30 พฤศจิกายน 2552 17:28 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
๑.นกน้อยบินทั่วฟ้า.................พลางฝัน
ตามแต่เสรีสรรค์..................... เสกสร้าง
เหนือใต้ออกตกวัน................เวียนเปลี่ยน
วาดเขตผืนฟ้ากว้าง................. เกิดด้วยปีกบิน
๒.เหนือจินตนภาพห้วง.............หัวใจ มนุษย์เนอ
ประวัติศาสตร์แต่งแต้มนัย.............นับย้ำ
ขีดชาติขีดศาสน์ไข.........................คามเขต
แล้วรบราฆ่าห้ำ-................... หั่นเหี้ยนเวียนหัว
๓.ตัวนกบินผ่านย้อน.............ยูนนาน
เหนือเหตุจินตนาการ...............เกลื่อนพื้น
จงกั๋ว ชาติ ฮั่นขาน.............คะนองเข่น ฆ่าเฮย
หวังผนวกไตก็สะอื้น................สะอึกร้องคร่ำครวญ
๔.ทวนลมบินเยี่ยมท้อง............ถิ่นลาว
กระพือปีกเหนือเลือดคาว..........คละคลุ้ง
ลาว ม้ง ถูก ฝรั่ง ฉาว...................เฉือนเชือด
ปล้นฆ่าข่มขืนฟุ้ง-.....................เฟะอ้างศิวิไลซ์
๕.ไปทิศตะวันตกร้อง...............รัฐฉาน
ไตใหญ่ไตลื้อชาญ.....................เชี่ยวสู้
อิสระภาพบันดาล......................ดึงส่ง
เอกราชประกาศกู้....................กึกก้องตองยี
๖.บินหนีลงใต้ถิ่น....................ล้านนา
ใต้ปีกประวัติศาสตร์ปรา-..........กฏจ้อง
เจียงใหม่หลีกย้ายจา-................รึกเขต นครเฮย
ไท พม่าผลัดผนวกต้อง..............ต่อสู้สองนคร
๗.ตอนหงสาบุกสู้.....................ไม่หนี
เพื่อเกียรติอยุธยาศรี...............ศักดิ์ซึ้ง
หมดศึกพม่าบุกตี......................เขมรต่อ ญวนเฮย
บุกทิศใต้ยึดทึ้ง.........................ทั่วทั้งมลายู
๘.สูสีจินตนภาพสร้าง...............ประวัติศาสตร์
ทั้งปัตตานีวาด.........................ภาพไว้
นครศรีพระธรรมราช...............ฤทธิเดช
หลอมหล่อผู้คนใช้....................เชือดเนื้อเถือลง
๙.คงละเบงด้วยเลือดเอื้อ..........อำนวย
ขีดระเบียบรัฐชาติสวย..............ศาสน์อ้าง
จริงเกิดทรัพย์สินรวย................บางขณะ
หลายขณะก็วิบัติสร้าง................ศึกร้อยหมื่นหน
๑๐.บนฟ้ากว้างกว่ากว้าง...........วิหคบิน
สูงส่งเหนือแผ่นดิน....................ทุกผู้
อยู่เหนือทุกดวงจินต-..........นาแห่ง มนุษย์เฮย
ย่อมเกิดอิสระรู้.......................สุขซึ้งมหาศาลฯ
23 ตุลาคม 2552 19:10 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
๑. ข้าวเหนียวซิ้นทอดนี้ นำฮัก
จากเอิกยายประจักษ์ จิตข้อย
ซี้นงัวรสแซบคัก คือกับ
กินแซบแต่ยังน้อย นึบข้าวคลุกนัว
๒. อยู่ครัวยายนึ่งข้าว ขมีขมัน
