ที่นี่ เดี๋ยวนี้

เพ่งน้ำในแก้วเกิด................กระแสกสิณ อณูก็ระเหยบิน...................เบิกฟ้า เป็นเมฆผสานจินต์...................จับโสต สดับนอ จิตเพ่งอณูน้ำกล้า...........เกิดแล้วจดจำ ที่นั่น ขณะนั้น น้ำแข็งละลายจากฟ้า..............ฟากสวรรค์

ปุยหิมะร่วงหล่นสรรค์...............เสกสร้าง

ละลายเลาะแม่โขงวัน..................เวียนเปลี่ยน

จากถิ่นราบสูงกว้าง................ก่อเกื้อมนุษยชน คนทิเบตเนตรชุ่มชื้น...................ชลไหล

กินดื่มอาบทุกสมัย.................มากล้ำ

จีนจ้วงพม่าเย้าไต....................เตือนติด

ม้งละหุลำโขงค้ำ.................เขตเลี้ยงชีวี วิถีตะวันทักถ้อย..............ทอระยับ

จูมพิตแม่โขงประทับ................ทิพย์เอื้อ

น้ำระเหยเกิดไอกลับ...............กลายสู่ สวรรฤา

ไหลผ่านลาวลุ่มเกื้อ...............เกียรติเลี้ยงตลอดมา

สากลคนข่าสู้.....................ศึกประจัน เลือดฝรั่งญวนไทยยัน..............ยุท้า

ญี่ปุ่นผ่านโขงกัน............ก็ประหัต ประหารนอ ปราสาททาสขอมบ้า.............บ่นน้ำลายใคร อสุจิไหลอนาถเนื้อ...............นวลนอง ปล่นฆ่าข่มขืนมอง.................มนุษย์ชี้ เลือดจามสู่สมุทรรอง...............รับสุข ทุกข์นา ป้อนเหงื่อเลือดทะเลนี้......................นับน้ำตามกสิณ

เลี้ยงถิ่นสเปนเกาะใต้............ต่อกระแส ฟิลิปปินส์แสบแผล..............เลือดร้อง ชวาสุมาตราแล..................เรือเชื่อม สู่นา เจ็บป่วยผ่านสมุทรพ้อง...........พิพาทเลี้ยงมาเลย์

เฮโลอังกฤษเร้า............เรียบเรียง

โปรตุเกสดัตช์เตรียมเสบียง...........บ่มไว้

ทาสจีนทาสแขกเสียง................โศกสลด

หนอง-เลือด-เหงื่อทาสใช้...............เชิดค้าอารมณ์

ที่นี่ เดี๋ยวนี้

ผสมผสานจากต้นน้ำ................นำเห็น

ดับเกิดดับเกิดประเด็น..................เด่นด้วย

กิน-นอน-เกิด-ปี้เป็น...................ปล้นฆ่า

ปรากฏสากลม้วย.............ใหม่สร้างทุกสมัย

น้ำเมื่อเปลี่ยนรูปแล้ว................ระเหยหาย

สู่ฟากฟ้ากระจาย........................จิตอึ้ง

แล้วตกสู่แก้วกลาย.....................เหมือนเก่า

อุบลราชธานี

๑. ข้าวเหนียวใส่ปากป้อน............แต่เกิด

ลาบเป็ดแม่เฮ็ดเลิศ....................รสฮู้

กินง่ายอยู่ง่ายเถิด....................ฮักลูก

หากเผ็ดให้หัดสู้.....................สั่งให้อดทน

๒. ฝึกฝนจนฮู้จาก...............ประสบการณ์

หลากวัฒนธรรมอาหาร............แห่งนี้

ก๋วยจั๊บเวียดนามผสาน.............น้ำแจ่ว ลาวเนอ

เมี่ยงสดหมูยอชี้....................ช่องเคล้าคลุกนัว

๓. ซิ้นงัวถั่วงอกต้ม..............ผสมตาม บะหมี่ลวกสี่ชาม..................จ่ายให้

อย่ากินเฮ็ดมูมมาม...............คำแม่ สอนเนอ ลูกเติบโตจนใกล้.................เกือบต้องเข้ากรุง

กรุงเทพมหานคร

๔. มุ่งเพียรเรียนรู้หัด................ซื้อหา

แม่ส่งเงินบ้านมา...............เมื่อพร้อม ให้ซื้อกับข้าวปลา..........เป็นหมด

ไทยฝรั่งญี่ปุ่นล้อม...........เลือกเป้าสวาปาม

๕. ถามสเต๊กพิซซ่านี้.........อยู่ไหน

เทมปุระซูชิใจ...................เรียกร้อง

กินแกงกะทิไทย...............ยิ่งถนัด

กลางแหล่งสยามจ้อง..........จะซื้อเสาะแสวง

๖. แบ่งกาแฟเลิศเคล้า........รสขนม

พบรักเธอเมื่อชม..............ชื่นใกล้

เมื่อเด็ดดอกฟ้าสม................ใจอยาก

เธอเรียกกลับบ้านให้..............หัดรู้รักเธอ

เชียงใหม่

๗. เสนอบอกหื้อหัดฮ้อง...........ภาษา

อู้แบบคนล้านนา.........นับได้

มือป้อนใส่ปากฮา.............ข้าวนึ่ง

ไส้อั่วน้ำพริกให้............เสาะทั้งนครพิงค์ ๘.แม่หญิงพาลิ้มรส.........ข้าวซอย ลาวแบบเฮาก็พลอย..........ม่วนแต้ ม่วนลิ้นรสคิงคอย................ไปกาด แกงอ่อมยะหื้อแม้...........บอกแล้วอิ่มหลาย

๙.คล้ายฮักฮาม่วนอ้าง............อาหาร

ม่วนจวบจนแต่งงาน..........อยู่เหย้า

น้ำเงี้ยวยะหื้อจาน..............อันใหญ่

กิ๋นอีกขนมเส้นเคล้า...........คลุกโต้ย-เปิงใจ

..............................…

๑๐. ไทยญี่ปุ่นฝรั่งอ้าง............วัฒนธรรม

หลากรสความรักจำ................จดเข้า

แต่เล็กเติบใหญ่นำ................น้อมละเลียด ระลึกนอ