17 มกราคม 2554 10:13 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
จี่ข้าวจี่ผิงไฟมองไอหมอก
ที่เย้าหยอกกับแสงแห่งสรวงสวรรค์
เห็นน้ำมูลยิ้มยิ้มรับกับตะวัน
หมอกกับแสงจับมือกันให้ฉันดู
จี่ข้าวจี่จี่หนังควายไว้คลายหนาว
ปลาฮากกล้วยกินกับข้าวแต่เช้าตรู่
แสง-หมอก-น้ำสร้างพลังหลังวันครู
พร้อมต่อสู้อยุติธรรมเหยียบย่ำเฮา
จี่ข้าวจี่แล้วจับมือถือคำสัตย์
จะยืนหยัดแน่วแน่จนแก่เฒ่า
เสียงเสียงนี้แม้แร้นแค้นแสนแผ่วเบา
จะคอยเว้าปลุกคนล้มให้ลุกยืน
29 ธันวาคม 2553 21:57 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เก็บความรู้สึกแย่แฝงแง่คิด
ดีชั่วและถูกผิดคิดครวญถาม
วันทั้งวันเศร้าสนุกทุกข์ติดตาม
พิเคราะห์ยามกินข้าวเย็นเน้นก่อนกลืน
กลืนที่ผิดที่พลั้งหวังแยกย่อย
กระเพาะน้อยแยกสุขสมทุกข์ขมขื่น
ตับ-ลำไส้เล็ก-ใหญ่อยู่สู้หมดคืน
รอจนตื่นมายิ้มรับกับตะวัน
ยิ้มแรกแย้มแก้มบุ๋มกรุ้มกริ่มนัก
มอบความรักให้วันใหม่อย่างใจฝัน
ทุกข์สุขถ่ายลงส้วมทิ้งลิงโลดพลัน
กดน้ำแล้วก็ลืมกันเท่านั้นเอง
26 ธันวาคม 2553 23:51 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
อยากไห้ย้อนอยากบักต่องแหล่ง
หิวแฮงฮ้องนำน้ำตาไหล
บักพิผ่วนกินแทนแสนเสียใจ
บ่ได้บักต่องแหล่งยามแลงเฮา
บักสีดาบักเขียบก็บ่มัก
เลือกคักเป็นตาหน่ายอยากอายเขา
บักยางบักนัดก็บ่เอา
เซาเซาข้อยเมื่อยสิเฮ้ดนำ
ว่าแล้วย่างไปทางหลังบ้าน
ถือจานวางไว้เทิงตั่งตำ
ขี้คั่นคากหักขาเฮ็ดเป็นคำ
ป้อยย้ำอีหล่านี่ข้าวแลง
26 ธันวาคม 2553 15:49 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
สวัสดีปีกระต่ายก่ายหน้าผาก
โอดโอยกับทุกข์ยากจากปีเสือ
ปีเก่าเห็นฝูงกระต่ายตายเป็นเบือ
ที่เป็นเหยื่อเถิดดูไว้รู้ให้ทัน
ดูกระต่ายกับเต่าโง่เง่าเบ่ง
หากคนเก่งมัวประมาทย่อมพลาดฝัน
ทั้งสงสารเจ้ากระต่ายหมายพระจันทร์
แต่ไม่หมั่นพัฒนาคุณค่าตัว
พวกกระต่ายตื่นตูมยิ่งกลุ้มใหญ่
ดูเอาไว้พวกโฉ่ฉาวเชื่อข่าวมั่ว
ยิงกระต่ายข้างถนนคนหวาดกลัว
ตูให้ทั่วก่อนสักหนเสียวคนมอง
เป็นกระต่ายขาเดียวชาญเชี่ยวสิ้น
เถิดศาสตร์ศิลป์ฝึกไว้ให้แคล่วคล่อง
ทบทวนความนึกคิดถูกผิดตรอง
เถิดกลั่นกรองเพื่อเสกสร้างทางพัฒนา
สวัสดีปีใหม่ไล่เสือร้าย
หากไม่ตายจงบากบั่นแก้ปัญหา
ลุกยืนอย่างคงมั่นด้วยปัญญา
สวัสดีปีใหม่พาผาสุกเทอญ
25 ธันวาคม 2553 19:07 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
สูดหายใจอย่างขมขื่นเราฝืนจับ
ใจก็วิ่งหายวับไปกับฝัน
มันทะลึ่งทะเล้นหลบมีครบครัน
สติฉันไล่จนเมื่อยเหนื่อยหมดแรง
เหงื่อสติไหลรดเป็นหยดเปียก
ยิ่งสำเหนียกตอกย้ำความกำแหง
จิตที่ดื้อเป็นลิงยิ่งสำแดง
แสนหน่ายแหนงที่ต้องตามความอยากตัว
อยากตามจิตในความฝันอันกว้างใหญ่
ตามรกไล่หลีกหนีกับ ดี - ชั่ว
ตามไม่ทันยิ่งว้าวุ่นยิ่งขุ่นมัว
ใจเต้นรัวร้อนเพราะ "อยาก" จนมากเกิน