29 เมษายน 2546 18:17 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เราไม่ควรพบกันเลยวันนี้
ถวิลหวังเหว่ว้าทุกนาที
เจ็บฤดี พี่ช้ำ ยอกย้ำเตือน
พิษคำหวาน หว่านซ้ำ ย้ำว่าหวาน
หนึ่งน้ำตาล ฝานน้ำผึ้ง ซึ้งเสมือน
หวิวคำหวาน หว่านคำพิษ บิดคำเบือน
คำเธอเฉือน เชือดนั้น ช่างบั่นทอน
เมื่อดอกไม้รายทางถูกร้างทิ้ง
วาจาหญิง ก็สิ้นค่า พาทอดถอน
บาดรสคำ ยิ่งช้ำใจ วิสัยจร
จึงกลั่นกลอน รอนร่ำ เพ้อรำพัน
อันรสเกลือ เหลือชิม ลิ้มรสขม
ยิ่งระทม ชโลมโชก ความโศกศัลย์
ไหนเคยบอก จะรักพี่ แม้กี่กัลป์
นิจนิรันดร์ ดั่งรสเกลือ เหลือความเค็ม.
โอ้ว่าเอ๋ย อกเอย ไม่เคยเศร้า
ครั้งสองเรา เคยร่วมทุกข์ สุขเกษม
หนุนอกอิ่ม จิ้มลิ้ม ช่างอิ่มเอม
แสนปรีดิ์เปรม เข้มข้น ล้นอุรา
แล้ววันนี้ น้องบอกมา ว่าไม่รัก
ช่างหาญหัก หัวใจ ให้โหยหา
เปลี่ยนรสเกลือ เหลือรอยพร่ำ หยาดน้ำตา
ชีวิต พี่ก็ไร้ค่า ราคาคน
ว่ากากเกลือ เหลือกิน หมิ่นใจพี่
ถึงย่ำยี ที่เคยภักดิ์ สักกี่หน
จะไม่ขอเคืองโกรธ โทษยุบล
จะฝืนทน รอยช้ำ ย้ำและตรอง
จะหลบลี้หนีไปอย่างไร้ค่า
นะแก้วตา อย่าหนักใจให้หม่นหมอง
ไม่เหลือเยื่อ เกลือกิน แม่ลิ้นทอง
น้ำตานอง ต่างรสเกลือ เหลือใจเอย
23 เมษายน 2546 16:21 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ภาษาไทย ใช้อย่างไร ให้ถูกต้อง
ใครใคร่นึก ตรึกตรอง ต้องศึกษา
แล้วติดตาม ถามผู้ รู้วิชา
หลากความคิด หลายสาขา นานาจิตตัง
ผมถามครู ภาษาไทย ได้คำตอบ
คุณครูชอบ ตำรา เขาว่าขลัง
- ท่านพระยา อุปกิตฯ ศิษย์จงฟัง
จงถือเป็นที่ตั้ง ทุกครั้งไป-
ผมลองถามผู้ศึกษาศิลาจารึก
- ฮู้จักศึก ขุนสามชน จั๊กหนไหม?
นั่นแหละกือ ตี้มา ภาษาไทย
น้ำมีปลา ฟ้าใส กูใคร่มี-
ถามความเห็นผู้เชี่ยวชาญโองการแช่งน้ำ
-ไฟวาบจตุราบายแผ่นขว้ำ ย้ำเป็นที่
นั่นแหละคือ ตัวอย่าง ทางที่ดี
มอญเขมือบหาง อักขรวิธี ที่ท่านทำ-
ถามความเห็นนักเรียนนอกช่วยบอกหน่อย
-ไอไม่ค่อยรู้ *ชิต* คิดแล้วขำ
โนคอนเส็ปต์ ภาษาไทย ไม่เคยจำ-
อ้าว เวรกรรม! คุณคนไทย ไม่ใช่หรือ?
