบ้าง -- ช่างปะไร
แม้เธอวีนเหวี่ยงบ้างเป็นบางหน
แม้เธอบ่นเช้าเย็นเป็นนิสัย
แม้เธอทำงี่เง่า-- ผมเข้าใจ
แม้เธอใช้ของแพงขนมาปรนเปรอ
ผมเข้าใจเพราะผมรักจะเรียนร้
เพราะอยากใช้ชีวิตอยู่เคียงคู่เสมอ
ตั้งแต่แรกจนวันนี้ที่พบเจอ
เพราะรักเธอ หมดหัวใจใช้ยืนยัน
28 กันยายน 2556 13:24 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
บางคนอยู่ในแววตามองหาเสมอ
บางคนเผลอทีไรอยู่ในสมอง
บางคนอยู่ในใจคอยไตร่ตรอง
บางคนครองลมหายใจเราไว้เลย
เรื่องรักกันฉันท์มิตรไม่ใช่วิทยาศาสตร์
เพราะไม่อาจค้นคุณค่ามาเฉลย
คนบางคนแรกรู้จักมักคุ้นเคย
แต่กลับเผยความเป็นมิตรสุดจิตใจ
หาคำตอบหาความจริงก็ยิ่งหลง
ยิ่งคิดยิ่งพิศวงงุนงงใหญ่
บอกเคมีมันตรงลงกลางใจ
ใครต่อใครเรียกกันนักรักแรกพบ!
22 กันยายน 2556 22:27 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
นั่งยองผิดกฏบ้าน.........กบิลเมือง
ขี้ออกมาแม้เหลือง..........ก็ห้าม
นั่งชักโครงย่อมประเทือง..........ทั้งประเทศ สยามนา
หากนั่งยองเกรงกล้าม............ตูดขึ้นหมดสมัย
16 กันยายน 2556 10:10 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
สองมือเธอทำให้ใจฉันหวิว
ลอยละลิ่วเคว้งคว้างอย่างกับฝัน
เห็นเดือนดาวรายทางระหว่างวัน
เธอเหยียบมัน - ฉันยิ่งเมารถขึ้นดอย
15 กันยายน 2556 14:12 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
จัดธูปเทียนดอกไม้มาไหว้พระ
ศรัทธาจะคู่ปัญญาพาคิดอ่าน
คืออ่อนน้อมถ่อมตนสู้ทนงาน
ผสมการตั้งคำถามตามเหมาะควร
พลาดสิ่งใดให้สู้หน้าถ้าไม่รู้
ยอมโง่ดูแล้วแก้ไขให้ถี่ถ้วน
อย่าศรัทธาจนหมดใจขาดใคร่ครวญ
คือเรื่องด่วนมาเตือนใจตอนไหว้พระ