22 สิงหาคม 2546 21:55 น.

ชีวิตรัก หนุ่มอักษร

เชษฐภัทร วิสัยจร

เกิดเป็นหนุ่มอักษรอ่อนใจนัก
หากริบ้ากล้ารักสาวอักษร
แม้เป็นชายเชี่ยวชาญเชิงกานท์กลอน
เสียงแคะค่อนขอดคำยังกำจาย

ว่าเบื่อหนุ่มใจเบาซ้ำเจ้าชู้
เบื่อคำหวานผ่านหูมิรู้หาย
เบื่ออารมณ์อ่อนไหวหัวใจชาย
เบื่อ-อักษร-เรียงรายขายริมทาง

1813

love

comment

11 สิงหาคม 2546 22:25 น.

แม่

เชษฐภัทร วิสัยจร

บักหล่าลูกคึดเบิ่งตี๋ 
เบิดชั่วชีวี 
บ่ฮักเจ้าแม่สิฮักไผ? 

ฮักลูกฮักเบิดหัวใจ 
อันตรายใดใด 
แม่คุ้มแม่ครองป้องกัน 

สายเลือดหล่อเลี้ยงผูกพัน 
อุ้มเจ้าในครรภ์ 
เก้าเดือนแม่อดแม่ทน 

จวบมื้อเจ้าเกิดเป็นคน 
ลำบากลำบน 
แม่เลี้ยงเบิ่งเจ้าเฝ้าชม 

หยดเลือดฮินผ่านผสานผสม 
กลั่นเป็นน้ำนม 
จากอกให้เจ้าดื่มกิน 

แม่คึดแต่ฮอดเจ้าเฝ้าถวิล 
สะอื้นไห้ได้ยิน 
แม่โอบแม่ออยแม่โอ๋ 

ท่ามือเจ้าเติบเจ้าโต 
เซาฮ้องเยโย 
สิส่งเจ้าเข้าฮ่ำเข้าเฮียน 

หัดเว้าหัดอ่านหัดเขียน 
ให้จักพากเพียร 
สิได้เป็นเจ้าคนนายคน 

แม่ยากแม่อดแม่ทน 
เบิดเว็นสาละวน 
แลกเงินด้วยเหงื่อแฮงงาน 

เหงื่อแม่แลกค่าวิชาการ 
หวังเจ้าพบพาน 
ความฮู้ที่คู่คุณธรรม 

ให้เจ้าให้จื่อให้จำ 
รอมชอมน้อมนำ 
บ่อวดโตบ่อ่งโผงผาง 

อ่อนน้อมนำแถวแนวทาง 
ที่เพิ่นจัดวาง 
ฮู้หลบฮู้หลีกปลีกหนี 

เฮ็ดแต่คุณธรรมควมดี 
เสียสละชีวี 
ซื่อสัตย์สุจริตอุทิศตน 

อย่าสุบอกว่าฮักแม่จั๊กหน 
ขอเจ้าฮักประชาชน 
ประเทศชาติประชาธิปไตย 

ศาสน์กษัตริย์ขัตติยะราชาไทย 
ด้วยควมจริงใจ 
จวบจนคนเขาออนซอน 

ย่อนเจ้าเซื่อคำแม่สอน 
ทุกบททุกตอน 
แม่กะอิ่ม กะเอิบอุรา 

บ่ได้หวังให้เจ้าหัวซา 
หาหยูกหายา 
เลี้ยงแม่หวังชอบตอบแทน 

ฮักแม่สิบ่ทวงบ่หวงบ่แหน 
ตราบสิ้นดินแดน 
แม่กะฮักเจ้าเบิดหัวใจ 

คำแปล
1. บักหล่า แปลว่า พ่อหนุ่ม ( ในที่นี้เป็นสรรพนามบุรษที่สองแทนลูก ) 
2. คึด แปลว่า คิด
3.เบิ่งตี๋ ( ทำหน้าที่เป็นหน่วยเสริมในประโยค )แปลว่า ดูสิ
4. ไผ แปลว่าใคร
5. เบิด หรือ เหมิด ( แล้วแต่สำเนียง ) แปลว่า หมด
6. มื้อ แปลว่า วัน
7. เบิ่ง แปลว่า ดู
8. ฮิน แปลว่า ริน
9. คึดฮอด แปลว่าคิดถึง
10. ออย แปลว่า โอ๋
11. ฮ้อง แปลว่า ร้อง
12. เบิดเว็น แปลว่า หมดวัน
13. ออนซอน แปลว่า ชื่นชม ยินดี
14. ย่อน แปลว่า เพราะว่า
15. หัวซา แปลว่า สนใจ
16. อ่ง แปลว่า หยิ่ง

1830

love

comment

17 มิถุนายน 2546 08:53 น.