ลองไปถาม อาโก ขายก๋วยเตี๋ยว
แกเลยพาง ปากเบี้ยว เลี้ยวทำบื้อ
-เส้งเล็กหมก เหลือเส้งหย่าย อาวม้ายลื้อ
นี่แหละคือ ภาษาไทย อั๊วช้ายเป็ง-
แล้วลองถามคุณพี่ คนอีสาน
ผู้รับจ้าง ล้างจาน งานกระฉับกระเฉง
-ฮ่วยบักหล่า บ่ได้ตั๋ว เอื้อยซั่วเอง
ภาษาเก่ง เอื้อยหนา ภาษาลาว-
ลองสัมภาษณ์ พวกสายเดี่ยว เดินสยาม
ให้นิยาม ภาษาไทย ในวัยสาว
-ภาษาไทย หรือค่ะ อุ๊ยว๊ะว้าว!
ชั้นตอบแล้วจะด้ายดาว จากเทอร์ไหม?-
ผมยิ่งถาม ยิ่งมึน เหมือนยิ่งบื้อ
อะไรแท้ อะไรคือ อะไรใช่
อะไรถูก แล้วต้องตาม ความคิดใคร
มันยังไง ยังงง สงสัยจริง
สิ่งนี้คือ ชีวิต ของภาษา
ธรรมดา เปลี่ยนไป ไม่หยุดนิ่ง
ใช่ความผิด เพียงคิดต่าง เพื่ออ้างอิง
มิใช่สิ่ง ให้ยึดติด อนิจจัง
:)
22 เมษายน 2546 02:43 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
อะไรคือ ฉันทลักษณ์?
หนูไม่เคยรู้จัก นึกหนักหนา
คิดทบทวน ครวญใคร่ ใช้ปัญญา
ใยคนถือ กันมา น่าสนใจ
หนูจึงถามคุณครูสอนภาษา
คุณครูขา -ฉันทลักษณ์- รู้จักไหม?
คุณครูยิ้มให้พลัน ตอบทันใด
-ฉันทะ- คือความพอใจไม่ใช่หรือ?
ส่วน-ลักษณ์- แปลว่า ลักษณะ
ครูตอบนะ ตอบตาม คำถามซื่อ
โบราณเพียงกำกับไว้ ให้ฝึกปรือ
อย่ายึดถือ อวดอ้าง อย่างงมงาย
-ฉันทลักษณ์- ก็คือ ลักษณะของ-ฉัน-
พอใจเรียน เขียนกัน มันก็ง่าย
ส่งคำซื่อ สื่อความใน ไม่ต้องอาย
วาดลวดลาย ไปตาม ความในใจ
แต่หนูเคยได้ยินคน เขาบ่นว่า
ฉันทลักษณ์ ยากหนักหนา สารภาพได้
บังคับโน่น บังคับนี่ ทุกทีไป
-ฉันทะ- แทนความพอใจ ใช่แน่หรือ
แล้วทำไม คนเขียนกลอน ค่อนประเทศ
จึงยึดเหตุ ปัจจัย ในความทื่อ
ยึด-ฉันทะ- มาบังคับ กับลายมือ
หนูตีบตื้อ งุนงง สงสัยจัง
:)
21 เมษายน 2546 13:04 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
รักรักเธอ เธอก็ ก็รู้รู้
แต่แต่ดู ดูเธอ เธอไม่สน
พาพาใจ ใจมัน มันวกวน
ฉันฉันจน จนใจ ไร้หนทาง
อยากอยากบอก บอกเธอ เธอว่ารัก
อยากอยากทัก ทักทาย ทายเธอบ้าง
อยากอยากเอ่ย เอ่ยคำ ย้ำแนวทาง
ตื้นตื้นลึก หนาบาง อย่างจริงใจ
แต่แต่ใจ ใจฉัน ดันติดอ่าง
กลัวกลัวน้อง น้องนาง นางสงสัย
ว่าว่าไอ้ ไอ้นี่ นี่มันใคร
อะอะไร ไรไม่รู้ ดูชอบกล
ต้องต้องแอบ แอบช้ำ ช้ำใจนัก
ความความรัก รักมัน มันสับสน
เจ็บเจ็บดวง ดวงใจ ใจเจ็บจน
เป้นเป็นคน คนน้อยใจ ไปอีกราย
เห็นเห็นเธอ เธอเดิน เดินกับเขา
ใจใจเรา เราแทบ แทบใจหาย
ช้ำช้ำใจ ใจติดอ่าง อย่างหมดลาย
อยากอยากตาย ตายแล้วเกิด ใหม่อีกครั้ง
20 เมษายน 2546 18:24 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
มาร์ค - ที่รักทำไมเธอถึงร้องไห้?
