2 พฤษภาคม 2546 16:37 น.

เป็นคนดีไม่ได้

เพลงน้ำค้าง พร่างหล่น บนใบหญ้า
หยาดน้ำตา ก็ตกรอง ต้องปลอกหมอน
คนอ่อนหวาน อ่อนไหว ใจอาวรณ์
เหมือนลมร้อน มากรีดใจ ให้เจ็บจำ

ฉันอกหัก ตามระเบียบ เรียบร้อยแล้ว
ไม่เหลือแวว คำหวาน เคยหว่านพร่ำ
เหลือแต่ซาก เศษดิน ไร้ศีลธรรม
กลั่นลำนำ เพลงเลว เหลวแหลกทราม

คือบทเพลง บรรเลงลม ความล้มเหลว
แห่งห้วงเหว เศษซาก ขวากและหนาม
เปื้อนอัปปรีย์ ปี้เปรต กิเลสกาม
บันทึกตาม อารมณ์ ระทมนี้

น้ำตาเปรอะ เลอะเปื้อน เหมือนคนบ้า
ขวัญผวา เยี่ยงสัตว์ ยิ่งบัดสี
เมื่อรักมัน จัญไร ไม่มีดี
เธอจึงไม่ปรานี ย่ำยีใจ

ไม่อยากเป็น คนดี ให้ยีย่ำ
อยากระยำ ช้ำชั่ว มั่ววิสัย
ประกาศกล้า ท้าโลก โศกบรรลัย
เป็นคนดี ไม่ได้ ก็ไม่เป็น

1435

love

comment

29 เมษายน 2546 18:17 น.

เค็มเกลือ เมื่อหวานเกิน

เชษฐภัทร วิสัยจร

เราไม่ควรพบกันเลยวันนี้
ถวิลหวังเหว่ว้าทุกนาที
เจ็บฤดี พี่ช้ำ ยอกย้ำเตือน

พิษคำหวาน หว่านซ้ำ ย้ำว่าหวาน
หนึ่งน้ำตาล ฝานน้ำผึ้ง ซึ้งเสมือน
หวิวคำหวาน หว่านคำพิษ บิดคำเบือน
คำเธอเฉือน เชือดนั้น ช่างบั่นทอน

เมื่อดอกไม้รายทางถูกร้างทิ้ง
วาจาหญิง ก็สิ้นค่า พาทอดถอน
บาดรสคำ ยิ่งช้ำใจ วิสัยจร
จึงกลั่นกลอน รอนร่ำ เพ้อรำพัน

อันรสเกลือ เหลือชิม ลิ้มรสขม
ยิ่งระทม ชโลมโชก ความโศกศัลย์
ไหนเคยบอก จะรักพี่ แม้กี่กัลป์
นิจนิรันดร์ ดั่งรสเกลือ เหลือความเค็ม.

โอ้ว่าเอ๋ย อกเอย ไม่เคยเศร้า
ครั้งสองเรา เคยร่วมทุกข์ สุขเกษม
หนุนอกอิ่ม จิ้มลิ้ม ช่างอิ่มเอม
แสนปรีดิ์เปรม เข้มข้น ล้นอุรา

แล้ววันนี้ น้องบอกมา ว่าไม่รัก
ช่างหาญหัก หัวใจ ให้โหยหา
เปลี่ยนรสเกลือ เหลือรอยพร่ำ หยาดน้ำตา
ชีวิต พี่ก็ไร้ค่า ราคาคน

ว่ากากเกลือ เหลือกิน หมิ่นใจพี่
ถึงย่ำยี ที่เคยภักดิ์ สักกี่หน
จะไม่ขอเคืองโกรธ โทษยุบล
จะฝืนทน รอยช้ำ ย้ำและตรอง

จะหลบลี้หนีไปอย่างไร้ค่า
นะแก้วตา อย่าหนักใจให้หม่นหมอง
ไม่เหลือเยื่อ เกลือกิน แม่ลิ้นทอง
น้ำตานอง ต่างรสเกลือ เหลือใจเอย

2568

love

comment

23 เมษายน 2546 16:21 น.

ภาษาไทยที่ถูกต้อง?