อักษราจาริยบูชาบท

เชษฐภัทร วิสัยจร

ลิขิตถ้อยร้อยคำลำนำขับ
เสน่ห์ศัพท์รับคลอเสนาะสาร
เจิดจรัสแจร่มรสพจมาน
จรดจารกวีแววแก้ววิเชียร

อภิวาทคณาจารย์สารเรียงร้อย
สิบนิ้วน้อยค่อยประณตบรรจดเศียร
กราบลงแทบแนบพื้นผืนมณเฑียร
สืบเสถียรสิทธาเทวาลัย

ศิษย์ขอกราบคุณครูผู้รู้คิด
ให้หล่อหลอมเนรมิตชีวิตใหม่
เพื่อชี้ทางถูกต้องผ่องอำไพ
ให้รู้แจ้งประจักษ์ใจได้เห็นจริง

เพื่อได้คิดได้เขียนเพียรศึกษา
แทรกจรรยาสารพันทุกสรรพ์สิ่ง
เป็นที่พึ่งแหล่งพักเป็นหลักพิง
เพื่อติติงสิ่งใดควรไม่ควร

ผู้ปลูกบ้านสีเทาของเรานี้
ท่านถักร้อยชีวีที่ท้ายสวน
แต่งกิ่งกล้าชงโคโล้ลมทวน
จนผลิดอกออกยวนชวนให้ชม

ศิษย์ขอกราบคุณครูรู้คุณท่าน
อภิวาทด้วยวิญญาณผสานผสม
ด้วยธูปเทียนดอกเข็มอันเข้มคม
ยอดหญ้าแพรกแทรกคารมคมรสคำ

ศิษย์สำเหนียกสำนึกเมื่อศึกษา
ร้อยตำราเล่าเรียนพากเพียรพร่ำ
ขอแนวคิด ความรู้คู่คุณธรรม
จงหนุนนำสมมนัสสวัสดี

แห่งมหาเทวาลัยมไหศวรรย์
เพื่อสร้างสรรค์ครรลองทุกท้องที่
อักษรศาสตราวุธยุทธวิธี
คือวิถีทำนองของครูบา

เสน่ห์ถ้อยร้อยคำลำนำขับ
เสนาะศัพท์สำเนียงเสียงภาษา
เราทั้งผองเพื่อนรักอักษรา
อภิวาทวันทาคณาจารย์

1801

love

comment

11 มิถุนายน 2546 08:46 น.

บทไหว้ครู

เชษฐภัทร วิสัยจร

ดุริยศัพท์ ขับคลอ เสนาะเสียง
ร้อยร่ำจำเรียง
เจิดจรัส แจร่มรส พจมาน

อภิวาท อภิมหาคณาจารย์
ฉบังฉบับประดับปาน
ประหนึ่งมาตรปราศจากมลทิน

ศิษย์ขอฝากฝังชีวิน
ศึกษาศาสตร์ศิลป์
กับครูผู้สร้างผู้สรรค์

ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาสารพัน
ผู้รู้ผ่อนผัน
เสมอเสมือนบิดามารดา

สั่งสอนจารีตจริยา
ให้นึกศึกษา
ให้เหตุให้ผลจดจำ

ให้เขียนเพียรพากตรากตรำ
ยึดถือคุณธรรม
สำเหนียกสำนึกตรึกตรอง

ร้อยคืนหมื่นวันกลั่นกรอง
ขีดขั้นครรลอง
ความรู้ต้องคู่ความดี

ศิษย์ฝากศิษย์ฝังชีวี
ด้วยศักดิ์ด้วยศรี
ด้วยใจกตัญญูรู้คุณ


ดอกเข็มเติมเข้มเต็มบุญ
ให้นำให้หนุน
ให้สติปัญญาเฉียบคม

หญ้าแพรกแทรกผ่านผสานผสม
สื่อเจตนารมณ์
รู้ถ้อยทำนองตรองความ

เพื่อเรียนเพื่อรู้ผู้ตาม
รู้ผิดคิดถาม
ดำเนินเดินแบบแยบยล

จับจุดประจักษ์ใจจวบจน
เกิดประสิทธิผล
สำเร็จเป็นบัณฑิตสถิตไทย

เพื่ออุทิศด้วยชีวิตจิตใจ
แน่วแน่แก้ไข
ปัญหาของชาติบ้านเมือง

สยามรัฐจักรุ่งจักเรือง
ประเทศไม่เปล่าเปลือง
ความรู้ต้องคู่คุณธรรม

ขอเดชกตัญญูคุณหนุนนำ
แรงพากตรากตรำ
ให้ศิษย์สำเร็จสวัสดีฯ

2417

love

comment

1 มิถุนายน 2546 09:26 น.