24 มีนาคม 2548 02:45 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ปากกาจุ่มยาพิษความคิดถึง
เฝ้ารำพึงเพ้อพร่ำรำพันหา
คนคู่เคยเคียงใกล้เมื่อไกลตา
จึงเหว่ว้าวุ่นวายทั้งกายใจ
เขียนกลอนแปดป่าวประกาศรอยบาดแผล
เพราะพ่ายแพ้เพลิงกามพิษความใคร่
แล้วคืนนี้ก่อนนอนจะอ้อนใคร
รุ่มร้อนไฟพิศวาสทาสอารมณ์
หอมกลิ่นแก้มกอดเกยเคยหนุนตัก
เมื่อร้างรักเสน่หาร่วมผ้าห่ม
ก็จบสิ้นยินยอมต้องตรอมตรม
จึงระทมทุกข์ทนจนเจียนตาย
ละเลงหมึกปากกาอาบยาพิษ
มาลิขิตรอยแผลที่แพ้พ่าย
ด้วยบทกวีบทใหม่จากใจชาย
เป็นเครื่องหมายคำรำพึงคิดถึงเธอ
21 มีนาคม 2548 22:38 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ชวนเอ๋ย ชวนชม
หัวใจฉันตรอมตรมเพราะชมเจ้า
เธอเหยียบย้ำช้ำในคนใจเบา
จำต้องเศร้าสับสนคนไม่มอง
ที่เอ๋ย ที่รัก
โดดเดี๋ยวนักช้ำในใจหมางหนอง
แอบเห็นเธอมีใครที่หมายปอง
จึงแอบร้องร่ำให้ใจระทม
ใจเอ๋ย ใจง่าย
ขอระบายวันคืนความขื่นขม
อธิษฐานพลางพ้อขอชวนชม
อย่าให้คนดอมดมเพียงชมเชย
13 มีนาคม 2548 10:05 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ถ้าจูบลงตรงไหนแล้วใจอ่อน
จะด่วนจรด้วยใจรีบไปหา
บรรจงจูบจูมพิตติดตรึงตา
สื่อภาษาซาบซึ้งติดตรึงใจ
ตาผสานแววตาฟ้องว่ารัก
แจ้งใจภักดิ์จับจิตพิสมัย
อุ่นอกแนบแอบเนื้อจุดเชื้อไฟ
สื่อความนัยลำนำห้วงคำนึง
ลมลูบไล้บาดผิวหวิวหวิวหวาด
ใจเจียนขาดครวญคร่ำคำคิดถึง
เคล้าคำหวานหว่านล้ำเฝ้ารำพึง
เหมือนซาบซึ้งสำเนียงเสียงดนตรี
หมอกม่านฝันควันไฟในความรัก
จึงประจักษ์ดวงใจในทุกที่
แทนหมื่นแสนท่วงท่าล้านวาที
แค่จูบลงตรงนี้ที่ใจน้อง
10 มีนาคม 2548 11:58 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
กรุงเทพมหานคร
เมืองอมรมิ่งหล้า
หยาดฟ้ามาโลมจินต์
บวรศิลป์เทพเสกสรรค์
ดุจสวรรค์วรวิจิตร
งามโสภิตดิลกภพ
นพรัตน์ราชธานี
ศรีพิมานมาศมิ่ง
อยุธเยศยิ่งยอดด้าว
ราเมศไท้ธิราชท้าว
ท่านตั้งสมญาฯ
๑.ผจงศรีอักษเรศร้อย..............................ภาษา
โคลงนิราศลีลา..........................................เลิศล ้ำ
เป็นศรีพุทธบูชา........................................เฉลิม โลก
ฉายทิพย์ฉาบธรรมซ้ำ................................ซาบซึ้งศัพ ท์สงฆ์
๒.กราบอาจาริยเจ้า....................................จอมกวี
ลิลิตพระลอศรี-............................................ปร าชญ์พร้อม
นายนรินทรวจี...........................................ไวจิต ร
เจียรจรดประณตน้อม.................................สิบนิ้วเหน ือหัว
๓. ธรณีนี่นี้.................................................. เป็นพยาน
กู อยากฝากดวงมาน...................................มุ่งร้อ ย
แปรความทุกข์สาธารณ์.................................ทางโศก สลดเฮย
เป็นพจน์จารจดถ้อย.....................................ทาสซึ้ งทางศิลป์
๔.ตรองพุทธดำรัสช้ำ.....................................ชอกทร วง
ช้ำชอกโลกย์หลอกลวง...................................เล่ห์ด้ วย
รอยกรรมทับโถมทวง.....................................แทงจิต เราฤา
จึงเจ็บเจียนมอดม้วย......................................หมด สิ้นโศกศัลย์
๕.รักก่อกำเนิดห้วง........................................หน ใด
ความทุกข์จักรุกไป..........................................แ ห่งนั้น
ตามพุทธวินิจฉัย............................................. คือสัจ-ธรรมเฮย
กรรมวิบากกีดกั้น...........................................ก รีดร้อยรอยแผล
๖.โศกสุดโศกแสบซ้ำ......................................กำสรว ล
เช้าค่ำยังคร่ำครวญ.........................................ค ับข้อง
รอยแผลพิษแปรปรวน...................................เป็นอื่น แลแม่
จำเจ็บโทษโอษฐ์ร้อง........................................เล ่ห์ร้ายหลอกหลอน
๗.ลงเรือ ณ ท่าน้ำ............................................ตากสิน
ฟ้องพระผู้พรหมินทร์ ..............................มาต รแม้น
