หนีนรก

เชษฐภัทร วิสัยจร

เพราะโลดตามตัณหาไฟราคะ
ใต้ภาวะต่ำทรามรุกลามจิต
จึงขุ่นข้องเคืองเคียดเกลียดชีวิต
โลกมืดมิดหม่นไหม้ใจระทึก

เพราะอารมณ์โกรธบ้าจึงด่ากราด
เปรตตวาดหวีดร้องดังก้องกึก
เลวระยำยั่วยวนชวนบาปคึก
เหยียบสำนึกบุญกรรมธรรมวัตร

เกิดปะทุระอุลามด้วยความโกรธ
ไฟชั่วโฉดร้อมรุ่มพากลุ้มกลัด
กลิ่นศพสัตว์บัดสีซึ่งชี้ชัด
ทางกำหนัดกำหนดบทบาทรับ

เพราะไม่ได้ดังใจใจจึงบาป
เนิ่นนานตราบมีนิยามความเกิดดับ
กิเลสถองกระแทกใจให้เคืองคับ
ขาดการแปรเปลี่ยนปรับยอมรับทุกข์

จึงต้องร้อนรุ่มใจในนรก
จิตวิตกติดตามสิ้นความสุข
ไฟโลกันตร์โหมระห่ำกระหน่ำรุก
จึงจมทุกข์เพราะยึดติดในจิตใจ

เพราะอัตตาตัวตนบนทางโลก
คือทางโศกทางทุกข์ซึ่งรุกไล่
หวังดับร้ายคลายร้อนผ่อนแรงไฟ
ทำเรื่องใหญ่เป็นเรื่องย่อยแค่ปล่อยวาง