เจนนิเฟอร์ - เพราะฉันตื้นตันใจใช่ผิดหวัง
มาร์ค - แล้วทำไมยังทำท่าพะว้าพะวัง
เจนนิเฟอร์ - เพราะฉันยัง ต้องโดดเดี่ยวเปลี่ยวหัวใจ
มาร์ค - ทำไมถึงกุมมือฉันแน่นอย่างนี้
กลัวฤดี ที่เธอพร่ำ ทำหวั่นไหว
เจนนิเฟอร์ - ก็ฉันรัก เธอยิ่งกว่าสิ่งใด
มาร์ค - เอ๊ะ ! ทำไม ใยเธอจึงรักฉัน?
เจนนิเฟอร์ - คนบ้า!
ดื้อนัก หนักหนา ว่าไปนั่น
เลิกสงสัยได้แล้วถ้าแคร์กัน
จะพรุ่งนี้ อีกกี่วันฉันก็รัก
- ถึงจะมีกำแพง แสร้งขวางหน้า
จะไม่เกรงฤทธา กล้าประจักษ์
จะลองเล่ห์เสน่หา ท้าทายทัก
มาร์ค - อ้าว.ตายชัก อย่ารักฉันอีแบบนี้.
มาร์ค - เพียงเพราะฉันแตกต่าง อย่างนั้นหรือ?
เจนนิเฟอร์ - คนมันซื่อ มีสิทธิ์รัก ศักดิ์ และศรี
ถ้าไม่คิดอย่างนั้นได้ อย่างไรดี?
ถึงเวลาทุกนาทีรวมชีวิต
มาร์ค - อย่ามารักฉันเลย
หากเพราะฉันนั้นเคย เผยลิขิต
เพียงเข้าใจในเล่ห์ร้อย ถ้อยความคิด
ที่เตือนติด ลมลวง ท่วงทำนอง
เจนนิเฟอร์ - เป็นอย่างนี้ ก็อย่ามารักฉัน
หากรักนั้น มันไม่ควรคู่สนอง
ก็หยุดเถิด หัวใจ ที่ใฝ่ปอง
ปล่อยไปตามครรลองของเวลา
มาร์ค - อย่ารักฉัน
เพียงเพราะวันหมดหนทาง ห่างโหยหา
เพียงเพราะโลก เปลี่ยนผัน วันเวลา
อย่าได้อ้างโชคชะตา มาผูกพัน
เพราะเรื่องพวกนี้เกิดขึ้นไม่ได้
หากว่าเรามีใจไม่ไหวหวั่น
เปรียบเสมือนเงาชีวิตกันและกัน
ที่สะท้อนในใจฉันและใจเธอ
เจนนิเฟอร์ - อย่ามารักฉัน
เพียงเพราะวัน ผิดหวัง พลาดพลั้งเผลอ
หรือเป็นเพราะ สำนึกผิด พิษลมเพ้อ
หัวใจเธอ ไม่ควรตาย ในที่นี้
อย่ามารักฉัน
จนม้วยดิน สิ้นวัน สิ้นสันสี
จนสิ้นชาติสิ้นชีพปฐพี
ฉันอยากพาเธอบินหนีไปที่ฟ้า
พร้อมหัวใจของเธอ ไปบนนั้น
ฟ้าสีครามของวัน สุดหรรษา
มาร์ค - ฉันจะบอกเธออย่างไรดีแก้วตา
ที่รักจ๋า ฉันพูดจริง และจริงใจ
หากคนเราอยากเรียนรู้ที่จะรัก
ต้องรู้จักรสชาดทนเจ็บได้
เจนนิเฟอร์ -ใครจะทำเจ็บใจก็ช่างใคร
เมื่อสองเราจากไป ใครจะสน?