เคยคอยท่าเทวินทร์.........................................ทว ีเทวษ
คอยยิ่งคอยยิ่งแค้น.......................................... ขุ่นข้องหมองหมาง
๘.เพราะโทสกิเลสร้าย.......................................เล วระยำ
ฉันจะดับไฟกรรม.............................................โ กรธขึ้ง
ตั้งจิตจับจดจำ ...................................................แจงแจก
ตรองพุทธดำรัสซึ้ง........................................... ...สดับซ้ำคำสอน
๙.หยุดเคืองโกรธเกลียดด้วย..................... ...อานิส งส์
จิตปล่อยวางปลดปลง..........................................ป รับย้าย
นึกถึงแง่ดีอนงค์............................................ .....เพียงหนึ่งเดียวนา
ลืมสิ่งเลวทรามร้าย.......................................... ....ร่ำร้องเรียกขวัญ
๑๐. โอเรียลเต็ลผ่านแล้ว......................................ผ่า นเลย
เหมือนผ่านหน้าทรามเชย....................................ชอก ช้ำ
ฉันจึงเชิดเมินเฉย........................................... ...เชิงหยิ่ง
ดังแล่นเรือเหนือน้ำ......................................... ....ผ่านน้องหน่ายแหนง
๑๑. สี่พระยาหมดสี่ห้อง.......................................... หฤทัย
จิตเจ็บจิตพิสมัย............................................ ........แต่เจ้า
เจ็บจึงเจ็บปวดใจ............................................ ......จนตรอก
ทุกข์เจ็บทุกค่ำเช้า......................................... ........ชอกช้ำกำสรวล
๑๒.อริยสัจสี่แก้............................................ .........รอยกรรม
ทุกข์สมุทัยนำ............................................... ..........นิโรธน้อม
แสวงหามรรคโดยธรรม..........................................ท างสงบ
เตรียมพลัดพรากจากพร้อม.....................................จ ากเจ้าจอมขวัญ
๑๓. ราชวงศ์วงศ์ราชไท้..........................................เ ทวัญ ลิขิตฤา
เจ็บแปลบแสบเสียขวัญ......................................... ...ขาดน้อง
คิดถึงแต่นงครัญ. .............................. .........ครวญคร่ำ
เสียท่าโมหะร้อง................................... ...........ร่ำไห้โหยหา
๑๔. คงเพราะกรรมบาปให้.......................................เห็น ผล
ใช่เทพละเลงกล............................................... .........กลั่นแกล้ง
สุขหรือทุกข์ก็ตน............................................ ............ตามลิขิต
กฎแห่งกรรมนำแย้ง-........................................... .....ลิขิตฟ้าชะตาสวรรค์
๑๕. ปรางค์อรุณสูงสุดแท้......................................... ...เทียมจันทร์
เห็นยอดสูงสุดฝัน............................................ ..........ฝั่งฟ้า
ดูดวัชระโลกันตร์............................................ ...........กัมปนาท
ลงสู่แดนดินหล้า............................................. ...........ผ่อนร้ายคลายกระแส
๑๖. ดังดับไฟโกรธเกรี้ยว......................................... กลายเกษม
เสริมสิ่งดีปรีดิ์เปรม....................................... ............เปรียบแล้
ใจควรอิ่มเอิบเอม............................................ ...........อวลอก
ดับอัคนีโทสแก้.............................................. .............กอบกู้รู้กุศล
๑๗. นาวิกสภาผ่านแล้ว....................... ..................... . ...ใจละลาย
หลงรักลูกสาวชาย-............................................ ..........ชาติกล้า
ทหารเรือหน่อเนื้อนาย........................................ ....... .นวาเอก
พิษหักอกนรกบ้า.............................................. ..........บอดใบ้บังศีล
๑๘.อธิษฐานจิตอ้าง........................................... ...........อีกหน
กูก็ลูกนายพล ............................................................ .พิสุทธิ์ผู้
