3 เมษายน 2548 01:44 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
ฝากสาวหน้าใส
หน้ามนคนไกล
ด้วยใจดวงนี้
เสียงสายลมเย็น
เช่นเสียงดนตรี
กล่อมขวัญคนดี
พี่พร่ำรำพึง
กล่อมหน้ามนคนสวยด้วยเพลงหวาน
ดลบันดาลดื่มด่ำคำคิดถึง
ลมพัดหวนครวญคร่ำย้ำติดตรึง
สาส์นซาบซึ้งสดใสใต้แสงทอง
หนาวน้ำค้างกลางใจในหน้าหนาว
กลัวผิวสาวสะอาดสะอางจะหมางหมอง
ถักแสงโสมสุดสวยด้วยร้อยกรอง
เป็นผ้านวมเอี่ยมอ่องห่มน้องนาง
หลับตาเถิดที่รักเพื่อพักผ่อน
ด้วยลำนำกลอนก่อนฟ้าสาง
เพลงรักหยอกหมอกควันอันเบาบาง
ในระหว่างความฝันอันตราตรึง
ทอถักแสงโสมทองกรองความรัก
โลกประจักษ์ลำนำคำคิดถึง
เหมือนคนบ้าบอดพร่ำเพ้อรำพึง
บอกรักใครคนหนึ่งซึ่งไม่มี