สุขสดชื่นบนผืนฟ้าแห่งนี้
คือถิ่นที่ ใฝ่ปอง ของทุกหน
เธออย่าทิ้งฉันนะ ถ้าอับจน
ฉันไม่อยากทุกข์ทน อยู่คนเดียว
มาร์ก -อย่าทิ้งฉัน โปรดอย่าทิ้งฉันไว้
อย่าสนใจ คำพร่ำเพรื่อ เมื่อประเดี๋ยว
อย่าไปเชื่อ อย่ารักฉัน คำนั้นเชียว
ชีวิตฉันคงห่อเหี่ยว ถ้าถูกทิ้ง
เจนนิเฟอร์ - อย่านะ อย่าทิ้งฉันได้ไหม
อย่าทิ้งคำ อย่ารักฉัน- ไว้ กับใจหญิง
ปล่อยให้ฉัน สิ้นหลัก ที่พักพิง
ก็ฉันรัก เธอยิ่งกว่าสิ่งใด
มาร์ค - อย่ามารักฉันเลย ฉันขอร้อง
ฉันรักใจ ที่มัวหมอง ของฉันได้
เจนนิเฟอร์ - ฉันคงทำไม่ได้หรอกนะยอดดวงใจ
เธอจะห้ามฉันอย่างไร้ ไม่มีทาง
เพราะฉันจะรักเธออย่างนี้
ทั้งชีวี ที่หมายปอง ไม่หมองหมาง
มาร์ค -อย่ารักฉัน- เพราะฉันห่วงดวงใจนาง
แสนบอบบาง ไม่เหมาะกับ คนเย็นชา
เจนนิเฟอร์ - อย่ารักฉัน เพื่อลืมวันอันโศกเศร้า
อยากให้เราเชื่อใจกัน มั่นใจกว่า
อยากให้รัก เพราะเธอรัก จากแววตา
นั่นแหละคือ คุณค่า ของรักจริง
มาร์ค - สองเราจะโบยบินไปที่นั่น
หลังพายุเธอกับฉันสันติ์สุขยิ่ง
เจนนิเฟอร์ - อบอุ่นเหมือนไอตะวัน ฉันแอบอิง
สวยสดพริ้ง เหมือนดาวหาง ทางความรัก
Jennifer Lopez - No Me Ames
Marc Anthony- Dime porque lloras?
Jennifer- De felicidad.
Marc Anthony- Y porque te haogas?
Jennifer- Por la soledad.
Marc Anthony- Y porque me tomas, porque haci mis manos y tus pensamientos te van llevando.
Jennifer- Yo te quiero tanto.
Marc Anthony- Y porque sera?
Jennifer- Loco testarudo,no lo dudes mas.Aunque en el futuro haya un muro enorme, yo no tengo miedo ...quiero enamorarme.
Marc Anthony- No me ames porque pienses que paresco diferente.
Jennifer- Tu no piensas que es lo justo ver pasar el tiempo juntos.
Marc Anthony- No me ames que comprendo la mentira que seria.
Jennifer- Si tu amor no meresco no me ames mas quedate otro dia.
Marc Anthony- No me ames porque estoy perdido ,porque cambie el mundo, porque es el destino. Porque ,no se puede somos un espejo y tu asi serias lo que yo de mi reflejo.
Jennifer- No me ames para estar muriendo dentro de una guerra llena de arripentimiento. No me ames para estar en tierra quiero alsar el vuelo con tu gran amor por el azul del cielo.
Marc Anthony- No se que decirte ,esa es la verdad ,si la gente quiere sabe lastimar.
Jennifer- Tu y yo partiresmo ellos no se mueven pero en este cielo sola no me dejes.
Marc Anthony- No me dejes ,no me dejes,no me escuches si te digo no me ames.
Jennifer- No me dejes, no desarmes mi corazon ,con ese no me ames.
Marc Anthony- No me ames, te lo ruego mi amargura dejame.
Jennifer- Sabes bien que no puedo, que es inutil, que siempre te amare.
Marc Anthony- No me ames pues te hare sufrir con este corazon que se llena de mil inviernos.
Jennifer- No me ames para olvidarte de tus dias grises quiero que me ames...solo tu
Marc Anthony- No me ames tu y yo volaremos uno con el otro y seguiremos siempre juntos.
Jennifer- Este amor es como el sol que sale tras de la tormenta ,como dos cometas en la misma estela...aaaaaa.
Marc Anthony- Noooooooooo mee amesss
Jennifer- No me ames
Marc Anthony- Nooooooooooooo me ames
Jennifer- No me ames...
หน้าส่วนตัว
2560
Calendar
Lovers
9 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