ขอกูจงอดทน.................................................. .............ทานทุกข์
ขันติธรรมกอบกู้............................................. .............กวาดร้ายคลายหมอง
๑๙. สรรพสิ่งไม่เที่ยงแท้........................................ ......ทนทาน
ลาภ ยศ หมดตามกาล............................................เกียรติ ด้วย
สรรเสริญ อัตตาสาร..................................................โท รมเสื่อม
สรรพสิ่งก็มอดม้วย........................................... ............หมดสิ้นดับสูญ
๒๐. กราบลงกราบพระแก้ว..........................................ก ำสรวล
คำนับธรรมคำนวณ.............................................. ........นึกแก้
ใดผิดคิดทบทวน............................................... ...........ทางเปลี่ยน
ลบผิดพิษพ่ายแพ้............................................. ............เพลี่ยงพล้ำฉ่ำหนอง
๒๑. ถึงศิริราชแล้ว.............................................. ..........ใจสลาย
เป็นเพราะเธอรักชาย.......................................... ...........ชื่ออ้น
ใจฉันเจ็บเจียนตาย........................................... ............จนตรอก
มันกลับสมสุขล้น............................................. ................สนุกล้ำระยำหมา
๒๒.โดยธรรมบำบัดสิ้น......................................... ..........ริษยา
อริยมรรคจักเป็นยา........................................... .............หยุดย้าย
ความยึดติดอวิชชา............................................ ...............เชลยโลกย์
ปลงปล่อยปลิดพิษร้าย......................................... .............รุ่มร้อนนิวรณ์วิถี
๒๓. ธรรมศาสตร์เลือดสาดซ้ำ....................................... ..แสบสัน
เคยทักรู้จักกัน............................................. ...................ก่อนนี้
ไมตรีจิตสัมพันธ์............................................ ..................ยังติด ตาเฮย
กลับแตกแหลกป่นปี้........................................... .............แปลกแท้ระทมไฉน
๒๔.สีเหลืองแดงรอบรั้ว....................................... ...........มหาลัย
สีเลือดแดงกู ไหล.........................................หลั่งแล้ว
สีเหลืองเจ็บจากใจ........................................... ................จนฉ่ำ หนองเฮย
สีเลือดสาดคลาดแคล้ว......................................... ............ขุ่นข้องหมองหมาง
๒๕. ลอดสะพานปิ่นเกล้า........................................... ......กิเลศถอง
เอาปิ่นธรรมย้ำตรอง.......................................... .............ตลบแก้
คิดหมายบ่มคลายหนอง.......................................... .........ในอก เรานา
ระงับหนามพิษผิดแพ้.......................................... ............พลาดพลั้งคลั่งหลง
๒๖. เทเวศร์ทุกข์เทวษท้อ......................................... .......หมดทาง
ปลงปล่อยนิวรณ์วาง........................................... ..............ยากแท้
หวังเพียงคิดสะสาง........................................... .................ความโศก สลดนอ
ดวงจิตยากหยั่งแก้........................................... ................กลัดกลุ้มกมลหมอง
๒๗. ถึงวิทยาลัยก่อเกื้อ......................................... ............การุณย์
เคยช่วยเหลือเจือจุน......................................... ..............จบสิ้น
ฉันมันสัตว์สถุล............................................. ..................ทางต่ำ ทรามฤา
จึงคิดลวงเล่นลิ้น ............................................................ ..เล่ห์ร้อยหลอกหลอน
๒๘. ฝืนกัดฟันต่อสู้............................................. ..............สิ่งทราม
ลืมบาปหวังปราบปราม.......................................... ............ปรับชี้