ยามไก่บ่ทันขัน คึกฮ้อง
กรนตะเว็นหลับนอนฝัน ฟ้ามืด
ซิ้นทอดกลับปลุกท้อง ทิ่มด้วยกลิ่นหอม
๓. กลิ่นพร้อมปลุกไก่แจ้ จากนอน
ตะเว็นยุรยาตรจร แจ่มฟ้า
หลานชายบอกลาหมอน เมี้ยนเก็บ
ย่องย่างฮอดครัวบ้า บ่นฮ้องหิวหลาย
๔. ยายเฮ็ดข้าวสูตรข้อย คึดจำ
สูตรสอดซิ้นงัวนำ แนบปั้น
ข้อยกินแซบทุกคำ ข้าวสุก
คึดฮอดควมฮักนั้น เนื่องย้อนตอนหลัง
---------------
๕. ตั้งสติเบิ่งจิตให้ เห็นทัน
ตายเปลี่ยนเกิดเวียนผัน ผ่านสิ้น
ยายตายแต่ยังฝัน เฝ้าอิ่ม ใจเนอ
จากรสนัวทอดซิ้น สื่ออ้างเอิกยาย
๖. ฮักหลายแฮงคึดน้ำ- ตาไหล
เพิ่นอยู่สวรรค์ชั้นใด ปากฮ้อง
แซบซิ้นทอดสอดใน ข้าวนึ่ง
คึดฮอดควมฮักท้อง ถั่งทึ้งเถิงเศียร
---------------------
๗. กาลเปลี่ยนบ่เปลี่ยนเต้น ตามกาล
แม้เติบใหญ่ใจชาญ เชี่ยวฮู้
ซิ้นทอดที่โปรดปราน ยังโปรด
เปลี่ยนแต่คนทอดสู้ ตื่นเซ้าเข้าครัว
๘. ควมนัวซิ้นทอดท้น แทนฮัก
จากเอิกเมียประจักษ์ จิตข้อย
ข้าวเหนี่ยวนึ่งหอมคัก คอยปลุก
หอมกลิ่นข้าวปั้นน้อย ปลุกให้ไก่ขัน
๙. บันดาลเนรมิตเอิ้น องค์ตะเว็น
แสงสาดอุ่นกลืนเย็น เยียบไว้
บอกลาพระจันทร์เพ็ญ เพิ่นส่ง ไอเนอ
ตรลบกลิ่นซิ้นไกลใกล้ เกลื่อนเคล้ากลิ่นหอม
๑๐. พร้อมกลิ่นควมฮักเจ้า จัดจาน
เมียฮักเอิ้นผัวขาน ตื่นแล้ว
กินซิ้นทอดนัวนาน เนื้อแซบ
กลิ่นฮักบ่เคยแคล้ว เคลื่อนคล้อยลอยหายฯ
อธิบายศัพท์
ซิ้นทอด - เนื้อเค็มทอด
เอิก - อก
งัว - วัว
นัว - กลมกล่อม
ตะเว็น - ตะวัน
เมี้ยน - เก็บ
คึด - คิด
คัก - ถึงใจ
1 ตุลาคม 2552 02:43 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
๑. สุริยะระอุเร้า................แรงไฟ
แสงสาดอำนาจไอ.............อัดร้อน
ประสานจุดเกิดดับไตร-........ภพเชื่อม
ปฐมเหตุจักรวาลย้อน...........ยกย้ำนำดู
๒. มนูสรรพสัตว์แย้ง.............โยงเวียน
พวกจิตเหี้ยมโหดเบียน-..............เบียดบ้า
มากโลภโกรธหลงเพียร.............พาหมก
ย่อมนรกลงโทษท้า....................เถื่อนด้วยตะวันเพลิง
๓. เถกิงไฟไพจิตรจ้า................จักรวาล
แรกแหล่งแห่งธรรมทาน...............ทิพย์ให้
หลอมอณูอเนกสาร.....................เสมอภาค
ทุกประโยชน์ทุกโทษใช้...............เชื่อมทั้งไตรภูมิ
๔. ปูมจุติสัตว์โลกเอื้อ.................อานิสงส์
อำนาจอาทิตย์องค์....................โอบอ้อม
สรรพสัตว์ชีพดำรงค์..................ด้วยพระเดช พระคุณเฮย
ผืนโลกภพเพียบพร้อม................พิพัฒน์ด้วยรังสี
๕.ตะวันชี้ชวนโลกคล้อย............โคจร
ตามทิพย์สุริยะพร.....................เพิ่มอ้าง
หมุนเวียนเพิ่มเปลี่ยนถอน.............ฐานะสัตว์