เชษฐภัทร วิสัยจร

ภาษาไทย ใช้อย่างไร ให้ถูกต้อง
ใครใคร่นึก ตรึกตรอง ต้องศึกษา
แล้วติดตาม ถามผู้ รู้วิชา
หลากความคิด หลายสาขา นานาจิตตัง

ผมถามครู ภาษาไทย ได้คำตอบ
คุณครูชอบ ตำรา เขาว่าขลัง
- ท่านพระยา อุปกิตฯ ศิษย์จงฟัง
จงถือเป็นที่ตั้ง ทุกครั้งไป-

ผมลองถามผู้ศึกษาศิลาจารึก
 - ฮู้จักศึก ขุนสามชน จั๊กหนไหม?
นั่นแหละกือ ตี้มา ภาษาไทย
น้ำมีปลา ฟ้าใส กูใคร่มี-

ถามความเห็นผู้เชี่ยวชาญโองการแช่งน้ำ
-ไฟวาบจตุราบายแผ่นขว้ำ ย้ำเป็นที่
นั่นแหละคือ ตัวอย่าง ทางที่ดี
มอญเขมือบหาง อักขรวิธี ที่ท่านทำ-

ถามความเห็นนักเรียนนอกช่วยบอกหน่อย
-ไอไม่ค่อยรู้ *ชิต* คิดแล้วขำ
โนคอนเส็ปต์ ภาษาไทย ไม่เคยจำ-
อ้าว เวรกรรม! คุณคนไทย ไม่ใช่หรือ?

ลองไปถาม อาโก ขายก๋วยเตี๋ยว
แกเลยพาง ปากเบี้ยว เลี้ยวทำบื้อ
-เส้งเล็กหมก เหลือเส้งหย่าย อาวม้ายลื้อ
นี่แหละคือ ภาษาไทย อั๊วช้ายเป็ง-

แล้วลองถามคุณพี่ คนอีสาน
ผู้รับจ้าง ล้างจาน งานกระฉับกระเฉง
-ฮ่วยบักหล่า บ่ได้ตั๋ว เอื้อยซั่วเอง
ภาษาเก่ง เอื้อยหนา ภาษาลาว-

ลองสัมภาษณ์ พวกสายเดี่ยว เดินสยาม
ให้นิยาม ภาษาไทย  ในวัยสาว
-ภาษาไทย หรือค่ะ อุ๊ยว๊ะว้าว!
ชั้นตอบแล้วจะด้ายดาว จากเทอร์ไหม?-

ผมยิ่งถาม ยิ่งมึน เหมือนยิ่งบื้อ
อะไรแท้ อะไรคือ อะไรใช่
อะไรถูก แล้วต้องตาม ความคิดใคร
มันยังไง ยังงง สงสัยจริง

สิ่งนี้คือ ชีวิต ของภาษา
ธรรมดา เปลี่ยนไป ไม่หยุดนิ่ง
ใช่ความผิด เพียงคิดต่าง เพื่ออ้างอิง
มิใช่สิ่ง ให้ยึดติด อนิจจัง
:)

2327

love

comment

22 เมษายน 2546 02:43 น.

ความพอใจกับฉันทลักษณ์

เชษฐภัทร วิสัยจร

อะไรคือ ฉันทลักษณ์?
หนูไม่เคยรู้จัก นึกหนักหนา
คิดทบทวน ครวญใคร่ ใช้ปัญญา
ใยคนถือ กันมา น่าสนใจ

หนูจึงถามคุณครูสอนภาษา
คุณครูขา -ฉันทลักษณ์- รู้จักไหม?
คุณครูยิ้มให้พลัน ตอบทันใด
-ฉันทะ- คือความพอใจไม่ใช่หรือ?

ส่วน-ลักษณ์- แปลว่า ลักษณะ
ครูตอบนะ ตอบตาม คำถามซื่อ
โบราณเพียงกำกับไว้ ให้ฝึกปรือ
อย่ายึดถือ อวดอ้าง อย่างงมงาย

-ฉันทลักษณ์- ก็คือ ลักษณะของ-ฉัน-
พอใจเรียน เขียนกัน มันก็ง่าย
ส่งคำซื่อ สื่อความใน ไม่ต้องอาย
วาดลวดลาย ไปตาม ความในใจ

แต่หนูเคยได้ยินคน เขาบ่นว่า
ฉันทลักษณ์ ยากหนักหนา สารภาพได้
บังคับโน่น บังคับนี่ ทุกทีไป
-ฉันทะ- แทนความพอใจ ใช่แน่หรือ

แล้วทำไม คนเขียนกลอน ค่อนประเทศ
จึงยึดเหตุ ปัจจัย ในความทื่อ
ยึด-ฉันทะ- มาบังคับ กับลายมือ
หนูตีบตื้อ งุนงง สงสัยจัง

:)

1840

love

comment

21 เมษายน 2546 13:04 น.