ดับไฟต่ำกรรมกาม............................................. ..............กลโกรธ
อโหสิธรรมดับหนี้............................................ .................นิมิตสร้างทางสวรรค์
๒๙.เมตตาเติมจิตด้วย........................................ ............ความดี
กรุณาไมตรี................................................. ...................แต่งแต้ม
มุทิตาจิตศรี............................................... .....................เสริมสุข
อุเบกขาธรรมแย้ม............................................ ..............หยุดยั้งอกุศล
๓๐. เรือทวนฉิวลิ่วน้ำ........................................... .............เหนือกระแส
ฝืนจิตคิดอยากแปร............................................ ...............เปลี่ยนบ้าง
หมายสวนวิ่งทวนแถ............................................ ..............ทางกิเลส
ถือพระไตรปิฏกอ้าง........................................... ................โอบอุ้มเอ่ยสนอง
๓๑. ใดใดในโลกล้วน............................................... ..........อนิจจัง
คงแต่บาปบุญยัง.............................................. ...................อยู่ได้
มัวยึดติดคงพัง.............................................. ......................เพียงอก เรานา
หยุดคร่ำครวญโหยไห้.......................................... ...............ระห่ำบ้าบอดหลง
๓๒. บางโพ โพธิ์ร่มหล้า................................................ ........แรงธรรม
เจิมจิตจึงจดจำ.............................................. .......................แจ่มแจ้ง
หลังอภัยทุกถ้อยคำ........................................... ....................ทุจริต นางเอย
เย็นอกจึงดับแล้ง............................................ .....................ดับร้อนผ่อนแสง
๓๓. พระรามเจ็ดเจ็ดย่านน้ำ...............ย่ำหนอง
หนองฉ่ำน้ำตานอง..........................เหนื่อยล้า
ล้าเหน็บเจ็บใจหมอง........................หมางหม่น
หมางหม่นทนเหว่ว้า.........................วุ่นร้องเวียงหลง
๓๔. เจ็บใจจึงจากเจ้า.........................จำจร
โดดเดี่ยวเดินดงดอน.........................ดุ่มดั้น
เป็นปุ่มป่ำเปียกปอน............................ปนเปรอะ
เคืองคิดใครคาดคั้น............................ขุ่นข้องคำไข
๓๕. ขึ้นฝั่ง ณ ท่าน้ำ...................................................... .......นนทบุรี
รำลึกธรรมวิถี............................................... .......................ถ่องแท้
พุทธดำรัสขจัดกลี............................................ .....................กมลโศก
จึงชนะไฟพ่ายแพ้............................................. ...............เพราะซึ้งคำสอน
๓๖. รักก่อกำเนิดห้วง............................................ ............หนใด
ความทุกข์จักรุกไป........................................... .................แห่งนั้น
ขอจงวินิจฉัย................................................ .....................คำปราชญ์ ท่านนา
หยุดโมหคติรั้ง.............................................. .....................ตรึกซึ้งตามสมอง
8 มีนาคม 2548 20:37 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ดอกโศกบานที่ไหนไม่รู้จัก
แต่ดอกรักบานในหัวใจฉัน
เพียงรอยยิ้มพิมพ์ใจมีให้กัน
ก็ตื้นตันซาบซึ้งติดตรึงตา
ปลูกดอกรักดอกใหม่ด้วยใจนี้
คือไมตรีสัมพันธ์อันล้ำค่า
ด้วยบทกลอนซ่อนกลแฝงมนตรา
เสกภาษาใสซื่อสื่อความนัย
หวานคำหวานวาทีที่เอื้อนเอ่ย
เผยจึงเผยดวงจิตพิสมัย
ตาสบตามือจับมือสื่อเยื่อใย
ใจสบใจจึงงามคุณความดี
ปลูกดอกรักดอกใหม่ให้แก่โลก
เปลี่ยนทุกข์โศกสิ่งทรามความบัดสี
เป็นเพลงรักด้วยรสบทกวี
ได้เพราะใจฉันนี้มีเพียงเธอ
Calendar
Lovers
9 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
หน้าส่วนตัว
1644