.นรกโลก โลกนรกสสร้าง..............สลับย้อนโยงใย
๖. ให้สัตว์เห็นโลกรู้.....................รสธรรม
โลภโกรธหลงหลบจำ...................จิตกลั้น
สร้างสติกุศลนำ...........................หนุนเนื่อง
ทุกข์สุขศึกษาขั้น.........................ขีดร้อยบทเรียน
๗. เพียรย่อมล่วงทุกข์ซ้อง..............เสียงสวรรค์
นำจิตสู่ดวงจันทร์..........................แจ่มฟ้า
เสวยรสอยู่แดนอัน.......................เอมอิ่ม ทิพย์เฮย
ผัสสะทิพย์แก่กล้า........................เกิดด้วยบุญหนุน
๘. จันทร์หมุนวนวุ่นเลี้ยง....................โลกา
หลอกล่อรังสีวา- ..............................ริศด้วย
ดึงและดูดตามภา-..........................วะแห่ง แขเฮย
.สัตว์จะเกิดจะม้วย..........................เหมาะตั้งตามคดี
๙. ตรีภพเมื่อครบเข้า...................แนวขนาน
อาทิตย์-โลก-จันทร์บาน.................เบิกซ้อง
สรรพสัตว์ทุกภพประสาน...............เสียงกระหื่ม ฮือแฮ
เพราะเพ่งพิศกันจ้อง.....................ประจักษ์แจ้งความจริง
๑๐. สรรพสิ่งวงวัฏเกื้อ..................กูลสนอง
อาทิตย์-โลก-จันทร์ครอง.......................ครบถ้วน
สัตว์ใดเล่าริผยอง............................เผยอขัด ขืนนา
เกิด-ดับ-มืด-สว่างล้วน.........................หลีกแล้วปล่อยวาง
6 กันยายน 2552 11:16 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ลักยิ้มเล็กใหญ่
คนใกล้เคียงกัน
ส่งภาพสัมพันธ์
ไร้ชั้นรวมชน
แรกแย้มรอยยิ้ม
สวยพิมพ์ส่งผล
สร้างเพื่อนสรรพพล
สู้พ้นสรรพภัย
กลบบิ้งแกมเบื่อ
สืบเยื่อสายใย
ซึ้งจินต์สินใจ
ให้ท่านให้ทาน
รสยิ้มมีรส
หวานสดใหม่หวาน
บานลักยิ้มบาน
นำจารจิตนำ
ยิ้มรับรับยิ้ม
จำยิ้มพิมพ์จำ
กรรมดีต่อกรรม
ลองทำย้ำลอง
ยิ้มอย่างแยบยล
ผลิตผลเพื่อนผอง
ต่างตามตรึกตรอง
กลั่นกรองการไกล
ถ้าชูธรรมเชิด
ยิ้มเถิดอย่างไทย
คุณเหนื่อยแค่ไหน
ละไว้ลงวาง
เล็กใหญ่ลักยิ้ม
จะพิมพ์ใจพลาง
เพื่อท่านแผ้วถาง
เส้นทางสุขเทอญ
25 สิงหาคม 2552 12:01 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
แม้มิได้กินไจแอ้นท์แสนอร่อย
จะทำหมูกะทะน้อยคอยเสนอ
มิได้มีข้าวปั้นอันเลิศเลอ
ขอป้อนเธอด้วยข้าวเหนียวเคี้ยวอย่างมัน
แม้มิใช่ซิซเลอร์เสนอหน้า
จะลองป้อนปลาร้าพาสุขสันต์
พลาดโมโม่พาราไดซ์เจ็บใจกัน
ปิ้งไส้กรอกให้เธอพลันตื้นตันใจ
พลาดโกโกแกงกะหรี่รสญี่ปุ่น
ลองข้าวปุ้นกับน้ำปลาข้าวหน้าไก่
สกูซี่พิซซ่าถ้าพลาดไป
ฉันก็จะเจียวไข่ให้เธอกิน
แม้มิได้หม่ำอะไรยิ่งใหญ่นัก
แต่ยังหนักหัวใจไม่สุดสิ้น
พุงยังโตอยู่ต่อหน้าน้ำตาริน
ย้วยย้วยปลิ้นกันใหญ่เจ็บใจเอย